Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Nie znaleziono szukanej frazy! Poniżej znajduje się fraza najbardziej przypominająca szukaną.

Attalos I

Attalos I

Attalos I

Attalos I Soter (ur. 269 p.n.e. , zm. 197 p.n.e. ) – władca Pergamonu z dynastii Attalidów , panujący od 241 p.n.e. , z tytułem królewskim ( basileus ) od około 236 p.n.e. , założyciel słynnej w świecie hellenistycznym Biblioteki Pergamońskiej .

Spis treści

Rodzina

Był bratankiem i adoptowanym synem Eumenesa I . Jego ojcem był Attalos, matką – księżniczka syryjska o imieniu Antiochis, z dynastii Seleucydów . Żoną Attalosa była Appolonis, a synowie to Eumenes II i Attalos II Filadelfos .

Rządy

Wojny z Galatami i Seleukidami

Attalos panował po Eumenesie I . Prowadził z wielką determinacją walkę z Galatamimałoazjatyckimi Celtami (był pierwszym władcą, który odmówił im płacenia trybutu ). W 240 p.n.e. odparł galacki najazd, pokonując najeźdźców w bitwie u źródeł rzeki Kaikos, i przybrał przydomek "Soter" (z gr. Zbawca). Pokonani Galaci wezwali na pomoc Antiocha Hieraksa . Attalos zadał im klęskę pod murami miasta i zdobył opinię wyzwoliciela miast greckich od barbarzyńskiego niebezpieczeństwa. Potem jeszcze trzy razy rozbił Hieraksa i zapanował nad terytorium na północ od Taurusu , poszerzając granice swego państwa (około 230 - 228 p.n.e. ) o małoazjatyckie posiadłości Seleukidów , z których część odzyskał Achajos . W 216 - 215 p.n.e. wspomagał Antiocha III Wielkiego w walce z Achajosem.

Wojny z Macedonią

Attalos, zaniepokojony rosnącą potęgą Macedonii , opowiedział się po stronie Rzymian przeciw Filipowi V podczas I wojny macedońskiej ( 211 - 205 p.n.e. ). Gdy Filip ze swoją armią wkroczył w 201 p.n.e. do Azji Mniejszej i zajął kilka miast nad Bosforem , Attalos zawiązał (z inicjatywy Rodos ) sojusz z Rodyjczykami oraz Bizantionem i musiał stawić czoło Filipowi, który dążył do opanowania wysp egejskich oraz portów małoazjatyckich. Attalosowi udało się nawet pokonać, wespół z Rodyjczykami, flotę Filipa pod Chios , ale nie przeszkodziło to królowi macedońskiemu podejść pod mury Pergamonu . W związku z tym wyruszył wraz z rodyjskimi posłami do Rzymu, prosząc o wsparcie i ochronę przed Filipem V i jego sojusznikiem Antiochem III. Od tej chwili podstawą polityki Attalidów stał się przede wszystkim sojusz z Rzymem. Rzymianie uchwalili wojnę z Filipem ( II wojna macedońska , 200 - 197 p.n.e. ), w której Attalos czynnie uczestniczył. Jak pisał o nim Polibiusz w swoich „Dziejach”: „Król ten z początku nie miał żadnej podpory zewnętrznej do uzyskania tronu, miał tylko bogactwo. ... Toteż godna podziwu była wielkoduszność Attalosa, że bogactw postanowił użyć ... do zdobycia władzy królewskiej. A podstawy tego przedsięwzięcia oparł nie tylko na hojności i życzliwości wobec przyjaciół, ale także na czynach wojennych: ... Zdobywszy sobie tę godność panował czterdzieści cztery lata, a dożył siedemdziesięciu dwu, żyjąc w największej uczciwości i godności wobec żony i dzieci ...".

Attalos I a kultura helleńska

Attalos I Soter doceniał ogromną rolę propagandy , którą rozwijał m.in. poprzez sponsorowanie wspaniałych dzieł sztuki, które rozsławiły jego imię bardziej niż sukcesy polityczne, Pergamon zaś postawiły w rzędzie najpiękniejszych i najsławniejszych centrów kultury helleńskiej.

Z jego polecenia i na podstawie jego wskazówek rzeźbiarze odlali w brązie pomnik zwycięstwa nad Galatami, który stanął na tarasie świątyni Ateny na pergamońskim akropolu , a który znany jest z marmurowych kopii rzymskich dwóch posągów, odkrytych w 1623 : „Gal zabijający swoją żonę” (aby nie dostała się w ręce wroga; posąg inaczej zwany "Gal Ludovisi") oraz „Umierający Gal”.

Jak wielu innych władców hellenistycznych Attalos I sponsorował także tworzenie pomników architektury w samej Grecji. W Delfach wzniósł monumentalny kompleks obejmujący posąg i stoę , udekorował również wspaniale akropol w Atenach , które jako centrum kultury greckiej były mu szczególnie bliskie. Ufundował tam grupę rzeźbiarską, upamiętniającą swoje zwycięstwo nad Galatami.

W 204 p.n.e. przyjął delegację rzymską i wydał jej czarny kamień ( meteoryt ) czczony w sanktuarium w Pesynuncie , a uważany za wcielenie bogini Wielkiej Macierzy, czczonej we Frygii pod imieniem Kybele . Relikwia została wywieziona do Rzymu, co dało początek rzymskiemu kultowi Kybele, szczególnie popularnemu w okresie cesarstwa.


Poprzednik
Eumenes I
WładcaPergamonu
241 p.n.e. – 197 p.n.e.
Następca
Eumenes II Filadelfos

Bibliografia

  • publikacje:
    • Iwaszkiewicz P., Łoś W., Stępień M. – „Władcy i wodzowie starożytności. Słownik”, WSiP, Warszawa 1998, s. 70-71,
    • Jaczynowska M. (red.) – „Historia starożytna”, wyd. TRIO, Warszawa 2007, s. 491,
    • Łoposzko T. – „Starożytne bitwy morskie”, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1992, s. 294-295,
    • Praca zbiorowa pod redakcją Aleksandra Krawczuka – "Wielka Historia Świata Tom 3 Świat okresu cywilizacji klasycznych", Oficyna Wydawnicza FOGRA, Warszawa 2005, s. 131, 251-253, 259, 274, 275,
    • Praca zbiorowa – „Encyklopedia sztuki starożytnej”, WaiF i Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, s. 177, (PWN), (WaiF)
  • strony WWW:


Inne hasła zawierające informacje o "Attalos I":

198 p.n.e. p.n.e. Gaozu 195 p.n.e. Egipt 204 p.n.e. Ptolemeusz V Epifanes 180 p.n.e. Macedonia 221 p.n.e. Filip V 179 p.n.e. Partowie 217 p.n.e. Arsakes II 191 p.n.e. Pergamon 241 p.n.e. Attalos I 197 p.n.e. Seleucydzi 223 p.n.e. Antioch III Wielki 187 p.n.e. Władcy Sparty 206 p.n.e. Nabis 192 p.n.e. ...

152 p.n.e. rzymski, konsul Cesarz Chin 157 p.n.e. Jingdi 141 p.n.e. Egipt 180 p.n.e. Ptolemeusz VI Filometor 145 p.n.e. Partowie 171 p.n.e. Mitrydates I 137 p.n.e. Pergamon 159 p.n.e. Attalos II 138 p.n.e. Seleucydzi 162 p.n.e. Demetriusz I Soter 150 p.n.e. ...

Attalos I Attalos IAttalos I Soter (ur. 269 p.n.e. , zm. 197 p.n.e. ) – władca ...

Pergamon (państwo) to czas walki o utrwalenie niezależności, głównie przeciwko monarchii Seleukidów . Następny władca Attalos I prowadził liczne wojny z krajami sąsiednimi – z Galatami , Seleukidami, ...

Pesynunt znalazł się pod pod politycznym wpływem pergamońskiej dynastii Attalidów i to właśnie Attalos I Soter z tej dynastii w 204 p.n.e. wydał zezwolenie na ...

215 p.n.e. Huang 210 p.n.e. Egipt 221 p.n.e. Ptolemeusz IV Filopator 204 p.n.e. Macedonia 221 p.n.e. Filip V 179 p.n.e. Partowie 217 p.n.e. Arsakes II 191 p.n.e. Pergamon 241 p.n.e. Attalos I 197 p.n.e. Seleucydzi 223 p.n.e. Antioch III Wielki 187 p.n.e. Sparta (Agiadowie) 219 p.n.e. Agesipolis III215 p.n.e.Sparta (Eurypontydzi) 219 ...

224 p.n.e. wpisów. Egipt 246 p.n.e. Ptolemeusz III Euergetes I 221 p.n.e. Macedonia 229 p.n.e. Antygon III Doson 221 p.n.e. Partowie 247 p.n.e. Arsakes 217 p.n.e. Pergamon 241 p.n.e. Attalos I 197 p.n.e. Seleucydzi 226 p.n.e. Seleukos III Soter 223 p.n.e. Sparta (Agiadowie) 235 p.n.e. Kleomenes III 222 p.n.e. Sparta (Eurypontydzi) 227 ...

232 p.n.e. 331 p.n.e. ) Egipt 246 p.n.e. Ptolemeusz III Euergetes I 221 p.n.e. Macedonia 239 p.n.e. Demetriusz II 229 p.n.e. Partowie 247 p.n.e. Arsakes 217 p.n.e. Pergamon 241 p.n.e. Attalos I 197 p.n.e. Seleucydzi 246 p.n.e. Seleukos II Kallinikos 226 p.n.e. Sparta (Agiadowie) 235 p.n.e. Kleomenes III 222 p.n.e. Sparta (Eurypontydzi) 241 ...

154 p.n.e. brak wpisów. Cesarz Chin 157 p.n.e. Jingdi 141 p.n.e. Egipt 180 p.n.e. Ptolemeusz VI Filometor 145 p.n.e. Partowie 171 p.n.e. Mitrydates I 137 p.n.e. Pergamon 159 p.n.e. Attalos II 138 p.n.e. Seleucydzi 162 p.n.e. Demetriusz I Soter 150 p.n.e. ...

159 p.n.e. p.n.e. « 159 p.n.e. » 158 p.n.e.  » 157 p.n.e.  Spis treści1 Wydarzenia2 Urodzili się3 Zmarli Wydarzenia Attalos II zbudował w Pergamonie wielką bibliotekę naukową (data sporna lub przybliżona) ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Attalos I":

Hasło nie występuje w innych lekcjach!





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie