Król Lloque Yupanqui , zgodnie z tradycją założyciel pierwszego Acllahuasi w Cuzco

Acllahuasi ( kecz. Dom Wybranych Kobiet, znany również jako klasztor dziewic Słońca) - funkcjonująca w Imperium Inków instytucja religijna, będąca formą żeńskiej wspólnoty monastycznej , skupiająca grupę żyjących w celibacie mniszek (Kobiet Wybranych, kecz. Aclla Cuna), których zadaniem było pełnienie służby w miejscach kultu religijnego, opieka nad świętym ogniem raymi oraz świadczenie rozmaitych posług na rzecz świątyń i osoby króla . Zgodnie z podaniem założycielem pierwszego konwentu Acllahuasi w Cuzco był król Lloque Yupanqui (ok. 1260 - ok. 1290 ).

Do Acllahuasi przyjmowane były dziewczynki ok. 10 roku życia, wybrane na drodze corocznej, odbywającej się w całym państwie przymusowej selekcji. Nowicjuszki wysyłano następnie do znajdujących się w każdym większych mieście klasztorów , gdzie pod okiem starszych opiekunek, zwanych mamacuna uczyły się one służby świątynnej, w tym sporządzania szat dla króla, arystokracji i strojów liturgicznych dla kapłanów, oraz wypieku używanego w ceremoniach religijnych ofiarnego pieczywa. W przypadku nadzwyczajnych wydarzeń, takich jak śmierć króla, bądź dotkliwy nieurodzaj, spośród mniszek wybierano jedną, która składana była w ofierze na szczycie góry. Były to jednak w Imperium Inków rzadkie przypadki.

Kobiety Wybrane, jako poświęcone bogu słońca Inti zobowiązane były do zachowania podczas służby w klasztorze celibatu , za którego złamanie groziła mniszce kara śmierci poprzez zakopanie żywcem, natomiast jej kochankowi powieszenie . Rygorystyczne przepisy zabraniały mężczyznom samego przebywania na terenie klasztoru pod groźbą tortur i śmierci. Jedyny wyjątek dotyczył osoby króla, który jako Syn Słońca miał prawo do brania sobie spośród mniszek nałożnic, co uważane było za akt religijny i w pewnym sensie wręcz obowiązek monarchy. Kobieta wybrana przez króla nie powracała już do klasztoru , lecz zapewniano jej dostatnie życie na koszt państwa. Podobny los spotykał mniszki, które po osiągnięciu odpowiedniego wieku zwalniane były ze ślubów czystości i postanawiały opuścić klasztor.

Klasztorów Aclahuasi w imperium Inków funkcjonowało kilkaset, w samym stołecznym konwencie (po podboju przez hiszpańskich konkwistadorów zamienionym w katolicki klasztor św. Katarzyny) zamieszkiwało ok. 1500 mniszek.