Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Nie znaleziono szukanej frazy! Poniżej znajduje się fraza najbardziej przypominająca szukaną.

Anna z Kleve

Anna z Kleve

Anna z Kleve na obrazie Hansa Holbeina młodszego
Herb Anny

Anna Kliwijska (ur. 22 września 1515 , zm. 16 lipca 1557 ) była królową-małżonką Anglii i Irlandii jako czwarta z kolei żona Henryka VIII , od 6 stycznia do 9 lipca 1540 .

Zarys biografii

Anna urodziła się w Düsseldorfie jako córka Jana III, władcy księstwa Kleve . Książę jako wyznawca protestantyzmu został uznany za wygodnego sprzymierzeńca Henryka VIII. Namalowanie portretu przyszłej królowej, który miał być przedstawiony królowi, powierzono Hansowi Holbeinowi . Zgodnie z ówczesnym zwyczajem, ukrył on niedostatki urody osoby portretowanej; przypuszcza się, że twarz Anny nosiła ślady po przebytej ospie wietrznej .

Wedle licznych relacji współczesnych podczas ich pierwszego spotkania, Henryk nie zapanował nad swoim wyrazem twarzy, kiedy zamiast pięknego wizerunku z portretu ujrzał kogoś, kogo określił potem w swoim gronie tą flamandzką kobyłą. Anna nie umiała porozumieć się po angielsku .

Sam Henryk twierdził potem, iż nie skonsumował małżeństwa, więc nie było potem większego problemu z przeprowadzeniem na tej podstawie rozwodu . O Annie von Kleve wyraził się[1]:"nic nie ma w sobie pięknego i roztacza złe wonie i z przodu i z tyłu. Obwisłe piersi i inne cechy wywołały u mnie pewność, że nie jest dziewicą. Jej ciało nie nadaje się do wywołania jakiegokolwiek pożądania"[2]. Nikt Anny o zdanie na temat Henryka nie pytał, król miał wówczas 145 cm obwodu w pasie, nieuleczalny, ropiejący wrzód na nodze, i cierpiał prawdopodobnie na impotencję [3] Mimo to Henryk zawarł z nią małżeństwo 6 stycznia 1540 r. w Greenwich . Ponieważ król zyskał sobie opinię postępującego niesprawiedliwie i okrutnie rozprawiającego się z żonami, tym razem postanowił poszukać pretekstu do rozwodu. Małżeństwo zostało anulowane 9 lipca tego samego roku z powodu jego nieskonsumowania, a Annie zostały przyznane liczne dobra, w tym zamek Hever, siedziba dawnych teściów Henryka, Boleynów. Anna pozostała w Anglii do końca życia i zmarła w Londynie jako ostatnia z żon tego króla. Przed śmiercią przeszła na katolicyzm i pozostawała w dobrych stosunkach ze swoją niegdysiejszą pasierbicą, księżniczką Marią (późniejszą królową Marią I ), oraz Elżbietą , przyszłą królową Elżbietą I Wielką. Anna po rozwodzie nosiła oficjalnie tytuł "Drogiej Królewskiej Siostry".

Anulowanie małżeństwa przyszło tym łatwiej, iż wkrótce potem racje polityczne, wymagające jego zawarcia, przestały się liczyć w związku ze zmianą sytuacji w Niemczech.

Małżeństwo Henryka z Anną w dużej mierze zaaranżował jego wpływowy minister i jeden z architektów angielskiej reformacji (przeprowadzał m.in. sekularyzację wielkich kościelnych dóbr na rzecz skarbu państwa) Thomas Cromwell . Po tym nieudanym przedsięwzięciu król nabrał do niego nieufności, mimo jego niewątpliwych zasług, i kiedy ten zaczął wykraczać poza ramy swoich obowiązków, Henryk kazał go uwięzić, osądzić i ściąć jako zdrajcę.

Po dekapitacji Katarzyny Howard Anna miała przez jakiś czas nadzieję, że Henryk przywróci ją do godności królowej-małżonki, dowiedziawszy się o wyborze Katarzyny Parr wykrzyknęła z oburzeniem, że nowa partnerka króla odznacza się dużo mniejszą urodą niż ona sama[4], jak jednak wiadomo Henryk nigdy do niej nie wrócił, choć do śmierci Henryka pozostawali oboje w dobrych stosunkach. Nowe małżeństwo Henryka skomentowała słowami "tamta nie wie, jaki ciężar będzie musiała dźwigać"[5], mając na myśli olbrzymią tuszę Henryka i wypełnianie obowiązków małżeńskich.

Jako jedyna z żon Henryka VIII Anna z Kleve została pochowana w Opactwie Westminsterskim . Ma tam grobowiec koło głównego ołtarza , prawie niewidoczny dla turystów, którym tej części kościoła nie zezwala się zwiedzać, gdyż jest zarezerwowana dla uroczystości koronacyjnych i innych ceremonii dworskich[6].

Bibliografia

  • Antonia Fraser, The Six Wives of Henry VIII, London 1992
  • Eleanor Herman, Sex with Kings, Frankfurt/M 2004
  • Alison Weir, The Six Wives of Henry VIII, New York 1991

Przypisy

  1. Weir, The Six Wives..., str. 397-400
  2. W późniejszym okresie król wypowiadał się o Annie zdecydowanie łagodniej (np. nie negował jej dziewictwa, tym bardziej że zachowały się listy Anny wskazujące na jej niewiedzę w sprawach intymnych; nie mówił nic o „złych woniach”). Wypowiedź miała stanowić uzasadnienie działań króla w przypadku, gdyby Anna sprzeciwiała się rozwodowi, a skoro tak się nie stało, to nie było potrzeby przedstawiania jej w złym świetle.
  3. Herman, Sex,str. 23
  4. Fraser, str. 368
  5. Fraser, ibid.
  6. Fraser, str. 427-8
Poprzednik
Jane Seymour
Królowa Anglii
1540
Następca
Katarzyna Howard


Inne hasła zawierające informacje o "Anna z Kleve":

Brno ...

Iwan IV Groźny ...

XVI wiek ...

Stanisław Hozjusz ...

Wojciech Bogusławski ...

1731 ...

Zygmunt III Waza ...

Maciej Słomczyński ...

1977 ...

Ludwik XVIII ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Anna z Kleve":

115b Polityka ostatnich Jagiellonów. Pierwsze bezkrólewia. (plansza 10) ...

009. Charakter - ludzkie cechy charakteru (plansza 20) ...

Zemsta - dramatem (plansza 6) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie