Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Kartagina

Kartagina - (Karthad, Qartajannah, Cartago) starożytne miasto na północnym wybrzeżu Afryki (obecna Tunezja) w pobliżu miasta Tunis. Założone według tradycji przez Fenicjan z Tyru w latach 814-813 p.n.e. (legenda o Dydonie). W okresie od IX-III w. p.n.e. K. była rządzona przez arystokratyczne rody. Rząd stanowiło 2 wybieralnych sędziów oraz Rady Stu i Trzystu. Zgromadzenie ludowe szybko straciło znaczenie. Znaczna była rola kapłanów głównych bóstw miasta (Tanit, Baal Hammon i Melkart). Miasto podtrzymywało początkowo silne więzy z Tyrem (język, pismo, kalendarz, religia, system miar i wag). W miarę rozwoju potęgi miasta tradycyjne więzy słabły (VI w. p.n.e. - upadek Tyru). Od VI w. p.n.e. nastąpił rozrost terytorialny (obszary w Afryce, na Półwyspie Iberyjskim, wyspy Morza Śródziemnego), co doprowadziło do starcia się z kolonizacją grecką. W przymierzu z Etruskami i Persami Kartagińczycy opanowali Sardynię, Maltę Baleary i rozpoczęli długotrwałą ofensywę na Sycylię. W V w. p.n.e. zakończyły się terytorialne sukcesy Punijczyków (480 p.n.e. klęska pod Himerą w bitwie z Gelonem oraz równoczesna klęska sprzymierzonych Persów w bitwie pod Salaminą). Walki grecko-punickie o panowanie na Morzu Śródziemnym trwały przez V-IV w. p.n.e., co wpłynęło na jej częściową hellenizację. K prowadziła również ożywiony handel z państwami hellenistycznymi. Rozkwit K. nastąpił w III w. p.n.e., gdy zyskała całkowitą przewagę w zachodniej części Morza Śródziemnego. Wtedy doszło jednak do konfliktu z Rzymem (wybuch w 264 p.n.e. I (z trzech) wojny punickie). Wojny zakończyły się całkowitym upadkiem K. i zrównaniem jej z ziemią (146 p.n.e.). W 122 p.n.e. na miejscu dawnej K. G. Grakchus założył kolonię rzymską (Colonia Iunonia). W 44 p.n.e. Cezar założył tu nową kolonię, która jako Colonia Iulia Carthago doszła do dużego rozkwitu. Tu w II w. n.e. był jeden z większych ośrodków chrześcijaństwa. W 439 zdobyli ją Wandalowie, w 534 - wojska bizantyjskie, w 697 - Arabowie. W czasach późniejszych miasto całkowicie opustoszało. Z epoki punickiej zachowały się tylko nekropole z grobami szybowymi (figurki terakotowe, maski, amulety, naczynia ceramiczne) oraz kilka sarkofagów z portretami zmarłych. Odkryto również resztki tofetu z VIII w. p.n.e. (wiele urn z prochami dzieci oraz stele). Z rzymskiego miasta zachowały się ruiny budowli publicznych (teatr, odeon, cyrk, termy, amfiteatr). W podmiejskich willach odkopano mozaiki ze scenami mitologicznymi. Znaleziono też ruiny bazylik chrześcijańskich.

ruiny Kartaginy




Inne hasła zawierające informacje o "Kartagina":

List do Hebrajczyków ...

Przywódcy polityczni i religijni na świecie ...

Okres archaiczny (starożytna Grecja) ...

Tyran ...

Tertulian ...

Augustyn z Hippony ...

Tanit ...

Kartagina Oficjalna nazwa wpisana na liście UNESCO b Oficjalny podział dokonany przez UNESCO Lokalizacja KartaginyKartagina Nowe Miasto ( łac. Karthago, późn. Carthago, fenickie Qrt-ḥdšt = Kart Chadaszt, ...

Historia chrześcijaństwa ...

Ukrzyżowanie ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Kartagina":

015. Początki Rzymu i wojny punickie (plansza 14) ...

023 Schyłek Imperium Rzymskiego (plansza 10) ...

039 Kryzys kościoła łacińskiego w późnym średniowieczu (plansza 2) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie