Antoni Olszewski (ur. w 1879 w Petersburgu ^[1], zm. w grudniu 1942 w Pustkowie k. Dębicy ) – polski inżynier, minister przemysłu i handlu.

Przed I wojną światową członek Rady Stowarzyszenia Techników (m.in. w 1913 członek tzw. Delegacji Informacyjnej, sprawdzającej kwalifikacje kandydatów na członków Stowarzyszenia)^[2].

Minister przemysłu i handlu w rządzie Leopolda Skulskiego ( 13 grudnia 1919 – 9 czerwca 1920 ) i kierownik tego ministerstwa w pierwszym rządzie Władysława Grabskiego (od 23 czerwca 1920 do chwili powołania ministra Wiesława Chrzanowskiego 26 czerwca 1920).

W latach 1921 – 1922 prezes delegacji polskich w Komisji Mieszanej Reewakuacyjnej i Komisji Mieszanej Specjalnej, utworzonych w Moskwie na podstawie art. XII, XIV i następnych traktatu ryskiego , znawca problematyki odszkodowań i międzynarodowych rewindykacji.

Inicjator utworzenia początku listopada 1939 konspiracyjnej komisji^[3] dokumentującej poniesione w wyniku działań wojennych przez państwo polskie strat. Komisja spotykała się w mieszkaniu Olszewskiego^[4] przy al. Szucha 8/12. Komisja ta stała się później (na początku 1941 ) częścią tajnego Departamentu Likwidacji Skutków Wojny (pod kierownictwem Olszewskiego) w ramach Delegatury Rządu na Kraj i raportowała do Londynu wszelkie udokumentowane doniesienia o zniszczeniach i rabunkach okupanta na terenach polskich.

W 1942 wyjechał do Krakowa , by podjąć starania o uwolnienie aresztowanego przez Niemców brata; sam został aresztowany i osadzony w obozie w Pustkowie koło Dębicy, gdzie zmarł.

Źródła

• Polski słownik biograficzny , tom XXIV

Przypisy