Afrahat ( syr. ܐܦܪܗܛ Ap̄rahaṭ, gr. Ἀφραάτης, ok. 260 - ok. 345) - pisarz syryjski zaliczany do ojców Kościoła .

Afrahat działał w IV wieku w Persji , stąd jego tytuł "mędrca perskiego". Jego imię jest rdzennie perskie , co sugeruje, że mógł być nawróconym poganinem.

Pozostawił po sobie 23 traktaty zwane Demonstrationes ułożone według liter alfabetu syryjskiego. Są to:

1. O wierze
2. O miłości
3. O poszczeniu
4. O modlitwie
5. O wojnach
6. O synach przymierza
7. O pokutujących
8. O zmartwychwstaniu zmarłych
9. O pokorze
10. O pasterzach
11. O obrzezaniu
12. O Passze
13. O Szabacie
14. O głoszeniu kazań
15. O rozróżnianiu pokarmów
16. O gojach i Żydach
17. O Chrystusie
18. O dziewictwie
19. O rozproszeniu Izraela
20. O jałmużnie
21. O prześladowaniach
22. O czasach ostatecznych
23. O winnym gronie.

Traktaty 1-10 powstały w 337 roku i dotyczą różnych aspektów życia chrześcijańskiego. Traktaty 11-22 pochodzą z 345 roku. Był to okres prześladowań chrześcijan w Imperium Perskim za Szapura II , stąd też pojawiają się w nich wątki apokaliptyczne. Traktat czwarty to najstarszy znany chrześcijański traktat o modlitwie.

Demonstrationes to podstawowe źródło to poznania wczesnej teologii syryjskiej o charakterze wyraźnie judeochrześcijańskim .