Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Plac Grunwaldzki w Szczecinie

Plac Grunwaldzki w Szczecinie

Na mapach: 53°25'58″N 14°32'52″E / 53.43278, 14.54778

  Polska ,
Szczecin
plac Grunwaldzki
Śródmieście
Plac Grunwaldzki (2009 r.)

Plac Grunwaldzki (2009 r.)

Plac Grunwaldzki ( 1864 - 1877 niem. Westend Kirchplatz, 1877 - 1945 niem. Kaiser Willhelm Platz) - najokazalszy plac gwiaździsty w Szczecinie . Położony w dzielnicy Śródmieście , na osiedlu Centrum .

Spis treści

Historia

Historia placu sięga lat sześćdziesiątych XIX w., kiedy to opracowano pierwszy plan urbanizacji tego terenu. Autorem opracowania był James Hobrecht - uzdolniony architekt i planista, specjalista w zakresie sieci wodociągowo-kanalizacyjnych. Głównym założeniem planu był rozwój miasta w kierunku północno-zachodnim poprzez połączenie komunikacyjne terenu óczesnego centrum miasta (dzisiaj: południowa część osiedla Stare Miasto ) z budującą się ekskluzywną dzielnicą Westend (obecnie teren osiedla Łękno ). Drugim ważnym traktem tej dzielnicy miała być aleja łącząca tereny nadodrzańskie z Nowym Turzynem (dziś północna część osiedla Turzyn ). Na przecięciu tych dwóch alei (noszących obecnie imię Papieża Jana Pawła II oraz Marszałka Piłsudskiego ) planowano budowę reprezentacyjnego placu (pierwotnie o kształcie prostokątnym) - dziś Placu Grunwaldzkiego.

Władze miasta podjęły żmudne pertraktację z wojskiem (do którego należał teren planowanej inwestycji). Nie udało się jednak uzyskać porozumienia i plany inwestycyjne musiały ulec zawieszeniu.

Powrócono do nich w następnej dekadzie, kiedy to Szczecin przestał być twierdzą, a tym samym zniknęły ograniczenia jego rozbudowy. W dniu 31.03.1874 r. na posiedzeniu Rady Miasta omówiono plany rozwoju miasta. Bazowano na projekcie opracowanym przez Jamesa Hobrechta, wprowadzając do niego poprawki opracowane przez nadburmistrza R. Burschera i miejskiego radcę budowlanego K Kruhla. Poprawki te nawiązywały do rozwiązań urbanistycznych zastosowanych przez Georgesa Haussmanna przy przebudowie Paryża (J. Hobrecht czerpał inspiracje do swych projektów głównie z Londynu ).

Plac powstał pod koniec lat 80. XIX wieku w centrum zlikwidowanego w 1884 roku Fortu Wilhelma . Pierwotnie nazywał się placem Kościelnym Westend, a później – Cesarza Wilhelma. Zabudowa placu reprezentacyjnymi kamienicami wzniesionymi głównie w stylu eklektycznym trwała do początku XX w.. Część zabudowań (w tym najbardziej okazałą kamienicę) zniszczył nalot aliancki w 1944 roku. W miejscu zniszczonych budynków na trzech narożnikach placu powstały w latach 60. wielopiętrowe bloki .

Plac jest jednym z miejsc, gdzie najczęściej w Szczecinie organizowane są manifestacje.

Układ geometryczny placu jest motywem znaku graficznego projektu pt. "Szczecin Europejską Stolicą Kultury 2016". Autorem logo jest Ireneusz Kuriata.[1][2].

Czy Georges Haussmann był projektantem Placu Grunwaldzkiego?

Po II wojnie światowej w polskich, popularnych opracowaniach i przewodnikach turystycznych zaczęła pojawiać się teza jakoby Plac Grunwaldzki i cały układ gwiaździsty Szczecina został zaprojektowany przez francuskiego urbanistę, autora dziewiętnastowiecznej przebudowy Paryża - Georgesa Haussmanna . Pogląd ten zrodził się z zaobserwowanej, dużej zbieżności rozwiązań urbanistycznych zastosowanych w Szczecinie i Paryżu. Teza ta nie była przez ówczesne władze dementowana ponieważ była ona dla niej korzystna ze względów ambicjonalnych (podnosiła prestiż miasta) oraz polityczno-ideologicznych (francuski projektant miasta był znacznie lepiej przez władze widziany niż niemiecki). Przekonanie to, tak mocno zakorzeniło się w umysłach wielu szczecinian, że można je spotkać w amatorskich publikacjach do dnia dzisiejszego [3][4].

Zgodnie z obecnym stanem wiedzy (patrz: bibliografia) Georges Haussmann nie był projektantem gwiaździstych placów Szczecina. Prawdą jest natomiast, że szczecińskie projekty wzorowane były na rozwiązaniach paryskich - podobnie czyniło wówczas wiele miast europejskich - czerpiąc rozwiązania urbanistyczne z Paryża, który pod koniec XIX w. stał się centrum ówczesnej Europy .

Urbanistyka

Do placu zbiegają się pasy jezdni z ośmiu stron. Krzyżują się tutaj: al. Jana Pawła II , al. Piłsudskiego ( DW115 ) oraz ulice: Rayskiego i Śląska. Plac obsadzony jest starodrzewem, wśród którego są rzadkie okazy: budleja oraz krzewy cisowe .

Zdjęcia

Przypisy

  1. gazeta.pl
  2. www.szczecin2016.pl
  3. Plac Grunwaldzki . stmkm.pl. [dostęp 10 września 2009].
  4. O Szczecinie opowiada Henryk Sawka . Metro (dziennik)|. [dostęp 10 września 2009].

Bibliografia

  • Encyklopedia Szczecina, Tom I, Uniwersytet Szczeciński, Szczecin 1999,
  • Wojciech Łopuch, Dzieje architektoniczne nowoczesnego Szczecina 1808-1945, Książnica Pomorska, Szczecin 1999,
  • Przewodnik po Szczecinie, Wydawnictwo 13 Muz, Szczecin 1999,

Linki zewnętrzne


Inne hasła zawierające informacje o "Plac Grunwaldzki w Szczecinie":

Brescia ...

Tampere ...

Adolf Giżyński ...

Wittenberga ...

Janusz Józefowicz ...

Bernardo Bellotto ...

West Side Story ...

Rekultywacja jezior ...

Kornel Ujejski ...

Cieplice Śląskie-Zdrój ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Plac Grunwaldzki w Szczecinie":

Różne oblicza racji. O tragicznych wyborach. (plansza 6) ...

115b Polityka ostatnich Jagiellonów. Pierwsze bezkrólewia. (plansza 2) ...

012 Macedonia Filipa II i Aleksandra Wielkiego (plansza 13) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie