Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Aleksander Kwaśniewski

Aleksander Kwaśniewski - (ur. 15 listopada 1954 w Białogardzie) – polski dziennikarz, polityk, działacz PZPR (1977-1990) i SdRP (1990-1995), minister w rządach Messnera i Rakowskiego, poseł na Sejm (1991-1995), Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej (1995-2005). Sygnatariusz Ruchu na rzecz Demokracji, w 2007 przewodniczący Rady Programowej Lewicy i Demokratów. Przewodniczący Europejskiej Rady ds. Tolerancji i Pojednania, powołanej przez Europejski Kongres Żydów do zwalczania przejawów rasizmu i antysemityzmu w Polsce.

Studia i praca dziennikarza

Jest synem Zdzisława Kwaśniewskiego (1921-1990), chirurga, i Aleksandry z domu Bałasz. W latach 1973-1977 studiował handel zagraniczny na Wydziale Ekonomiki Transportu Uniwersytetu Gdańskiego. Nie zdał wszystkich egzaminów i nie złożył pracy magisterskiej, więc został skreślony z listy studentów UG.

W młodości był aktywistą socjalistycznych studenckich organizacji prorządowych (do 1982). Pełnił funkcję między innymi przewodniczącego Rady Uczelnianej Socjalistycznego Związku Studentów Polskich (SZSP) w latach 1976-1977, później wiceprzewodniczącego Zarządu Wojewódzkiego w Gdańsku (1977-1979) i członka władz naczelnych SZSP (1977-1982). Był redaktorem naczelnym tygodnika studenckiego "Itd" od listopada 1981 do lutego 1984, następnie redaktorem naczelnym dziennika "Sztandar Młodych" (1984-1985). Był też w 1985 współtwórcą pierwszego polskiego czasopisma komputerowego "Bajtek"

Działalność polityczna w PRL

Był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR) od 1977 aż do jej rozwiązania w 1990. Pełnił funkcję ministra-członka Rady Ministrów ds. młodzieży w rządzie Zbigniewa Messnera w latach 1985-1987, następnie przewodniczącego Komitetu Młodzieży i Kultury Fizycznej (1987-1990). W rządzie Mieczysława F. Rakowskiego był członkiem Prezydium Rządu i przewodniczącym Komitetu Społeczno-Politycznego Rady Ministrów od października 1988 do sierpnia 1989. Uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu od lutego do kwietnia 1989, gdzie był, wraz z Tadeuszem Mazowieckim i Romualdem Sosnowskim, współprzewodniczącym zespołu do spraw pluralizmu związkowego. W latach 1988-1991 pełnił funkcję prezesa Polskiego Komitetu Olimpijskiego.

Działalność polityczna w III Rzeczypospolitej

Organizator partii lewicowych

Po rozwiązaniu PZPR w 1990 roku wraz z Leszkiem Millerem został współtwórcą Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej (styczeń – luty 1990), której przewodniczącym był do grudnia 1995. Następnie uczestniczył w organizowaniu wyborczej koalicji Sojuszu Lewicy Demokratycznej (SLD) przed wyborami w 1991. Był posłem na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej I i II kadencji wybranym w okręgu warszawskim z listy SLD (w wyborach w 1993 uzyskał największą liczbę głosów w kraju – 148 553).

W I i II kadencji Sejmu pełnił funkcję przewodniczącego klubu parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej (1991-1995), lecz nigdy nie był przewodniczącym SLD, ani też nie przynależał do tej partii.

W pierwszej kadencji Sejmu zasiadał w Komisji Spraw Zagranicznych, Komisji Sprawiedliwości, trzech Komisjach Nadzwyczajnych oraz Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego, której przewodniczył od listopada 1993 do listopada 1995.

W drugiej natomiast uczestniczył w posiedzeniach Komisji Polityki Gospodarczej, Budżetu i Finansów, Komisji Spraw Zagranicznych i dwóch Komisjach Nadzwyczajnych.

Po wygranych przez SLD i PSL wyborach parlamentarnych w 1993 roku odmówił stanięcia na czele rządu, cedując stanowisko premiera na rzecz Waldemara Pawlaka (spotkało się to z komentarzami niektórych mediów, że w ten sposób chce uniknąć utraty popularności przed wyznaczonymi na 1995 wyborami prezydenckimi).

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej

Aleksander Kwaśniewski urząd Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej sprawował przez dwie kolejne kadencje od 23 grudnia 1995 do 23 grudnia 2005.

Wybory prezydenckie w 1995, 2000, 2005

W 1995 wystartował w wyborach prezydenckich jako kandydat SLD z hasłami "Wybierzmy przyszłość" i "Wspólna Polska". W drugiej turze wyborów 19 listopada 1995 zmierzył się z prezydentem Lechem Wałęsą i uzyskał wynik 51,7% głosów wobec 48,3% Lecha Wałęsy. Podczas kolejnych wyborów 8 października 2000 pod hasłem "Dom wszystkich – Polska" zdobył 53,9% głosów już w pierwszej turze. Wkład w zwycięstwa wyborcze Kwaśniewskiego posiada Jacques Séguéla, francuski specjalista od marketingu politycznego.

Został zaprzysiężony 23 grudnia 1995 jako Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, dzień po wygaśnięciu kadencji Lecha Wałęsy. Tego samego dnia złożył ślubowanie jako Zwierzchnik Sił Zbrojnych w 1 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego "Warszawa" w Mińsku Mazowieckim. Ponownie zaprzysiężony przed Zgromadzeniem Narodowym na drugą kadencję 23 grudnia 2000. Tego samego dnia na Okręcie Muzeum ORP Błyskawica w Gdyni przyjął zwierzchnictwo nad Siłami Zbrojnymi RP.

W wyborach prezydenckich w 2005 popierał kandydaturę Włodzimierza Cimoszewicza jako swojego następcy. Po wycofaniu się Cimoszewicza z wyborów poparł Marka Borowskiego. W II turze wyborów udzielił poparcia Donaldowi Tuskowi.

Jako ustępujący prezydent 23 grudnia 2005 uczestniczył w posiedzeniu Zgromadzenia Narodowego odbierającego przysięgę od prezydenta-elekta Lecha Kaczyńskiego.

Lustracja

Aleksander Kwaśniewski jako kandydat na urząd Prezydenta RP i ówcześnie urzędujący prezydent złożył w trybie wyborczym oświadczenie lustracyjne w którym oświadczał, że nie był świadomym lub tajnym współpracownikiem organów bezpieczeństwa PRL. Rzecznik Interesu Publicznego Bogusław Nizieński jako strona postępowania sądowego wnosił o uznanie oświadczenia za zgodne z prawdą. Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego (m.in. brak zobowiązania do współpracy, raportów, donosów i zlecanych zadań, ani też danych dotyczących oficerów prowadzących) wyrokiem z 12 lipca 2000 roku Sąd Apelacyjny w Warszawie uznał, że złożone oświadczenie jest zgodne z prawdą.

Według niektórych historyków na podstawie materiałów IPN, Kwaśniewski w latach 1983-89 był zarejestrowany jako tajny współpracownik SB o pseudonimie "Alek" pod numerem ewidencyjnym 72204.

Konstytucja RP z 1997

Współtworzył projekt i uczestniczył w kampanii do referendum konstytucyjnego z 25 maja 1997 na rzecz przyjęcia Konstytucji III Rzeczypospolitej Polskiej, którą podpisał 16 lipca 1997 roku.

Akcesja do NATO w 1999

26 lutego 1999 ratyfikował Pakt Północnoatlantycki (NATO) we wspólnej ceremonii z Prezydentem Republiki Czeskiej Vaclavem Havlem. Z jego inicjatywy zorganizowana została w Warszawie (listopad 2001), w ramach koalicji antyterrorystycznej, międzynarodowa konferencja przywódców państw Europy Środkowej, Wschodniej i Południowo-Wschodniej poświęcona wzmocnieniu działań regionu w zwalczaniu światowego terroryzmu. Twórca Inicjatywy Ryskiej (2002) – platformy współpracy państw naszego regionu Europy, tworzącej warunki do poszerzania NATO i Unii Europejskiej.

Relacje polsko-żydowskie

10 lipca 2001 w czasie obchodów 60. rocznicy pogromu w Jedwabnem Prezydent RP Kwaśniewski, w obecności ambasadora Izraela, Szewacha Weissa, oficjalnie, w imieniu swoim oraz tych Polaków, których sumienie jest poruszone tamtą zbrodnią , przeprosił za nią oraz oddał hołd pomordowanym. Oprócz aprobaty szerokich środowisk, w tym żydowskich, spotkało się to także z krytyką środowisk nie poczuwających się do odpowiedzialności Polaków za zbrodnię, jak i tych podkreślających, że prezydent nie ma prawa przepraszać "w imieniu całego narodu".

Relacje z Kościołem katolickim

  • Prywatnie Aleksander Kwaśniewski jest agnostykiem.
  • 23 lutego 1998 prezydent Kwaśniewski (w Warszawie) i papież Jan Paweł II (w Watykanie) podpisali dokumenty ratyfikacyjne Konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzeczpospolitą Polską. Konkordat wszedł w życie 25 kwietnia 1998.
W wyborach 1993, a także w trakcie kadencji Sejmu zdominowanego przez lewicę, opowiadał się zdecydowanie przeciwko ratyfikacji podpisanego przez rząd Hanny Suchockiej dokumentu, motywując to koniecznością wcześniejszego uchwalenia konstytucji.
  • Prezydent Kwaśniewski był dziewięciokrotnie przyjmowany przez Jana Pawła II na audiencjach w Watykanie a trzykrotnie gościł papieża podczas jego pielgrzymek do Polski w 1997, 1999 i w 2002.
  • 8 kwietnia 2005 przewodniczył polskiej delegacji państwowej podczas pogrzebu Jana Pawła II w Rzymie. Doszło wówczas do pojednania prezydentów Kwaśniewskiego i Wałęsy.
  • Z papieżem Benedyktem XVI prezydent spotkał się dwukrotnie, podczas inauguracji pontyfikatu 24 kwietnia 2005 i 9 grudnia 2005 w Watykanie na audiencji pożegnalnej.


Inne hasła zawierające informacje o "Aleksander Kwaśniewski":

Tampere ...

Władysław Komar ...

1499 ...

XVI wiek ...

Dwudziestolecie międzywojenne na świecie ...

Elegia ...

1362 ...

1361 ...

1884 ...

Bereza (Białoruś) ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Aleksander Kwaśniewski":

229 Stosunki państwo-Kościół w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (plansza 9) ...

233 Życie religijne w XX wieku (plansza 7) ...

009. Imperium Macedońskie (plansza 4) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie