Adolf Warski, właściwie Adolf Jerzy Warszawski,
ps.
Jan z Czerniakowskiej, Michałkowski, Jelski (ur.
20 kwietnia
1868
w
Warszawie
, zm.
9 lipca
1937
w
Moskwie
) – działacz robotniczy,
socjalistyczny
i
komunistyczny
pochodzenia żydowskiego, dziennikarz i publicysta, poseł na
Sejm I kadencji
w
II RP
.
Życiorys
Jako uczeń Adolf Warski uczestniczył w tajnych kółkach samokształceniowych. W 1886 został członkiem tzw.
I Proletariatu
, a w 1889 był jednym z założycieli
Związku Robotników Polskich
. W 1891 został aresztowany i osadzony w
X Pawilonie Cytadeli
. Po zwolnieniu za kaucją w 1892 udał się na emigrację do
Paryża
. W 1893 był jednym z założycieli
SDKPiL
(członek Zarządu Głównego). Na przełomie XIX i XX wieku działał w
Niemczech
, współpracując z
Różą Luksemburg
. Uczestnik
rewolucji 1905–1907
, redaktor
Robotnika
, Czerwonego Sztandaru i
Sprawy Robotniczej
. Więziony przez władze
carskie
. 1918 współzałożyciel
KPP
, członek KC i Biura Politycznego w latach 1926–1929. Przywódca "większości" w KPP. Poseł na Sejm I kadencji (mandat objął w styczniu 1926 po rezygnacji
Stefana Królikowskiego
)[1]. W 1929 podczas VI Plenum KC KPP został oskarżony o "odchylenia prawicowe" i odsunięty od władzy. W 1930 uczestniczył w V Zjeździe, podczas którego nie został wybrany do KC. Przebywał w
Moskwie
, gdzie podjął pracę w Instytucie Marksa-Engelsa-Lenina.
9 lipca 1937 został aresztowany przez
NKWD
podczas
czystek partyjnych
m.in. za sprzeciwianie się
stalinizacji
KPP, skazany na
karę śmierci
i tegoż samego dnia stracony. Rehabilitowany w 1956.
W latach 1951–1990 Warski-Warszawski był patronem
Stoczni Szczecińskiej
.
Prace
Przypisy
- ↑ Paweł Samuś, Edward Próchniak, Książka i Wiedza, Warszawa 1983, , s. 222.