Anihilacjonizm - doktryna w niektórych wyznaniach chrześcijańskich , według których dusze grzeszników są unicestwiane, a nie poddawane wiecznym mękom w piekle .

Korzenie współczesnego anihilacjonizmu tkwią w adwentystycznej gałęzi protestantyzmu . Przyjmują go wszyscy współcześni adwentyści, w tym adwentyści dnia siódmego . Przedstawicielami anihilacjonizmu są również chrześcijanie dnia sobotniego . Istnieje także wiele pomniejszych wspólnot zielonoświątkowców przyjmujących ten pogląd. Ponadto wiele wyznań restoracjonistycznych przyjmuje naukę anihilacjonistyczną, m.in. świadkowie Jehowy .

Zasadniczo można się spotkać z dwiema wersjami tej doktryny . Różnią się one między sobą interpretacją biblijnego słowa gehenna :

• według pierwszej grupy wyznań (np. adwentystów dnia siódmego ), słowo to oznacza rzeczywiste piekło , a dokładnie jezioro ognia, które ma na pewien czas zaistnieć podczas Sądu Ostatecznego (nie istnieje obecnie); ów ogień piekielny, zamiast męczyć w nieskończoność grzeszników, ma ich uśmiercić poprzez doszczętne spalenie;
• według drugiej grupy wyznań (np. świadków Jehowy ), gehenna oznacza po prostu całkowite zniszczenie bezbożnych – ogień piekielny jest jedynie tego symbolem ; oznacza to, że żadnego literalnego piekła nie tylko nie ma obecnie, ale również nie będzie podczas Sądu Ostatecznego, zamiast tego bezbożni mają po prostu umrzeć .

Rozszerzeniem anihilacjonizmu jest kondycjonalizm , czyli nauka o warunkowej nieśmiertelności. Należy jednak podkreślić, iż nie wszyscy anihilacjoniści są kondycjonalistami, anihilacjonizm bowiem odnosi się do losu potępionych po sądzie ostatecznym , zaś nauka o warunkowej nieśmiertelności dotyczy aktualnego stanu dusz ludzkich.