rzeźba Amfitryty, Centrum Światowego Handlu, Montréal

Pomnik (z fontanną) Amfitryty w Szczecinie (istniał w latach 1902-1932).

Amfitryta ( gr. Ἀμφιτρίτη Amphitrítē, łac. Amphitrite, Salacia, „Ta, która otacza świat”) – mit. gr. nimfa nereida lub okeanida , bogini morza (królowa Morza).

Uchodziła za córkę Nereusa ^[1][2] i Doris ^[1][2] lub Okeanosa ^[2] i Tetydy ^[2]. Ze swoim mężem, bogiem Posejdonem ^[1], miała syna Trytona ^[3] i córki: Rode (Rodos)^[4] i Bentesikyme ^[5]. Jej rzymską odpowiedniczką była Salacja .

Posejdon, aby pojąć ją za żonę poprosił o jej rękę ojca Amfitryty Okeanosa. Wysłał również sprytnego delfina, który w mitologii Parandowskiego opisał jej podwodną krainę Posejdona.

Wraz z Posejdonem sprawowała władzę nad morzami, a zarazem była uosobieniem piękna morza. Posiadała umiejętność przemieniania ludzi (np. z zazdrości przemieniła słynącą z urody nimfę Skyllę w morskiego potwora).

Jej atrybutami były: delfin, diadem, berło, muszla w kształcie rogu.

W sztuce Amifitryta ukazywana jest zazwyczaj razem z mężem na rydwanie zaprzężonym w trytony, jako poważna niewiasta, z welonem lub siatką na włosach, często także w otoczeniu delfinów i ryb. Znane jest przedstawienie m.in. na rzymskiej mozaice z Konstantyny w Algierii, IV w. n.e. (obecnie w muzeum w Luwrze ).

Przypisy