|
folklor
folklor (ang. folk-lore "wiedza ludu") - symboliczno-artystyczna dziedzina kultury ludowej, mająca charakter wieloskładnikowy, niejednolity i synkretyczny
Termin "folklor" wprowadził do obiegu naukowego brytyjski pisarz William Thoms w 1846 roku, określając nim najstarsze składniki kultury takie jak "pradawne zwyczaje, obyczaje, obrzędy, zabobony, ballady, przysłowia etc.". Z biegiem czasu termin ten upowszechnił się na całym świecie, a zwłaszcza w Europie, gdzie sprzyjały mu panujące wówczas prądy umysłowe, a w szczególności gloryfikujący kulturę ludową Romantyzm. Początkowo badania folkloru prowadzono w ramach etnografii, literaturoznawstwa, historii sztuki, religioznawstwa, językoznawstwa i muzykologii. Dopiero w latach trzydziestych XX wieku, za sprawą uczonych europejskich wyodrębniła się folklorystyka - samodzielna dyscyplina naukowa, której przedmiotem poznania jest folklor.
Od samego początku istnienia terminu "folklor", pojawiły się wśród badaczy daleko idące rozbieżności w rozumieniu zakresu tego pojęcia. Zajmowano w tej sprawie trzy stanowiska. Pierwsze z nich, reprezentowane np. przez Archera Taylora, wyznaczało maksymalnie szeroki zakres folkloru, włączając doń nie tylko kulturę symboliczną i społeczną, ale także elementy kultury materialnej (np. narzędzia, stroje, kształty wsi, budownictwo itp.). Przeciwieństwem tego stanowiska była orientacja literaturoznawcza, reprezentowana np. przez J.M. Sokołowa, która zawężała folklor wyłącznie do literatury ustnej (bajki, podania, legendy, pieśni, przysłowia). Współczesna folklorystyka zajmuje stanowisko pośrednie włączając w zakres folkloru dziedzinę zwyczajów, obrzędów i wierzeń wraz z kulturą artystyczną obejmującą literaturę ustną, muzykę i taniec.
Inne hasła zawierające informacje o "folklor":
Leonard Bernstein
kameralną, baletową, filmową i musicale dla
Broadwayu
. W swej twórczości wykorzystywał szeroko folklor amerykański (pieśni kowbojskie, tańce meksykańskie, jazz). W karierze pomogło mu dwóch ...
Rozeta (architektura)
w jednej z prostszych form – etniczny
symbol solarny
, powszechnie stosowany w
folklorze
jako element zdobniczy. Linki zewnętrzne ...
Święty Mikołaj (kultura masowa)
...
Baśń
jeden z fantastycznych gatunków
epickich
, zazwyczaj niewielkich rozmiarów, odwołujący się zwykle do
folkloru
.Dominują w niej elementy fantastyki; opowiada o siłach nadprzyrodzonych, cudownych zdarzeniach, nadnaturalnych ...
Zamość
dzięki którym odbywają się liczne imprezy krajowe i międzynarodowe, związane z
teatrem
,
folklorem
,
muzyką
,
historią
czy innymi dziedzinami
sztuki
. Bardziej znane w mieście, odbywające ...
Babia Góra
Babiej Góry utworzyły
Stowarzyszenie Gmin Babiogórskich
, którego celem jest zachowanie ludowej
kultury
,
folkloru
i
tradycji
tego obszaru i mieszkających tu
Babiogórców
(Górali Babiogórskich), a ...
Beskid Żywiecki
zamieszkiwania ziem, na których łączą się wpływy wielu kultur, rozwinęli wspaniałe formy folklorystyczne w niemal każdym aspekcie ich życia. Obszar Żywiecczyzny jest w Polsce ...
Żywiec
odbywają się (obok
Wisły
i
Makowa Podhalańskiego
) największy i najstarszy polski festiwal folklorystyczny: festiwal Folkloru Ziem Górskich oraz Międzynarodowe Spotkania Folklorystyczne. Na przeciągu 37 ...
Ilja Riepin
ukazywał przeciętnych ludzi, z którymi sam sie identyfikował. Repin często ukazywał wiejski folklor, zarówno Ukraiński, jak i Rosyjski. W późniejszym okresie twórczości, od
1878
...
Werona
...
Inne lekcje zawierające informacje o "folklor":
Sekretny obrzęd, ludowa moralność i przestrogi gości z zaświatów - czyli tematyka ˝Dziadów cz. II˝ A. Mickiewicza (plansza 16)
...
218. Struktura narodowościowa i etniczna Polski (plansza 12)
...
240. Charakterystyka regionów geograficznych. Karkonosze (plansza 9)
Wielkopolski i Małopolski. Sprawiło to, że w regionie nie wytworzył się specyficzny folklor.
...
|
