Antywodór – pierwiastek antymaterii (antypierwiastek), odpowiednik wodoru w materii . Atom antywodoru składa się z pozytonu (antyelektronu) i antyprotonu , analogicznie do atomu wodoru, składającego się z elektronu i protonu . Atomy zarówno wodoru, jak i antywodoru są elektrycznie obojętne. Symbolem używanym na oznaczenie antywodoru jest H.

Wytworzenie antywodoru

Diagram wytworzenia antywodoru metodą zastosowaną w 1995 w LEAR

Pierwsze atomy antywodoru zostały uzyskane w 1995 w pierścieniu LEAR w laboratorium CERN przez zespół niemieckich i włoskich naukowców^[1]. Użyta metoda została zaproponowana w 1994 przez Charlesa Mungera, Stanleya Brodsky'ego i Ivana Schmidta^[2]. Idea eksperymentu polega na wpuszczeniu strumienia antyprotonów w pole elektryczne wytwarzane przez ciężkie jądra . W przypadku doświadczenia w LEAR wykorzystano jądra ksenonu . W wyniku oddziaływania ciężkiego jądra z antyprotonem może zostać wyemitowany foton , po czym może nastąpić konwersja fotonu na parę elektron-pozyton. Jeżeli następnie pozyton zostanie schwytany przez antyproton, powstaje atom antywodoru. Taki ciąg zdarzeń jest na tyle mało prawdopodobny, że podczas 15 godzin bombardowania jąder ksenonu wiązką 1,7×10¹⁰ antyprotonów wykryto 9 atomów antywodoru.

Zobacz też

• wodór
• wodór cząsteczkowy

Przypisy