Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Adolf Bniński

Adolf Bniński - (21 VIII 1884-1942), ziemianin, organizator kółek rolniczych w Wielkopolsce, działacz monarchistyczny i konserwatywny, senator, wojewoda poznański w latach 1923-1928, współzałożyciel przedwojennego Stronnictwa Zachowawczego, senator II RP, Główny Delegat Rządu RP na ziemie wcielone do III Rzeszy w latach 1940-1941, ps. "Białoń". Był synem Karola Bnińskiego Emilii z Potworowskich. Uczęszczał do gimnazjum w Inowrocławiu. Następnie studiował rolnictwo na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz na niemieckich wyższych uczelniach w Monachium i Halle. W 1909 r. został administratorem majątków Gułtowy, Biskupice, Nowojewo i Wysławice. W 1914 r. przejął je na własność. 12 grudnia 1918 r. mianowano go komisarzem Łodzi i okolicznych powiatów. Od 1919 do 1920 r. sprawował funkcję starosty powiatu średzkiego, a od 1923 do 1928 r. – wojewody poznańskiego.W 1926 r. brał udział w wyborach prezydenckich przeciwko J. Piłsudskiemu, a następnie I. Mościckiemu jako kandydat Związku Ludowo-Narodowego, ale w obu przypadkach przegrał. W okresie II Rzeczypospolitej był wieloletnim prezesem Wielkopolskiej Izby Rolniczej, od 1930 r. – prezesem Naczelnego Instytutu Akcji Katolickiej z siedzibą w Poznaniu, działał w Towarzystwie Czytelni Ludowych i Towarzystwie Łączności z Polakami na Obczyźnie. Ideologicznie reprezentował poglądy konserwatywno-monarchistyczne. Prezydent Rzeczypospolitej powołał go na senatora IV kadencji (1935-1938). W 1937 r. współorganizował Stronnictwo Zachowawcze, które wyrażało interesy ziemiaństwa i występowało przeciwko rządom sanacji, zostając jego prezesem. Na początku okupacji niemieckiej został wywłaszczony ze swojego majątku, w związku z czym przeniósł się do Poznania, gdzie włączył się do działalności konspiracyjnej. W 1940 r. został wybrany Głównym Delegatem Rządu RP na ziemie wcielone. Opowiadał się za koncepcją utworzenia autonomicznej konspiracji polskiej na terenach włączonych do Rzeszy. Współtworzył Okręgową Delegaturę Rządu RP na obszar Pomorza. W 1941 r. został aresztowany przez Niemców z powodu odmowy podpisania manifestu do narodu polskiego w sprawie antyradzieckiej akcji u boku Niemiec. Został uwięziony w Forcie VII w Poznaniu i w trakcie okrutnego śledztwa był torturowany. W 1942 r. władze Polskiego Państwa Podziemnego wystąpiły z bezskutecznym apelem do rządu brytyjskiego, aby ten poprosił państwa neutralne o interwencję w Berlinie na rzecz A. Bnińskiego. Nocą z 7 na 8 lipca 1942 r. wywieziono go z poznańskiej Cytadeli i zamordowano prawdopodobnie pod Stęszewem koło Poznania. 10 października Ministerstwo Spraw Zagranicznych III Rzeszy zatwierdziło skazanie go na śmierć w Berlinie. Pośmiertnie (1995)) odznaczony Orderem Orła Białego.


Inne hasła zawierające informacje o "Adolf Bniński":

Oddychanie komórkowe ...

Linz ...

Brno ...

Uznam ...

Adolf Giżyński ...

1972 ...

Dwudziestolecie międzywojenne na świecie ...

Zugspitze ...

Woda wapienna ...

1806 ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Adolf Bniński":

204 Kryzys europejskiej myśli demokratycznej (plansza 7) ...

213 Polska kultura, sztuka i nauka dwudziestolecia międzywojennego (plansza 10) ...

211a Rzeczpospolita na arenie międzynarodowej w dwudziestoleciu międzywojennym (plansza 9) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie