Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

August Hlond

August Hlond

August Hlond
Sługa Boży
kardynał prezbiter
August Hlond
Herb August Hlond
Da mihi animas, caetera tolle[1]
Daj mi dusze, resztę zabierz
Kraj działania   Polska
Data i miejsce urodzenia 5 lipca 1881
Mysłowice - Brzęczkowice
Data i miejsce śmierci 22 października 1948
Warszawa
arcybiskup gnieźnieński i warszawski
Okres sprawowania1926-1948
prymas Polski
Okres sprawowania 24 czerwca 1926 - 22 października 1948
Wyznanie katolickie
Kościół rzymskokatolicki
Inkardynacja salezjanie
Śluby zakonne 3 października 1897
Diakonat 9 lipca 1905
Prezbiterat 23 września 1905
Nominacja biskupia 10 grudnia 1925
biskup katowicki
Sakra biskupia 3 stycznia 1926
Kreacja kardynalska 20 stycznia 1927
przez Piusa XI
Kościół tytularny Kościół Matki Bożej Królowej Pokoju
Odznaczenia
Order Orła Białego
Sukcesja apostolska
Data konsekracji3 stycznia 1926
Miejscowość Katowice
Miejsce kościół świętych Apostołów Piotra i Pawła
Konsekrator Aleksander Kakowski
Współkonsekratorzy Anatol Nowak
Stanisław Łukomski

August Hlond (ur. 5 lipca 1881 w Mysłowicach-Brzęczkowicach, zm. 22 października 1948 w Warszawie) – salezjanin, arcybiskup metropolita gnieźnieński i poznański (1926- 1946 ), arcybiskup metropolita gnieźnieński i warszawski (1946-1948), kardynał , prymas Polski , Sługa Boży .

Spis treści

Biografia

Drugie dziecko Jana (dróżnika kolejowego) i Marii z d. Imiel, brat Antoniego i Ignacego – również salezjanów. Uczeń szkoły salezjańskiej, w 1893 wysłany z niej do Włoch celem kontynuowania nauki. 13 października 1896 wstąpił do zgromadzenia księży salezjanów i 3 października 1897 złożył śluby zakonne . Studia na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim zakończył 10 lipca 1900 doktoratem z filozofii i teologii . 15 września 1904 zdał maturę w Cesarsko-Królewskim Gimnazjum we Lwowie . 17 grudnia 1904 otrzymał tonsurę oraz niższe święcenia kapłańskie , 18 marca 1905 subdiakonatu , 9 lipca diakonatu , a 23 września święcenia kapłańskie w Krakowie . W latach 1900- 1909 kolejno nauczyciel i kierownik domów salezjańskich w Oświęcimiu , Krakowie, Przemyślu i Lwowie. W 1919 prowincjał salezjańskiej prowincji niemiecko-austriacko-węgierskiej w Wiedniu , gdzie poznał Achille Rattiego, późniejszego papieża Piusa XI , który wpłynął na jego późniejszą karierę. W 1922 mianowany administratorem apostolskim w Katowicach, w części diecezji wrocławskiej , przyznanej Polsce w wyniku plebiscytu .

Po utworzeniu w końcu 1925 diecezji katowickiej mianowany, a 3 stycznia 1926 konsekrowany na biskupa. 24 czerwca 1926 mianowany arcybiskupem gnieźnieńskim i poznańskim, prymasem przez papieża Piusa XI, a 20 czerwca 1927 kreowany kardynałem. Jako prymas wiele wysiłku włożył w organizację Akcji Katolickiej , z centralą w Poznaniu , powstałej w 1930 . Brał również udział w licznych międzynarodowych kongresach eucharystycznych oraz zorganizował w 1927 międzynarodowy kongres misyjny w Poznaniu. W 1932 wraz z ks. Ignacym Posadzym utworzył Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii Zagranicznej . Prezentował ugodowe stanowisko względem rządu, zarówno przed, jak i po przewrocie majowym , odcinając się zarówno od skrajnej prawicy, jak i lewicy. Odznaczony w 1932 Orderem Orła Białego .

Sprzeciwiał się planom wprowadzenia prawa małżeńskiego, które wprowadzało świeckie małżeństwa cywilne i rozwody w całej Polsce (istniały one tylko w zaborze pruskim) – w efekcie projekt zarzucono, a małżeństwa cywilne i rozwody wprowadzono dopiero w 1947 roku.

W 1936 roku w przededniu pogromu w Przytyku , wystosował list pasterski odczytany w całej Polsce.

W dniu 10 września 1939 został ranny podczas nalotu na stację kolejową w Siedlcach. 14 września przekroczył granicę Polski, udając się początkowo do Rumunii . Tam prezydent Mościcki rozważał jego osobę jako kandydata na prezydenta . Zrezygnował z niej jednak, lecz desygnowany na to stanowisko Bolesław Wieniawa-Długoszowski chciał powierzyć mu urząd premiera , z czego prymas zrezygnował.

19 września 1939 przybył do Watykanu . Działał tu na rzecz sprawy polskiej poprzez przemówienia w watykańskim radiu, udzielając wywiadów prasie oraz wykorzystując swoje wpływy osobiste. W związku z przygotowaniami Włoch do wojny z Francją musiał opuścić Rzym . Od 9 czerwca 1940 do 6 kwietnia 1943 przebywał w Lourdes , gdzie informował przywódców Zachodu o sytuacji w okupowanej Polsce.

Zmuszony przez rząd Vichy przeniósł się do opactwa w Hautecombe koło Aix-les-Bains . 3 lutego 1944 aresztowany przez gestapo i internowany w Paryżu , a potem kolejno w klasztorach w Bar-le-Duc i Wiedenbrück (w Westfalii ). W Paryżu był nakłaniany do podpisania kilku niemieckich odezw propagandowych skierowanych do Polaków, w zamian za zwolnienie. Propozycje te spotkały się ze zdecydowaną odmową oraz oskarżeniem Hitlera o spowodowanie tragedii narodu polskiego. August Hlond sformułował jednocześnie warunki, które w przyszłości określiłyby pojednanie między narodem polskim a niemieckim, uzależniając je od wyrzeczenia się przez Niemców zaborczych zamiarów ( Drang nach Osten ), naprawienia szkód i zajęcia pokojowej postawy wobec Polski i świata[2].

Po wyzwoleniu przez Amerykanów udał się do Rzymu, skąd, mimo sprzeciwu rządu w Londynie , 20 lipca 1945 wrócił do Poznania. 4 marca 1946 z jego inspiracji Papież Pius XII rozwiązał istniejącą od 1821 unię personalną metropolii poznańsko-gnieźnieńskiej i utworzył nową warszawsko-gnieźnieńską stawiając go na jej czele. Kardynał naznaczył swe urzędowanie odbudową kościołów Warszawy, powołując w tym celu radę prymasowską. W 8 września 1946 w Częstochowie poświęcił naród polski Niepokalanemu Sercu Maryi Panny. W 1948 KUL przyznał mu tytuł doktora honoris causa .

August Hlond został pochowany w podziemiach Archikatedry św. Jana w Warszawie.

Stosunek do Żydów

Wobec potęgujących się nastrojów antysemickich w Polsce drugiej połowy lat trzydziestych, wystosował 29 lutego 1936 roku list pasterski do wiernych odczytany w całej Polsce, w którym potępił stosowanie wszelkich form przemocy, wezwał do traktowania Żydów jak bliźnich i sąsiadów. Zarzucił jednocześnie części Żydom: propagowanie ruchu bolszewickiego, pornografii, dopuszczanie się oszustw, lichwy i handlu żywym towarem oraz wywieranie ujemnego wpływu na młodzież katolicką[3].

W 1946 roku po pogromie kieleckim odmówił wyraźnego potępienia zajść, ale jednocześnie wystosował list, w którym potępił wszelkie morderstwa. Podkreślił w nim postawę Polaków, którzy ratowali Żydów z narażeniem życia, a za psucie dobrych stosunków obarczył odpowiedzialnością żydowskich komunistów. Gdy biskup Teodor Kubina w sposób jednoznaczny potępił pogrom kielecki, kardynał Hlond był jednym z inicjatorów odezwy episkopatu, która go za to pośrednio skrytykowała[4].

Nagrobek rodziców

W Mysłowicach na tzw. Nowym Cmentarzu przy ul. Mikołowskiej znajduje się nagrobek rodziców Augusta Hlonda. Byli to Jan Hlond ( 1855 –1919) i Maria Hlond ( 1858 –1933) z d. Imiel. Epitafium brzmi:

Małżonkowie religijni i cnotliwi. Wychowali swe dzieci dla Boga i Polski.
Zgromadzeniu Salezjańskiemu dali czterech synów.
Śląskowi pierwszego biskupa, Polsce prymasa, Kościołowi kardynała.
Niech odpoczywają w pokoju.


Proces beatyfikacyjny

Proces beatyfikacyjny trwa od 1992 .

Przypisy

  1. Strona episkopatu Polski
  2. Czesław Madajczyk: Polityka III Rzeszy w okupowanej Polsce. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, ss. 193 (tom II). 
  3. We krwi mają nienawiść do chrześcijaństwa , Mirosław Czech, Gazeta Wyborcza
  4. Adam Michnik o pogromie kieleckim, Gazeta Wyborcza, [1] [2]

Bibliografia

  • Ksiądz Kardynał dr August Hlond Prymas Polski. Działalność i dzieła, Katowice 1998
  • Prymas Polski August Kardynał Hlond, pr. zb. pod red. P. Wieczorka, Katowice 1992
  • August Kardynał Hlond Prymas Polski. Dzieła. Nauczanie 1897-1948, Jan Konieczny, Toruń 2003
  • K. Śmigiel: Słownik biograficzny arcybiskupów gnieźnieńskich i prymasów Polski
  • Ks. Jan Konieczny: Pochodzenie i dzieciństwo Sługi Bożego kard. Artura Hlonda . Katowice: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne 33, 2000. 

Linki zewnętrzne


Poprzednik
---
Biskup diecezjalny katowicki
1925-1926
Następca
Arkadiusz Lisiecki
Poprzednik
kardynał Edmund Dalbor
Arcybiskup metropolita poznański
1926-1946
Następca
Walenty Dymek
Poprzednik
kardynał Edmund Dalbor
Arcybiskup metropolita gnieźnieński
1926-1948
Następca
kardynał Stefan Wyszyński
Poprzednik
kardynał Aleksander Kakowski
Arcybiskup metropolita warszawski
1946-1948
Następca
kardynał Stefan Wyszyński
Poprzednik
kardynał Edmund Dalbor
Prymas Polski
1926-1948
Następca
kardynał Stefan Wyszyński
Poprzednik
bp Czesław Sokołowski
(administrator apostolski)
Delegat Stolicy Apostolskiej ds. Kościoła katolickiego obrządku bizantyjsko-słowiańskiego w Polsce
1946-1948
Następca
kardynał Stefan Wyszyński


Inne hasła zawierające informacje o "August Hlond":

I wiek ...

XVI wiek ...

1972 ...

Wittenberga ...

1749 ...

1884 ...

Klemens Maria Hofbauer ...

Nowa Anglia ...

Stanisław Hozjusz ...

Stanisław Poniatowski ...


Inne lekcje zawierające informacje o "August Hlond":

11 LISTOPADA (plansza 1) ...

127 Unia polsko-saska (plansza 12) ...

Motyw powrotu w literaturze i filmie (plansza 35) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie