Areszt domowy – bardziej lub mniej formalnie stosowany środek prawny polegający na pozbawieniu wolności , z tym że pozbawiona wolności osoba przebywa we własnym mieszkaniu (domu) lub miejscu, gdzie warunki nie odbiegają od panujących w domu mieszkalnym (może to być specjalnie przeznaczona do tego celu rezydencja). Osoba pozostająca w areszcie domowym nie może opuszczać miejsca pobytu (lub może to robić pod ścisłą kontrolą), często ma też ograniczone prawo przyjmowania odwiedzin oraz prowadzenia korespondencji.

Areszt domowy stosowany jest zarówno jako środek karny , jak i prewencyjny. Jako środek karny stosuje się go w sytuacji, gdy dana osoba z racji np. wieku bądź choroby nie może przebywać w więzieniu. Jako środek prewencyjny stosowany jest często w państwach totalitarnych lub autorytarnych wobec przeciwników politycznych. Sporadycznie metoda ta stosowana jest też w państwach demokratycznych , np. w sytuacji wojny lub stanu wyjątkowego, bądź też dla zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania karnego (jako alternatywa aresztu śledczego).

Współcześnie w krajach o rozwiniętej technologii stosuje się odmianę aresztu domowego polegającą na zamocowaniu skazanemu na nodze opaski z czujnikiem elektronicznym pozwalającym ustalić miejsce pobytu. Skazanemu zezwala się na przebywanie w domu oraz np. w pracy, szkole czy miejscu kultu religijnego (zwykle ustala się czas przebywania w określonych miejscach). W sytuacji gdyby skazany oddalił się od wskazanych miejsc - grożą mu surowsze środki karne, zazwyczaj więzienie . Tego rodzaju areszt domowy stosuje się wobec sprawców drobnych, mniej groźnych przestępstw.