Efraim Oloff, ur. 20 marca 1715 , zm. 24 grudnia 1766 , rajca i polityk toruński.

Efraim Oloff urodził się w Elblągu 20 marca 1715 , syn Efraima , elbląskiego i toruńskiego pastora i uczonego oraz Krystyny z domu Grass.

W 1726 zaczął naukę w gimnazjum akademickim w Toruniu . Od 1735 do 1739 studiował na uniwersytecie w Wittenberdze . Po studiach został niższym urzędnikiem w kancelarii Torunia. Od 1748 sekretarz Rady Torunia. Jako sekretarz toruński uczestniczył w 1756 w konsultacjach przed sejmikiem generalnym. W 1758 awansował na pierwszego spośród sekretarzy Rady. W sierpniu 1758 uczestniczył w naradach przedsejmikowych w Starogrodzie u biskupa chełmińskiego Wojciecha S. Leskiego .

Od 1761 rajca toruński. Współpracował z burmistrzem Christianem Klosmannem . W 1762 powołany w skład komisji królewskiej rozpatrującej sprawy Brodnicy . Reprezentował Toruń na przedkonwokacyjnym sejmiku generalnym w 1764 , poseł toruński na sejmik generalny w 1764 , podczas którego uczestniczył w konferencjach z delegatami króla Stanisława Augusta . Kilkakrotnie brał udział w 1765 - 1766 w spotkaniach polityków z Prus Królewskich z wysłannikami monarchy. W 1766 posłował na sejmik generalny w Malborku .

Znaczenie Oloffa z czasem znacznie wzrastało i stał się onjedną z najbardziej wpływowych osób w radzie miasta. Uważano go za bardzo zdolnego i zręcznego polityka. Zmarł bezpotomnie w Toruniu 24 grudnia 1766 .