Antracyt

Antracyt – skała osadowa lub/i metamorficzna , organogeniczna , stanowiąca odmianę węgla kopalnego .

Jest to najsilniej przeobrażona odmiana węgla kamiennego , charakteryzująca się największą zawartością węgla , a co za tym idzie najwyższą wartością energetyczną ze spalania .

Charakterystyka

• Typ węgla oznaczony w PN symbolem 42 charakteryzuje się bardzo małą zawartością części lotnych (3-10%), wysokim ciepłem spalania, brakiem zdolności spiekania oraz własności koksujących.
• Zawiera 1-3% wilgoci, 3-8% popiołu.
• Zawartość węgla w antracycie wynosi 90-97%.
• Barwa : Jest koloru czarnego
• Połysk : ma silny szklisty, półmetaliczny

Jest skałą zbitą i twardą, zawiera niewielkie ilości węglowodorów , niekiedy także pirytu i kwarcu .

Występowanie

Antracyt powstaje w wyniku działania bardzo wysokich temperatur i olbrzymiego ciśnienia; podczas procesów diagenetycznych ( diageneza ) oraz metamorficznych . Jego złoża występują na dużych głębokościach, głównie w osadach karbońskich .
Miejsca występowania: Karbońskie zagłębia w Anglii – ( Wielka Brytania ), Francja , Belgia , Niemcy , Ukraina , USA , Kanada . Także w utworach permskich : Chiny , Australia , Syberia .
W Polsce – w okolicach Wałbrzycha i Nowej Rudy – (eksploatacja nie jest już obecnie prowadzona)

Wydobycie w Polsce

Antracyt był w Polsce wydobywany w latach 1993 - 1998 z jedynego, udokumentowanego w kraju złoża Wałbrzych-Gaj . Po likwidacji kopalń KWK Wałbrzych i KWK Victoria skreślono antracyt z listy zasobów geologicznych Polski^[1].

Zastosowanie

• wysokokaloryczne paliwo
• stosowany w przemyśle hutniczym, chemicznym i gumowym
• do produkcji gazu przemysłowego i koksu
• służy także do wyrobu elektrod (wykazuje stosunkowo duże przewodnictwo elektryczne )

Przypisy