Alain Madelin
Data i miejsce urodzenia	26 marca 1946 Paryż
Minister gospodarki i finansów Francji
Okres urzędowania	od maja 1995 do sierpnia 1995
Przynależność polityczna	UDF
Poprzednik	Edmond Alphandéry
Następca	Jean Arthuis

Alain Madelin (ur. 26 marca 1946 w Paryżu ) – francuski polityk, były minister, eurodeputowany i parlamentarzysta, założyciel Demokracji Liberalnej .

Życiorys

Z wykształcenia prawnik. W trakcie studiów, od 1964 stał na czele paramilitarnej, antykomunistycznej organizacji Occident^[1].

Praktykował jako adwokat w Paryżu. Od 1978 do 2007 z wyjątkiem okresów pełnienia funkcji rządowych sprawował mandat deputowanego do Zgromadzenia Narodowego . W trakcie swojej kariery politycznej pełnił także różne funkcje w administracji terytorialnej. Od 1995 do 2001 był merem Redonu . Zasiadał w radzie regionu Bretania i departamentu Ille-et-Vilaine .

Trzykrotnie wchodził w skład francuskich rządów. Od 1986 do 1988 był ministrem przemysłu i turystyki w gabinecie Jacques'a Chiraca , zaś od 1993 do 1995 ministrem przedsiębiorczości i rozwoju gospodarczego w gabinecie Édouarda Balladura . W 1995 przez kilka miesięcy sprawował urząd ministra gospodarki i finansów w rządzie Alaina Juppé .

Przez wiele lat działał w centrowej Unii na rzecz Demokracji Francuskiej , a w jej ramach w Partii Republikańskiej. W 1997 stanął na czele republikanów, w tym samym roku zainicjował jej przekształcenie w Demokrację Liberalną , której został przewodniczącym. Rok później doprowadził do wyjścia DL z UDF^[2].

W 1989 po raz pierwszy przez kilka miesięcy zasiadał w Parlamencie Europejskim , był członkiem Grupy Liberalnej, Demokratycznej i Reformatorskiej oraz wiceprzewodniczącym Komisji ds. Gospodarczych i Walutowych oraz Polityki Przemysłowej. Mandat europosła sprawował ponownie w okresie 1999-2002, zasiadając we frakcji Europejskiej Partii Ludowej i Europejskich Demokratów ^[3].

W 2002 wystartował w wyborach prezydenckich , mimo braku poparcia wśród posłów swojej partii, z których około 3/4 podpisało się pod apelem wspierającym już w pierwszej turze Jacques'a Chiraca . Alain Madelin otrzymał w głosowaniu poparcie na poziomie około 4%. Kilka dni po głosowaniu był jednym z zaledwie 4 deputowanych liberałów, którzy nie wsparli deklaracji o przystąpieniu do Unii na rzecz Większości Prezydenckiej ^[2]. Ostatecznie wraz ze swoim ugrupowaniem przeszedł do UMP, w 2002 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję do Zgromadzenia Narodowego, a następnie został członkiem Unii na rzecz Ruchu Ludowego .

Uważany był za najbardziej proamerykańskiego polityka we Francji. W 2003 w " Le Figaro " opublikował tekst jednoznacznie popierający interwencję USA w Iraku ^[4]. Alain Madelin nie uzyskał istotnej pozycji w nowym ugrupowaniu, w wyborach w 2007 zrezygnował z ubiegania się o reelekcję. W tym samym roku stanął na czele międzynarodowej fundacji Digital Solidarity Fund.

Przypisy

Źródła

• Alain Madelin na stronie Zgromadzenia Narodowego XII kadencji ( fr. )
• Nota biograficzna na stronie prywatnej ( fr. )