Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Liga Światowa siatkarzy

Liga Światowa siatkarzy

Liga Światowa siatkarzy ( skrót ) – cykliczne, międzynarodowe rozgrywki w piłce siatkowej mężczyzn , organizowane corocznie (od roku 1990 ) przez Międzynarodową Federację Piłki Siatkowej (FIVB) oraz członków Rady Ligi Światowej (RLŚ) dla wybranych przez nie reprezentacji krajowych.

Zaproszenia do udziału w każdej edycji LŚ dostają wyłącznie państwa, których siatkarskie federacje oraz męskie reprezentacje spełniają wszystkie ustalone wcześniej kryteria, uzyskując w ten sposób możliwość zdobycia znaczących nagród pieniężnych (w 2006 roku łączna pula nagród wyniosła 20 mln dolarów).

Spodek w Katowicach - miejsce rozgrywania turnieju finałowego LŚ w 2001 oraz w 2007 .

Spis treści

Historia

Polska-Argentyna - LŚ 2005 w Bydgoszczy

Podczas - odbywającego się w Pradze w roku 1986 - II Światowego Kongresu Międzynarodowej Federacji Piłki Siatkowej stanowisko prezesa tej organizacji powierzono Meksykaninowi Rubenowi Acoście. Niemal od razu - wraz z grupą swych współpracowników - opracował on wieloletnią koncepcję, mającą na celu rozpropagowanie męskiej piłki siatkowej na świecie, po czym stopniowo zaczął wcielać ją w życie. Zasadniczą oś planu nowych władz FIVB stanowiło zwiększenie liczby oraz częstotliwości przeprowadzania wielkich imprez międzynarodowych o zasięgu globalnym, bowiem - odbywające się zaledwie raz na 4 lata - turnieje siatkarskie Igrzysk Olimpijskich oraz finały Mistrzostw Świata nie zaspokajały ich ambicji. Dlatego pod koniec lat 80. przygotowano projekt zorganizowania zupełnie nowych rozgrywek, mających się odbywać corocznie, w których uczestniczyłyby wyłącznie najlepsze krajowe reprezentacje świata. Imprezie nadano nazwę Liga Światowa, a jej pierwszą edycję przeprowadzono w 1990 roku.

W dotychczasowych 18 edycjach tych elitarnych rozgrywek (1990 - 2007 ) wystąpiły 24 drużyny (27, licząc oddzielnie ZSRR , WNP i RUS oraz YUG i SCG ). Najwięcej końcowych triumfów zanotowali Brazylijczycy, którzy wygrali LŚ aż dziewięć razy, ośmiokrotnie zwyciężali Włosi, a po razie: Holendrzy, Kubańczycy i Rosjanie.

Reprezentacja Polski uczestniczy w rozgrywkach Ligi Światowej nieprzerwanie od jej 9 edycji (tj. od roku 1998 ). W 131 meczach (w dziesięciu startach 1998-2007) odniosła 75 zwycięstw i doznała 58 porażek. Cztery razy zdołała awansować do rundy finałowej - w 2001 roku w Katowicach, w 2002 w Brazylii i w 2005 w Serbii i Czarnogórze (gdzie zajęła najwyższe dotąd miejsce w swoich startach - 4.). Po raz drugi i na razie ostatni Polska była gospodarzem finału Ligi Światowej w 2007 roku. Wtedy to nasi reprezentanci zajęli 4. miejsce.

Zasady

Hala MOSiR w Łodzi - gospodarz 18 meczów w ramach LŚ w latach 1999-2008
Nowa hala w Łodzi o pojemności 13 tys. widzów - gospodarz 2 meczów w ramach LŚ w 2009
Hala Łuczniczka w Bydgoszczy - 7 meczów w ramach LŚ w latach 2003-2007

Regulamin rozgrywek Ligi Światowej wielokrotnie ulegał zmianom. Nowe rozwiązania wprowadzono także przed 17. edycją w roku 2006 .

W porównaniu z rokiem 2005 zwiększono liczbę drużyn w fazie eliminacyjnej z 12 do 16. Zespoły podzielono na cztery grupy, w których mecze rozgrywano przez sześć kolejnych weekendów (od 14 lipca do 20 sierpnia ) systemem "każdy z każdym" (po dwa mecze u siebie i na wyjeździe).

Do turnieju finałowego w Moskwie awansowali zwycięzcy grup, gospodarz Rosja oraz drużyna z dziką kartą , którą przyznała FIVB . W przypadku tej samej liczby punktów, o kolejności w grupach decydował stosunek małych punktów ze wszystkich meczów (dzieli się punkty zwycięskie przez przegrane, nie ma odejmowania).

Finały zostały rozegrane w dniach 23 - 27 sierpnia 2006 roku w Moskwie, z udziałem sześciu drużyn, podzielonych na dwie grupy eliminacyjne. Po dwie najlepsze drużyny z obydwu grup zagrały w półfinałach, tzw. Final Four (zwycięzcy grup "na krzyż" z drużynami, które zajęły drugie miejsca). Zwycięzcy półfinałów zagrali w finale, a pokonani o brązowy medal.

Nagrody

Rozgrywki Ligi Światowej są prestiżowe ale i dobrze płatne. W pierwszych szesnastu edycjach na nagrody przeznaczono 131 milionów dolarów, a suma nagród wzrosła od 1 miliona w pierwszej edycji do 20 milionów w 2006 roku.

W 2005 roku najlepsza drużyna w Final Four[1] miała zagwarantowaną nagrodę w wysokości miliona dolarów. Pozostałe trzy drużyny otrzymały kwoty odpowiednio mniejsze (drugie miejsce 450 tys. dolarów, trzecie 280 tys., czwarte 150 tys.). Siatkarze mogli też liczyć na gratyfikacje za zajęte miejsce w grupie eliminacyjnej (845 tys. za pierwsze miejsce, 830 tys. za drugie, 825 tys. za trzecie i 820 tys. za czwarte), za udział w poszczególnych meczach (za mecze w grupie przewidziano po 1000 dol. dla każdego zawodnika za wygraną oraz po 700 za porażkę) oraz za indywidualne osiągnięcia, tj. dla Najlepiej Punktującego - MVP (40 tys. dol.), Najskuteczniej Atakującego (17,2 tys.), Najlepiej Blokującego (17 tys.) i Najlepiej Serwującego (17 tys.). Łączna pula nagród w 2005 roku wyniosła 13,4 mln dolarów.

Nie wszystkie zdobyte pieniądze trafiają jednak na konta zawodników. Zgodnie z przepisami nagrody za miejsca należą do krajowych federacji i to one decydują, jak je rozdysponować.

Kontrowersje

Pomimo że Liga Światowa jest stosunkowo mało ważną imprezą (ważniejszymi wydają się być np. igrzyska olimpijskie oraz mistrzostwa świata, czy Europy), choć dość prestiżową, za udział w niej otrzymuje się stosunkowo dużo punktów w rankingu FIVB , przez co startów w tej męczącej imprezie (wiele wyjazdów na różne kontynenty, zmiana stref czasowych, sporo meczów) nie opłaca się odpuszczać. Kolejną kontrowersją jest fakt przyznawania miejsc startowych w imprezie. Nie dzieje się to drogą eliminacji. Jedyną możliwością udziału w Lidze jest otrzymanie przez federację zaproszenia od FIVB. Wprowadzenie w 2006 roku dzikiej karty do udziału w ścisłym finale wprowadziło kolejne kontrowersje. Niespotykanym również jest system przyznawania miejsc przy tej samej liczbie zwycięstw, tj. stosunek zdobytych małych punktów do przegranych. W wyniku tego może okazać się opłacalne przegranie jednego seta małą liczbą punktów, aby następnego wygrać z większą przewagą. Zdarza się również wygranie całego meczu, a przegranie go w liczbie małych punktów.

Mecze finałowe Ligi Światowej

EdycjaRokMiejsce finałuMecze finałoweMiejsce Polski
I 1990 Osaka , Japonia Finał: Włochy - Holandia - 3:0 (15:7, 16:14, 16:14)

Mecz o 3. miejsce: Brazylia - ZSRR - 3:1 (14:16, 15:7, 15:10, 15:9)

n/s[2]
II 1991 Mediolan , Włochy Finał: Włochy - Kuba - 3:0 (16:14, 15:12, 15:13)

Mecz o 3. miejsce: ZSRR - Holandia - 3:1 (15:12, 10:15, 15:13, 15:8)

n/s
III 1992 Genua , Włochy Finał: Włochy - Kuba - 3:1 (14:16, 15:3, 15:11, 15:11)

Mecz o 3. miejsce: USA - Holandia - 3:1 (9:15, 15:10, 15:6, 15:4)

n/s
IV 1993 São Paulo , Brazylia Finał: Brazylia - Rosja - 3:0 (15:2, 15:13, 15:9)

Mecz o 3. miejsce: Włochy - Kuba - 3:0 (15:12, 15:11, 15:12)

n/s
V 1994 Mediolan , Włochy Finał: Włochy - Kuba - 3:0 (15:13, 15: 8, 15: 9)

Mecz o 3. miejsce: Brazylia - Bułgaria - 3:2 (15:10, 12:15, 15:10, 12:15, 15:8)

n/s
VI 1995 Rio de Janeiro , Brazylia Finał: Włochy - Brazylia - 3:1 (15:12, 7:15, 15: 9, 15:12)

Mecz o 3. miejsce: Kuba - Rosja - 3:2 (15:13, 15:10, 14:16, 11:15, 15:13)

n/s
VII 1996 Rotterdam , Holandia Finał: Holandia - Włochy - 3:2 (17:15, 15:12, 10:15, 10:15, 22:20)

Mecz o 3. miejsce: Rosja - Kuba - 3:2 (3:15, 15:7, 4:15, 16:14, 19:17)

n/s
VIII 1997 Moskwa , Rosja Finał: Włochy - Kuba - 3:0 (15: 8, 15: 5, 15:10)

Mecz o 3. miejsce: Rosja - Holandia - 3:0 (15:8, 15:12, 15:8)

n/s
IX 1998 Mediolan , Włochy Final four - cztery zespoły, systemem każdy z każdym:

1. Kuba - 3:0
2. Rosja - 2:1
3. Holandia - 1:2
4. Włochy - 0:3

Polska - 10. miejsce
X 1999 Mar del Plata , Argentyna Finał: Włochy - Kuba - 3:1 (25:21, 23:25, 25:19, 26:24)

Mecz o 3. miejsce: Brazylia - Rosja - 3:1 (17:25, 25:23, 25:20, 25:19)

Polska - 8. miejsce
XI 2000 Rotterdam , Holandia Finał: Włochy - Rosja - 3:2 (25:22, 18:25, 20:25, 25:21, 15:13)

Mecz o 3. miejsce: Brazylia - Jugosławia - 3:0 (25:19, 25:21, 25:21)

Polska - 8. miejsce
XII 2001 Katowice , Polska Finał: Brazylia - Włochy - 3:0 (25:15, 25:22, 25:19)

Mecz o 3. miejsce: Rosja - Jugosławia - 3:0 (25:20, 25:20, 25:23)

Polska - 7. miejsce
(awans do fazy finałowej)
XIII 2002 Belo Horizonte , Brazylia Finał: Rosja - Brazylia - 3:1 (25:21, 25:23, 22:25, 25:17)

Mecz o 3. miejsce: Jugosławia - Włochy - 3:1 (28:26, 29:27, 23:25, 25:21)

Polska - 5. miejsce
(awans do fazy finałowej)
XIV 2003 Madryt , Hiszpania Finał: Brazylia - Serbia i Czarnogóra - 3:2 (25:16, 21:25, 19:25, 25:23, 31:29)

Mecz o 3. miejsce: Włochy - Czechy - 3:1 (22:25, 25:22, 25:22, 25:19)

Polska - 9. miejsce
XV 2004 Rzym , Włochy Finał: Brazylia - Włochy - 3:1 (27:25, 25:19, 25:27, 25:17)

Mecz o 3. miejsce: Serbia i Czarnogóra - Bułgaria - 3:0 (25:23, 25:19, 25:20)

Polska - 7. miejsce
XVI 2005 Belgrad , Serbia Finał: Brazylia - Serbia i Czarnogóra - 3:1 (14-25, 25-14, 25-19, 25-16)

Mecz o 3. miejsce: Kuba - Polska - 3:2 (25-23, 22-25, 24-26, 25-18, 15-13)

Polska - 4. miejsce
(awans do fazy finałowej)
XVII 2006 Moskwa , Rosja Finał: Brazylia - Francja - 3:2 (22-25, 23-25, 25-22, 25-23, 15-13)

Mecz o 3. miejsce: Rosja - Bułgaria - 3:0 (25-20, 25-19, 25-19)

Polska - 7. miejsce
XVIII 2007 Katowice , Polska Finał: Brazylia - Rosja - 3:1 (18:25, 25:23, 28:26, 25:21)

Mecz o 3. miejsce: USA - Polska - 3:1 (25:19, 25:21, 22:25, 25:19)

Polska - 4. miejsce
(awans do fazy finałowej)
XIX 2008 Rio de Janeiro , Brazylia Finał: USA - Serbia - 3:1 (26:24, 23:25, 25:23, 25:23)

Mecz o 3. miejsce: Brazylia - Rosja - 1:3 (23:25, 19:25, 25:23, 19:25)

Polska - 5. miejsce
(awans do fazy finałowej)
XX 2009 Belgrad , Serbia Finał: Brazylia - Serbia - 3:2 (22:25, 25:23, 25:22, 23:25, 15:12)

Mecz o 3. miejsce: Rosja - Kuba - 3:0 (25:13, 26:24, 25:16)

Polska - 9. miejsce
XXI 2010 Córdoba , Argentyna Finał: Brazylia - Rosja - 3:1 (25:22, 25:22, 16:25, 25:23)

Mecz o 3. miejsce: Serbia - Kuba - 3:2 (28:30, 25:20, 22:25, 25:22, 15:12)

Polska - 10. miejsce

Klasyfikacja medalowa

L.p.KrajZłotoSrebroBrązRazem
2. Brazylia 92415
1. Włochy 83213
3. Kuba 1528
4. Rosja ( ZSRR )14712
5. Holandia 1113
6. USA 1023
7. Serbia ( Jugosławia oraz Serbia i Czarnogóra )0426
8. Francja 0101

Miejsca poszczególnych reprezentacji

RokMiejsce turnieju finałowego12345678910111213
1990 Osaka , Japonia ITA NED BRA ZSRR FRA , JPN USA CHN 
1991 Mediolan , Włochy ITA CUB ZSRR NED BRA , USA FRA , JPNCAN, KOR 
1992 Genua , Włochy ITA CUB USA NED BRA WNP CAN, CHN, KOR FRA , GER, JPN 
1993 São Paulo , Brazylia BRA RUS ITA CUB JPN, NED GER, CHN USA , KORGRE, FIN 
1994 Mediolan , Włochy ITA CUB BRA BUL NED RUS GRE, JPN, KORCHN, GER, USA  
1995 Rio de Janeiro , Brazylia ITA BRA CUB RUS BUL KORESPJPNGRE USA CHN NED  
1996 Rotterdam , Holandia NED ITA RUS CUB BRA CHNARG BUL JPNESPGRE 
1997 Moskwa , Rosja ITA CUB RUS NED BRA BUL YUG ARGESPCHNKORJPN 
1998 Mediolan , Włochy CUB RUS NED ITA BRA , YUG BUL , ESPARGGRE, KOR, POL  
1999 Mar del Plata , Argentyna ITA CUB BRA RUS ESPARG FRA CAN, POL AUS, NED , POR 
2000 Rotterdam , Holandia ITA RUS BRA YUG NED USA FRA ARG, CUB , POL CAN, ESP 
2001 Katowice , Polska BRA ITA RUS YUG CUB , FRA NED , POL GRE, JPN, ESP, USA ARG, GER, POR, VEN
2002 Belo Horizonte , Brazylia RUS BRA YUG ITA ESP, POL FRA , NED ARG, CHN, GER, GRE CUB , JPN, POR, VEN
2003 Madryt , Hiszpania BRA SCG ITA CZE BUL , ESPGRE, RUS POL FRA , GER, NED CUB , JPN, POR, VEN
2004 Rzym , Włochy BRA ITA SCG BUL FRA , GRE CUB , ESP, POL CHN, JPN, POR 
2005 Belgrad , Serbia i Czarnogóra BRA SCG CUB POL BUL , PORGRE, ITA , VENARG, FRA , JAP 
2006 Moskwa , Rosja BRA FRA RUS BUL SCG , ITA ARG , CUB , POL FIN , KOR , USA CHN , EGY , JAP , POR
2007 Katowice , Polska BRA RUS USA POL BUL FRA CUB , FIN CHN , ITA , KOR , SRB ARG , CAN , EGY , JPN
2008 Rio de Janeiro , Brazylia USA SRB RUS BRA POL JPN BUL , CHN , ITA CUB , FIN , FRA EGY , KOR , ESP , VEN
2009 Belgrad , Serbia BRA SRB RUS CUB ARG USA FIN , ITA POL , BUL , FRA , NED KOR , CHN , VEN , JPN
ARG, Argentyna; AUS, Australia; BRA, Brazylia; BUL, Bułgaria; CAN, Kanada; CHN, Chiny; CUB, Kuba; CZE, Czechy; EGY, Egipt; ESP, Hiszpania; FIN, Finlandia; FRA, Francja; GER, Niemcy; GRE, Grecja; ITA, Włochy; JPN, Japonia; KOR, Korea; NED, Holandia; POL, Polska; POR, Portugalia; RUS, Rosja; SCG, Serbia & Czarnogóra; SRB, Serbia; USA, Stany Zjednoczone; YUG, Jugosławia; VEN, Wenezuela; WNP, Wspólnota Niepodległych Państw; ZSRR, Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich.

Nagrody indywidualne

Rok MVP Najlepszy atakującyNajlepszy rozgrywającyNajlepszy blokującyNajlepszy serwującyNajlepszy punktującyNajlepszy libero
1990 Andrea Zorzi Ron Zwerver Paolo Tofoli Andrea Gardini
1991 Andrea Zorzi Ron Zwerver Jung Chul Shin Martin van der Horst Ron Zwerver
1992 Lorenzo Bernardi Marcelo Negrão Raúl Diago Rusłan Olichwer Andrea Zorzi
1993 Giovane Gavio Dmitrij Fomin Mauricio Lima Oleg Szatunow Dmitrij Fomin
1994 Andrea Giani Se Jin Kim Jung Chul Shin Jan Posthuma Ljubomir Ganew
1995 Dmitrij Fomin Bernardo Gilson Pasquale Gravina Bernardo Gilson Dmitrij Fomin
1996 Lorenzo Bernardi Stanisław Dinejkin Ihosvany Hernández Alain Roca Lorenzo Bernardi
1997 Bas van der Goor Ihosvany Hernández Ramón Gato Guido Görtzen
1998 Osvaldo Hernández Andrea Giani Roman Jakowlew Osvaldo Hernández
1999 Osvaldo Hernández Raul Diago Pavel Pimienta Luigi Mastrangelo Douglas Chiarotti Mirko Corsano
2000 Andrea Sartoretti Guido Goertzen Martin van der Horst Goran Vujević
2001 Ivan Miljković Andre Nascimento Gustavo Endres Luigi Mastrangelo
2002 Ivan Miljković Pawieł Abramow Wadim Chamuckich Aleksiej Kuleszow Wadim Chamuckich Ivan Miljković
2003 Ivan Miljković Martin Lebl Marco Meoni Andrija Gerić Andrija Gerić Ivan Miljković
2004 Andrea Sartoretti Samuelle Papi Ricardo Garcia Luigi Mastrangelo Matej Kazijski Andrea Sartoretti
2005 Ivan Miljković Henry Bell Yoandri Diaz Carmenate Dante Amaral Ivan Miljković Ivan Miljković Marko Samardzić
2006 Giba Matej Kazijski Andrej Żekow Vincent Montmeat André Nascimento Sebastien Ruette Aleksiej Werbow
2007 Ricardo Garcia Jurij Bierieżko Paweł Zagumny Gustavo Endres Semen Połtawski Semen Połtawski Richard Lambourne
2008 Lloy Ball Dante Amaral Lloy Ball Marko Podraščanin Giba Ivan Miljković Richard Lambourne
2009 Sérgio Dutra Santos Roberlandy Simón Aties Nikola Grbić Roberlandy Simón Aties Wilfredo León Venero Ivan Miljković Aleksiej Wierbow
2010 Murilo Endres Maksim Michajłow Sergiej Grankin Dmitrij Muserskij Joandry Leal Hidalgo Maksim Michajłow Mario

Polska w Lidze Światowej

Mecze reprezentacji Polski w Lidze Światowej

Bilans reprezentacji Polski w LŚ

RokEdycjaMiejsceLiczba meczówZwycięstwaPorażkiSety
1998 IX10.123912:33 (-21)
1999 X8.125721:25 (-4)
2000 XI8.125721:24 (-3)
2001 XII7. (awans do fazy finałowej)158729:30 (-1)
2002 XIII5. (awans do fazy finałowej)159632:27 (+5)
2003 XIV9.126624:21 (+3)
2004 XV7.126622:18 (+4)
2005 XVI4. (awans do fazy finałowej)1510539:27 (+12)
2006 XVII7.129331:19 (+12)
2007 XVIII4. (awans do fazy finałowej)1614244:19 (+25)
2008 XIX5. (awans do fazy finałowej)149534:23 (+19)
Razem:1478265309:266 (+43)

Trenerzy reprezentacji Polski w LŚ

TrenerLata sprawowania funkcji
Ireneusz Mazur 1998-1999
Ryszard Bosek 2000-2001
Waldemar Wspaniały 2002-2003
Stanisław Gościniak 2004
Raúl Lozano 2005-2008
Daniel Castellani 2009 - ?

Ciekawostki

Najdłuższy set w historii Ligi Światowej miał miejsce 8 czerwca 2007 w meczu Francja - USA , ostateczny wynik wyniósł aż 38:36 dla Francji. Wyrównanie nastąpiło 11 lipca 2007 w meczu Polska - Francja , kiedy to Polska wygrała pierwszy set w identycznym stosunku.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. Final Four - turniej finałowy z udziałem czterech drużyn
  2. n/s - Polska nie startowała


Inne hasła zawierające informacje o "Liga Światowa siatkarzy":

Koszykówka ...

Synagoga Chóralna w Kownie ...

Dwudziestolecie międzywojenne na świecie ...

Antanas Smetona ...

Nowa Polityka Ekonomiczna ...

Janusz Józefowicz ...

Alfred Lityński ...

Kowary ...

1878 ...

1932 ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Liga Światowa siatkarzy":

203 Okres międzywojenny na świecie. Postęp techniczny i kryzys gospodarczy (plansza 3) ...

202 System wersalski. Europa po I Wojnie Światowej (plansza 11) ...

208 Walki o granice II Rzeczypospolitej (plansza 12) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie