Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej "Warszawska Jesień" to największy w Polsce festiwal o randze międzynarodowej poświęcony muzyce współczesnej, organizowany przez Związek Kompozytorów Polskich . Przez wiele lat był jedynym festiwalem muzyki współczesnej w środkowej i wschodniej części Europy.

Festiwal odbywa się corocznie od 1956 (z wyjątkiem lat 1957 i 1982 ), z reguły w drugiej połowie września i trwa osiem dni.

Historia

Pomysł zorganizowania festiwalu powstał w 1955, na forum Związku Kompozytorów Polskich (pomysłodawcami byli Tadeusz Baird i Kazimierz Serocki ). Zamiarem ich było zapoznanie polskiej publiczności z nowoczesną muzyką zachodnią, i przerwanie izolacji, w jakiej znalazły się polskie środowiska artystyczne w latach stalinowskich.

Pierwszy festiwal trwał od 10 do 20 października 1956, zbiegając się z październikową odwilżą polityczną w Polsce. Wzięły w nim udział: orkiestra Radia Francuskiego z Paryża, Wiener Symphoniker , zespoły z Bukaresztu, Brna i Moskwy, a także polska orkiestra Filharmonii Narodowej i Filharmonia Śląska z Katowic (wówczas Stalinogrodu). W programie, obok utworów stosunkowo nowych, znajdowała się również klasyka, gdyż w tych latach nie było jeszcze zwyczaju wypełniania całego wieczoru nowoczesnymi utworami.

Poczynając od pierwszego festiwalu, "Warszawskim Jesieniom" przez długie lata towarzyszyło ogromne zainteresowanie publiczności i krytyki. W czasach PRL festiwale stały się "oknem wystawowym" muzyki polskiej, a z czasem wschodnioeuropejskiej w ogóle dla muzyków i krytyków przybywających na nie z Zachodu, a zachodniej awangardy - dla publiczności polskiej. Przyczynił się też do rozwoju tzw. polskiej szkoły kompozytorskiej.

Można było na Warszawskiej Jesieni poznać dzieła znanych kompozytorów z początku XX wieku, dotąd nie znanych polskiej publiczności: Schönberga , Berga , Weberna , Varese 'a, a nawet Bartóka czy Strawińskiego . Pojawiła się też awangarda lat 60: Boulez , Nono , Dallapiccola , Maderna , Cage . Kompozytorzy, wykonawcy, krytycy i muzykolodzy z Zachodu przyjeżdżali do Warszawy aby poznać kulturę muzyczną krajów zza żelaznej kurtyny.

Początkowo festiwal planowano jako biennale , toteż następny odbył się dopiero w 1958, ale później "Warszawskie Jesienie" odbywały się już co roku, z wyjątkiem 1982 roku (z uwagi na stan wojenny ).

Źródła

• Dorota Szwarcman: Jesień po pięćdziesiątce w: Polityka nr 38 (2572) z 23. 9. 2006

Linki zewnętrzne

• http://warszawska-jesien.art.pl/ - Oficjalna strona festiwalu