Iwan Naumowicz Dubowoj ( ros. Иван Наумович Дубовой; ur. 24 września 1896 w Nowoselicy w guberni kijowskiej , zm. 27 lipca 1938 w Moskwie ) – radziecki dowódca wojskowy komandarm 2 rangi.

Urodzony w rodzinie górnika. Wcielony do armii carskiej. W 1917 roku ukończył Szkołę Chorążych. Uczestnik I wojny światowej . Nagrodzony za walki kilkoma orderami. W Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji (SDRP)od 1917 roku. W Gwardii Czerwonej od 1917 roku. Brał aktywny udział w rewolucji październikowej . Organizował i dowodził oddziałami w Donbasie . W 1918 roku pomocnik szefa sztabu 10 Armii w Carycynie . W 1919 roku szef sztabu Kierunku Kijowskiego Frontu Ukraińskiego, potem dowódca 1 Armii Ukraińskiej. W czerwcu 1919 roku dowódca 44 Dywizji Strzelców, uczestniczył w walkach z Petlurą i Denikinem . Walczył w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 . W 1924 roku dowódca korpusu. Od 1929 roku zastępca dowódcy Ukraińskiego Okręgu Wojskowego (OW), od 1935 roku Charkowskiego OW.

Aresztowany za szpiegostwo i udział w organizacji kontrrewolucyjnej. Skazany i w tym samym dniu rozstrzelany. Rehabilitowany we wrześniu 1956 roku.

Odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru .

Bibliografia