Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

William Hurt

William Hurt

William Hurt
William Hurt podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Toronto w 2005 r.
Data i miejsce
urodzenia
20 marca 1950
Waszyngton w Dystrykcie Kolumbii , USA
Profil w bazie IMDb
Profil w bazie Filmweb.pl

William Hurt (ur. 20 marca 1950 w Waszyngtonie ) – amerykański aktor filmowy i teatralny , producent filmowy .

Spis treści

Życiorys

Urodził się jako starszy syn Alfreda McCorda Hurta (zm. 1996 na nowotwory wątroby w wieku 86. lat), dyrektora kredytowego Departamentu Stanu USA i Claire McGill (zm. 1972 na raka trzustki w wieku 47. lat), pracownika Time Inc. , ma młodszego brata Jamesa (ur. 1951 ). W 1956 roku, kiedy miał sześć lat jego rodzice rozwiedli się. W 1960 roku matka ponownie wyszła za mąż za Henry'ego Luce III, wydawcę, jednego z szefów trustu Time Magazin i Life , zamieszkali na Manhattanie .

W 1968 roku ukończył Middlesex School w Concord, w stanie Massachusetts , gdzie uczęszczał na kółko teatralne. W 1972 roku otrzymał licencjat na wydziale teologii na Tufts University w Medford , w stanie Massachusetts . W 1972 roku krótko spędził czas na owczej farmie w Australii . W latach 1972 - 75 studiował dramat w nowojorskiej The Juilliard School. W 1975 roku przyłączył się na Oregon Shakespeare Festival, a rok później pierwsze kroki stawiał na nowojorskiej scenie w sztuce Henryk V (Henry V, 1976 ) podczas New York Shakespeare Festival i w 1977 roku związał się za awangardową grupą Circle Repertory Theatre i występował na scenie Off-Broadwayu .

Po raz pierwszy pojawił się na szklanym ekranie w serialach : CBS Kojak ( 1977 ) i PBS Najlepsze rodziny (The Best of Families, 1977 ). Na dużym ekranie debiutował w dramacie sci-fi Kena Russella Odmienne stany świadomości (Altered States, 1980 ) w roli młodego naukowca, który na samym sobie dokonuje niebezpiecznych eksperymentów cofających go w bezdenną otchłań czasu, za którą był nominowany do nagrody Złotego Globu . Peter Yates powierzył mu interesującą psychologicznie rolę portiera z Manhattanu , który obsesyjnie nagrywa relacje komentatorki telewizyjnej w thrillerze Naoczny świadek (Eyewitness, 1981 ) z Sigourney Weaver i Jamesem Woodsem . W melodramacie Żar ciała (Body Heat, 1981 ) zagrał adwokata kuszonego przez femme fatale Kathleen Turner , a następnie pojawił się jako Nick Carlton, pochłonięty psychologią były handlarz narkotyków w nostalgicznej w opowieści o rozczarowaniach kontestatorów i zagubionych byłych buntowników z końca lat 60. Wielki chłód (The Big Chill, 1983 ) z udziałem Glenn Close , Jeffa Goldbluma , Toma Berengera i Kevina Kline oraz dramacie kryminalnym Park Gorkiego (Gorki Park, 1983 ) z Lee Marvinem i Joanną Pacułą . Za rolę Eddiego w broadwayowskiej sztuce Davida Rabe Harmider (Hurlyburly, 1984 ) zdobył nominację do nagrody Tony.

Ryzykowna kreacja homoseksualisty więziennego w jednej celi brazylijskiego więzienia z postępowym działaczem politycznym w dramacie Hectora Babenco Pocałunek kobiety pająka (Kiss of the Spider Woman, 1985 ) przyniosła mu nagrodę Oscara , Brytyjskiej Akademii Filmowej (BAFTA) , nagrodę na festiwalu w Cannes , włoską nagrodę Davida, National Board of Review, nagrodę krytyków filmowym w Los Angeles i Londynie oraz nominację do nagrody Złotego Globu . Kolejne dwie nominacje do nagrody Oscara i nagrody Złotego Globu za najlepszą rolę męską otrzymał za postać nauczyciela głuchoniemych przeżywającego trudną miłość z jedną ze swych podopiecznych w dramacie Dzieci gorszego Boga (Children of a Lesser God, 1986 ) oraz jako telewizyjny prezenter w komedio-dramacie Jamesa L. Brooksa Telepasja (Broadcast News, 1987 ). W 1986 roku został laureatem nagrody im. Josepha Plateau. W 1988 roku otrzymał, jako pierwsza osoba, nagrodę im. Spencera Tracy’ego Uniwersytetu Południowej Kalifornii. Po udziale w melodramacie Przypadkowy turysta (The Accidental tourist, 1988 ) z Kathleen Turner i Geeną Davis , powrócił na scenę Off-Broadwayu w przedstawieniu Obok siebie (Beside Herself, 1989 ) z awangardową grupą Circle Rep. Zagrał także w spektaklach: 5 lipca (5th of July), Hamlet , Ryszard II , Moje życie (My Life) - nagroda Obie dla najlepszego aktora, Sen nocy letniej i Dobrze (Good).

Wystąpił potem w komedii kryminalnej Kocham cię na zabój (I Love You to Death, 1990 ), melodramacie fantasy Woody'ego Allena Alicja (Alice, 1990 ) jako mąż tytułowej bohaterki ( Mia Farrow ), dramacie Doktor (The Doctor, 1991 ), niemiecko - francusko - australijskim dramacie sci-fi Wima Wendersa Aż na koniec świata (Bis ans Ende der Welt, 1991 ), francusko - brytyjsko - argentyńskiej ekranizacji powieści Alberta Camusa Dżuma (La Peste, 1992 ) z Sandrine Bonnaire i Jeanem-Markiem Barrem jako doktor Bernard Rieux, czarnej komedii Dym (Smoke, 1995 ) z Harveyem Keitelem , dramacie fantasy Michael ( 1996 ) z Johnem Travoltą i Andie MacDowell jako cyniczny dziennikarz brukowca , filmie sci-fi Zagubieni w kosmosie (Lost in Space, 1998 ), dramacie Jedyna prawdziwa rzecz (One True Thing, 1998 ) z Meryl Streep i Renee Zellweger , dramacie Istvána Szabó Kropla słońca (Sunshine, 1999 ) jako komunistyczny lokaj, dramacie sensacyjnym sci-fi Stevena Spielberga A.I. Sztuczna inteligencja (Artificial Intelligence: AI, 2001 ) oraz thrillerze Zmiana pasa (Changing Lanes, 2002 ) u boku Bena Afflecka i Samuela L. Jacksona .

Za rolę Williama Blake'a Pellarina, kandydata na gubernatora stanu Missouri z niejasną przeszłością w dramacie Droga do białego domu (The Big Brass Ring, 1999 ) odebrał nagrodę na festiwalu filmowym w Newport w stanie Rhode Island . Postać Variana Fry w dramacie wojennym Wojna Variana (Varian's War, 2001 ) została nominowana do nagrody Złotej Satelity. Za kreację Richiego Cusacka w filmowej wersji komiksu Davida Cronenberga Historia przemocy (A History of Violence, 2005 ) zdobył nominację do nagrody Oscara i nagrody Saturna za najlepszą rolę drugoplanową oraz został uhonorowany nagrodą krytyków w Los Angeles i Nowym Jorku .

Aktywnie występuje także w radiu ; wziął udział w nagraniu licznych tytułów książek , m.in. Wielki kolejowy targ (The Great Railway Bazar) Paula Therouxa , Kroniki portowe (The Shipping News) E. Annie Proulx , Ekspres polarny (The Polar Express), Chłopiec, którego pociągały kotki (The Boy Who Drew Cats), był narratorem dokumentów Einstein-Jak widzę świat (Einstein—How I See the World), Szukanie Ameryki: Odyseja Johna Dosa Passa (Searching for America: The Odyssey of John Dos Pass) i Żeby mówić niewymownie (To Speak the Unspeakable).

Życie prywatne

Spotykał się z Glenn Close , Sandrą Jennings ( 1981 - 84 ), z którą ma syna Alexandra Devona (ur. 1983 ) i Marlee Matlin ( 1986 ). Był żonaty z Mary Beth Supinger ( 1971 - 81 ), która zagrała m.in. w takich produkcjach jak Świat według Garpa , Miłość w Nowym Jorku i Kobieta w błękitnej wodzie oraz Heidi Henderson (od 4 marca 1989 do 1993 ), z którą ma dwóch synów: Samuela (ur. 7 sierpnia 1989 ) i Williego (ur. 1991 ). Od 1991 roku jest związany z francuską aktorką Sandrine Bonnaire , mają córkę Jeanne (ur. 1994 ).

Filmografia

Linki zewnętrzne


Inne hasła zawierające informacje o "William Hurt":

Biegun północny ...

Adwentyzm ...

Oddychanie komórkowe ...

William Miller ...

XVI wiek ...

1972 ...

1884 ...

Nowa Anglia ...

John William Waterhouse ...

Ekranizacje dzieł Williama Szekspira ...


Inne lekcje zawierające informacje o "William Hurt":

102 Kultura renesansu w Europie (plansza 14) ...

137 Nowe nurty chrześcijaństwa na przełomie wieków XIX i XX (plansza 6) ...

Elementy baśniowe i fantastyczne w ˝Balladynie˝ Juliusza Słowackiego (plansza 16) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie