Agriofit – gatunek roślin obcego pochodzenia z grupy kenofitów (czyli gatunków zadomowionych na danym terenie w ostatnich czasach), który zdołał trwale zadomowić się w naturalnych i półnaturalnych siedliskach . Jest to pojęcie używane przy geograficzno-historycznej analizie flory .

Agriofitami mogą być gatunki zawleczone przypadkowo, jak moczarka kanadyjska lub świadomie wprowadzone do środowiska naturalnego ( introdukowane ), jak różanecznik alpejski . Niemal zawsze są to gatunki pochodzące z podobnych stref klimatycznych . W Polsce w grupie tej dominują gatunki pochodzące z Ameryki Północnej . Część agriofitów to rośliny całkowicie zadomowione w siedliskach naturalnych, niektóre gatunki osiedlają się w siedliskach na wpół naturalnych.

Przykłady

Moczarka kanadyjska Elodea canadensis – agriofit pospolicie występujący w naszych wodach, uciekinier z ogrodów botanicznych , skąd szybko rozprzestrzenił się na dużych obszarach Europy , Azji i Australii , w Polsce rozmnaża się wyłącznie wegetatywnie.

Do agriofitów w Polsce należą m.in. gatunki:

• aster lancetowaty (Aster lanceolatus)
• aster wierzbolistny (Aster salignus)
• barszcz Mantegazziego (Heracleum mantegazzianum)
• barszcz Sosnowskiego (Heracleum sosnovskyi)
• czeremcha amerykańska (Padus serotina)
• dąb czerwony (Quercus rubra)
• erechtites jastrzębcowaty (Erechtites hieracifolia)
• klon jesionolistny (Acer negundo)
• kolczurka klapowana (Echinocystis lobata)
• kroplik żółty (Mimulus guttatus)
• miecznica wąskolistna (Sisyrynchium angustifolium, S. bermudiana)
• moczarka kanadyjska (Elodea canadensis)
• nawłoć kanadyjska (Solidago canadensis)
• nawłoć późna (Solidago serotina)
• nawłoć wąskolistna (Solidago graminifolia)
• niecierpek drobnokwiatowy (Impatiens parviflora)
• niecierpek gruczołowaty (Impatiens glandulifera)
• przymiotno białe (Erigeron annuus)
• przymiotno gałęziste (Erigeron ramosus)
• konyza kanadyjska (Conyza canadensis)
• rdestowiec ostrokończysty (Reynoutria sachalinensis)
• robinia akacjowa (Robinia pseudoacacia)
• rudbekia naga (Rudbeckia lacinata)
• sit chudy (Juncus tenuis)
• tatarak zwyczajny (Acorus calamus)
• tawuła kutnerowata (Spiraea tomentosa)
• uczep amerykański (Bidens frondosa)
• uczep zwodniczy (Bidens connata)
• wiesiołek dwuletni (Oenothera biennis)

Znaczenie

Agriofity, jako gatunki obce w naszej florze , stanowią pewien problem. Niektóre z nich bowiem, zwane gatunkami inwazyjnymi , tak dobrze dostosowały się do naszych warunków, że wypierają gatunki rodzime z ich naturalnych siedlisk i mogą nawet doprowadzić do ich wymarcia. Ma to szczególnie duże znaczenie na obszarach chronionych ( parki narodowe , rezerwaty i inne). Niektóre stanowią zagrożenie dla zdrowia człowieka lub są uciążliwe z różnych innych powodów. Podejmowane są w związku z tym różne działania, np.:

• zakaz wprowadzania gatunków obcych (w ustawie o ochronie przyrody ),
• monitoring wybranych gatunkow neofitów,
• usuwanie niektórych obcych gatunków ze środowiska – dotyczy to gatunków szkodliwych dla zdrowia człowieka (np. barszcz Sosnowskiego) lub uciążliwych z innych powodów,
• usuwanie na obszarach chronionych najbardziej ekspansywnych neofitów , np. rdestowców , niecierpków .

Zobacz też

• archeofit
• diafit
• epekofit
• klasyfikacja roślin synantropijnych

Bibliografia