Alojzy Orszulik
Alojzy Orszulik
Christo in aliis servire Służyć Chrystusowi w innych
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	21 czerwca 1928 Baranowice
biskup pomocniczy siedlecki
Okres sprawowania	1989–1992
biskup diecezjalny łowicki
Okres sprawowania	1992–2004
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	pallotyni
Śluby zakonne	8 września 1956
Prezbiterat	22 czerwca 1957
Nominacja biskupia	8 września 1989
Sakra biskupia	8 grudnia 1989

Alojzy Orszulik (ur. 21 czerwca 1928 w Baranowicach ) – polski duchowny rzymskokatolicki, pallotyn , biskup pomocniczy siedlecki w latach 1989–1992, biskup diecezjalny łowicki w latach 1992–2004, od 2004 biskup senior diecezji łowickiej .

Życiorys

Pochodzenie i wykształcenie

Pochodzi z rodziny rolniczej. Przed wybuchem II wojny światowej rozpoczął naukę w szkole podstawowej, kończąc do 1939 cztery klasy. W czasie okupacji pracował fizycznie jako stolarz, pozostał przy tej pracy w pierwszych latach powojennych. Był członkiem Stowarzyszenia Sodalicji Mariańskiej . W 1948 podjął naukę w Niższym Seminarium Duchownym Księży Pallotynów w Chełmnie i trzy lata później zdał tam egzamin dojrzałości. Od 1951 odbywał nowicjat pallotyński w Ząbkowicach Śląskich , zaś studia teologiczne w latach 1952–1957 w Wyższym Seminarium Duchownym w Ołtarzewie . 8 września 1956 złożył śluby wieczyste , zaś 22 czerwca 1957 przyjął w Ołtarzewie z rąk kard. Stefana Wyszyńskiego święcenia kapłańskie . Kontynuował następnie studia na Wydziale Prawa Kanonicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego , gdzie uzyskał kolejno magisterium i licencjat. Od jesieni 1961 do 1989 wykładał prawo kanoniczne w seminarium ołtarzewskim.

Biskupstwo

8 września 1989 został mianowany biskupem tytularnym Vissalsy i biskupem pomocniczym diecezji siedleckiej . Sakrę biskupią otrzymał 8 grudnia 1989 w katedrze w Siedlcach z rąk prymasa kardynała Józefa Glempa , któremu towarzyszyli arcybiskup Bronisław Dąbrowski i biskup siedlecki Jan Mazur . Jako swe zawołanie biskupie przyjął sentencję „Christo in aliis servire” (Służyć Chrystusowi w innych). W diecezji siedleckiej pełnił funkcję wikariusza generalnego .

25 marca 1992, po erygowaniu diecezji łowickiej , został nominowany jej biskupem diecezjalnym . Ingres do łowickiej katedry odbył 12 kwietnia tegoż roku. Na czas jego rządów w diecezji przypadło erygowanie Wyższego Seminarium Duchownego w Łowiczu (we wrześniu 1992), utworzenie Kolegium Katechetycznego w Łowiczu, reaktywowanie tamtejszej kapituły archikolegiackiej, powołanie diecezjalnej Caritas . 22 maja 2004, po osiągnięciu wieku emerytalnego, przeszedł w stan spoczynku.

Inne funkcje

W 1962 został skierowany przez przełożonych do pracy w Sekretariacie Episkopatu Polski . Był referentem, a od 1968 kierownikiem Biura Prasowego Episkopatu Polski. Z nominacji papieża Pawła VI był w latach 1974–1994 konsultorem Papieskiej Rady ds. Środków Społecznego Przekazu. W listopadzie 1980 został członkiem-sekretarzem Komisji Wspólnej Przedstawicieli Episkopatu Polski i Rządu PRL, brał udział w przygotowaniach kolejnych pielgrzymek papieskich do Polski. W Konferencji Episkopatu Polski pełnił też funkcje sekretarza pomocniczego (od 1983), wiceprzewodniczącego Komisji ds. Środków Społecznego Przekazu, członka Komisji ds. Wydawnictw Kościelnych. Ponadto był kościelnym asystentem w Kościelnym Komitecie Rolniczym. W 1987 znalazł się w składzie Komisji Mieszanej Stolicy Apostolskiej i Episkopatu Polski ds. nawiązania stosunków dyplomatycznych między Watykanem i Polską. Uczestniczył w rozmowach w Magdalence i w obradach Okrągłego Stołu . W latach 1989–1994 był zastępcą sekretarza Episkopatu Polski, od 1994 przewodniczył Komisji Episkopatu ds. Środków Społecznego Przekazu. Brał także udział w pracach Komisji Prawnej Episkopatu i Komisji Wspólnej Episkopatu Polski i Rządu oraz Kościelnej Komisji Konkordatowej.

Odznaczenia i tytuły

W 2002 został honorowym obywatelem Łęczycy ^[1] a w 2003 Łowicza ^[2]. Odznaczony m.in. Missio Reconciliationis .

Publikacje

• Nauczanie pasterskie pierwszego biskupa łowickiego (dokumenty 1992–2004), Ząbki 2005, .
• Czas przełomu. Notatki ks. Alojzego Orszulika z rozmów z władzami PRL w latach 1981–1989, Warszawa-Ząbki 2006, .
• Spis duchowieństwa diecezjalnego i zakonnego w Polsce, 1975 (współautor).
• Kościół katolicki w Polsce, 1972 (współautor).
• artykuły o tematyce społecznej, na łamach „ Tygodnika Powszechnego ”, „ Niedzieli ”, „Przeglądu Katolickiego”

Przypisy

Bibliografia

• Leksykon Kościoła katolickiego w Polsce, Warszawa 2003, s. 75, .
• Andrzej Micewski , Kardynał Wyszyński. Prymas i mąż stanu, Paris 1982, ss. 277, 300, 309, 351, 390, 422, .
• ks. Czesław Parzyszek SAC , W służbie Bogu, Rodzinie Pallotyńskiej, Kościołowi i współczesnemu człowiekowi, [w:] Na przełomie wieków. Księga jubileuszowa dedykowana pierwszemu biskupowi łowickiemu Alojzemu Orszulikowi, red. ks. Andrzej Luter, Łowicz 2005, ss. 13–24.
• Krzysztof Rafał Prokop, Biskupi Kościoła katolickiego w III Rzeczypospolitej, Kraków 1998, ss. 107–108, .
• Wiesław Jan Wysocki, Kościół – władza – społeczeństwo w okresie przygotowań do „okrągłego stołu” w zapiskach ks. Alojzego Orszulika, [w:] Na przełomie wieków. Księga jubileuszowa dedykowana pierwszemu biskupowi łowickiemu Alojzemu Orszulikowi, red. ks. Andrzej Luter, Łowicz 2005, ss. 109–127.

Linki zewnętrzne

• Alojzy Orszulik na stronie diecezji łowickiej [dostęp 2010-10-22].
• Alojzy Orszulik w bazie catholic-hierarchy.org ( ang. ) [dostęp 2010-10-22].