Afekt ( łac. affectus) – w psychiatrii i psychologii termin określający obserwowaną przez badającego ekspresję emocji . Ekspresja ta nie zawsze współgra z opisem emocji podawanym w wywiadzie przez pacjenta.

Można wyróżnić:

• afekt dostosowany – prawidłowa, odpowiednio silna i żywa, dostosowana do sytuacji ekspresja uczuć
• afekt niedostosowany – nieprawidłowa ekspresja uczuć:
  • paramimia – zaburzeniu związku między przeżyciami a ekspresją uczuć
  • paratymia – braku związku między uczuciami a ich ekspresją
  • ambiwalencja uczuciowa - doświadczanie w jednym czasie przeciwstawnych uczuć
• afekt osłabiony (afekt blady, apatia ) – jest to osłabienie zarówno ekspresji uczuć jak i modulacji tejże ekspresji
• afekt labilny (chwiejność uczuciowa) – brak możliwości dłuższego utrzymania ekspresji emocji na zbliżonym poziomie, a co za tym idzie częsta i łatwa zmiana afektu
• afekt sztywny (sztywność uczuciowa) – brak możliwości współgrania emocjonalnego z otoczeniem
• afekt patologiczny – silna reakcja emocjonalna, często nieadekwatna do przyczyny, przebiegająca z wysokim stopniem pobudzenia psychoruchowego i pojawianiem się gwałtownych wyładowań, np. aktów agresji

Jakość afektywna

W filozofii jakość afektywna to jakość przysługująca przeżyciom, sprawiająca że to przeżycie uznajemy za pożądane lub niepożądane - tym samym mówiąc o jakości afektywnej przeżycia mamy na myśli jego emocjonalne zabarwienie.

Zobacz też

• zaburzenia afektywne

Bibliografia