Baptyści dnia siódmego
Baptyści dnia siódmegoBaptyści dnia siódmego (
ang.
Seventh Day Baptists, skrót: SDB) – to
ewangeliczne
wyznanie
protestanckie
, reprezentujące
baptystów
zachowujących
sabat
siódmego dnia tygodnia tj. w
sobotę
i opierające swoje nauczanie wyłącznie na
Biblii
. HistoriaPierwszy
zbór
baptystów dnia siódmego został utworzony w
Londynie
w
1653
r. pod przewodnictwem
doktora
Petera Chamberlen’a. Na terenie
Ameryki
, pierwszy zbór baptystów dnia siódmego, powstał w
grudniu
1671
r. w
Newport
, w stanie
Rhode Island
. Stephen Mumford, baptysta dnia siódmego z
Anglii
, przypłynął do Rhode Island w
1665
r. Nie znajdując tam żadnego zboru święcącego sobotę, przyłączył się do wspólnoty baptystycznej święcącej
niedzielę
w Newport, której
pastorem
był John Clarc (
1609
-
1676
). Mumford i jego zwolennicy uczęszczali do tego zboru aż do
1671
r., kiedy to założyli w Newport pierwszy w Ameryce zbór baptystów dnia siódmego. Wkrótce potem powstały zbory w
Pensylwanii
i
New Jersey
, skąd rozprzestrzeniły się na północ – do
Connecticut
,
Nowego Jorku
i na południe – do
Wirginii
i Karoliny. Sabatarianizm pojawił się również wśród
Niemców
w Ephrata (
1735
r.). Wspólnota ta została zorganizowana jako Niemieckie Stowarzyszenie Religijne Baptystów Dnia Siódmego. Generalna Konferencja Baptystów Dnia Siódmego, jako zjednoczenie w pełni autonomicznych zborów baptystów dnia siódmego została powołana w
1801
r. NaukaBaptyści dnia siódmego, podobnie, jak pozostali baptyści wierzą w: -
Zbawienie
człowieka jedynie z
łaski
przez wiarę, niezależnie od jego uczynków. Człowiek, grzeszny z natury, nie potrafi uczynić nic co zasługiwałoby na upodobanie Boże. Dlatego też Jezus Chrystus umarł na
krzyżu
, ponosząc karę ciążącą na ludzkości i oferując jej
życie wieczne
za darmo (zasada
Sola gratia
).
-
Nowonarodzenie
(nawrócenie), jako jednorazowy akt pojednania grzesznika z Bogiem, polegający na przemianie życia człowieka (odrodzeniu) przez Ducha Świętego. Następuje ono w wyniku Bożej odpowiedzi na szczerą
modlitwę
grzesznika, w której uznaje on Jezusa Chrystusa za swego jedynego pana. W konsekwencji człowiek zostaje zaliczony do klasy zbawionych i jest kierowany przez Ducha Świętego. Dokonuje się to wyłącznie na podstawie wiary (zasada
Sola fide
).
- Zbawienie, udzielane każdemu z osobna dzięki aktowi
nowonarodzenia
. Nie ma wpływu na zbawienie ani przyjmowanie
sakramentów
, ani członkostwo w jakimkolwiek kościele, a jedynie prawdziwa więź z Chrystusem, który jest jedynym pośrednikiem między człowiekiem a Bogiem. Odrzuca się ludzkich kapłanów i orędowników (zasada
Solus Christus
).
-
Kościół
, jako powszechną wspólnotę ludzi, którzy dostąpili zbawienia, niezależnie od wyznania do którego należą. Kościół ten ma charakter powszechny (zrzesza wszystkich chrześcijan) i określany jest jako niewidzialny.
-
Ewangelizację
jako polecenie zlecone wszystkim chrześcijanom, mające być realizowane na całej
Ziemi
.
-
Chrzest
jako jeden z dwóch ustanowień Jezusa Chrystusa, jakie dał on swemu kościołowi. Przyjmowany jest po uprzednim wyznaniu wiary (publicznej deklaracji
nowonarodzenia
) jedynie przez osoby w wieku świadomym. Dokonuje się go przez całkowite zanurzenie
katechumena
w wodzie po wypowiedzeniu formuły trynitarnej. Jest zewnętrznym wyrazem uznania Jezusa Chrystusa za władcę swojego życia i przyjęciem do społeczności kościoła. Baptyści odrzucają
chrzest niemowląt
. Uważają go za nieważny, bezpodstawny, sprzeczny z nauką
Nowego Testamentu
, a przede wszystkim szkodliwy, gdyż sugeruje zbawienie bez konieczności świadomego, osobistego nawrócenia (
nowonarodzenia
), a w konsekwencji jest przyczyną uznania go za sakrament, czyli obrzęd będący źródłem łaski Bożej. Baptyści dopatrują źródła łaski wyłącznie w Chrystusie.
-
Wieczerzę Pańską
jako drugie ustanowienie, obchodzone na pamiątkę śmierci Jezusa Chrystusa, podczas którego wierzący spożywają
chleb
i piją
wino
jako symbole męki krzyżowej. Baptyści odrzucają doktrynę
transsubstancjacji
(realnej obecności Chrystusa w Komunii) i sakramentalności tego obrzędu. Nie praktykują kultu
hostii
.
Ponadto baptyści dnia siódmego wierzą, że dniem świętym, nadanym przez Boga człowiekowi już przy stworzeniu świata była sobota (ustanowienie sabatu poprzedzało zarówno upadek człowieka jak i nadanie
Mojżeszowi
prawa). Zgodnie z
Londyńskim Wyznaniem Wiary
baptyści dnia siódmego wierzą, że
dekalog
jest niezmiennym w czasie boskim prawem moralnym, obowiązującym wszystkich ludzi[1]. Ponadto uważają, że świadectwa Nowego Testamentu potwierdzają praktykę świętowania sabatu w Kościele chrześcijańskim w
I wieku
. Jako przykłady podawane są osoby Jezusa Chrystusa, apostołów i pierwszych chrześcijan, którzy przestrzegali dnia sobotniego. Jednocześnie baptyści dnia siódmego zwracają uwagę, że wprowadzenie
niedzieli
jako dnia Pańskiego do Kościoła nastąpiło dopiero po śmierci apostołów. Fakt ten uważają za późniejszy „kompromis z
pogaństwem
”, który pozbawiony był jakichkolwiek przesłanek biblijnych. OrganizacjaBaptyści dnia siódmego, podobnie jak pozostali baptyści, zorganizowani są
kongregacjonalnie
; każdy
zbór
posiada autonomię i jego przynależność do Krajowych Stowarzyszeń Baptystów Dnia Siódmego jest dobrowolna. Celem Krajowych Stowarzyszeń nie jest sprawowanie władzy zwierzchniej nad zborami, lecz zrzeszanie lokalnych, w pełni niezależnych zborów baptystów dnia siódmego, utrzymywanie jedności doktrynalnej w głównych punktach wiary, wzajemne wsparcie i świadczenie, jak również reprezentacja prawno-administracyjna na terenie danego kraju.
Pastorzy
i
diakoni
wybierani są przez miejscowy zbór, a nie mianowani odgórnie.
Domy modlitwy
są własnością lokalnych zgromadzeń. WspółczesnośćW
1995
r. baptyści dnia siódmego mieli na terenie
Stanów Zjednoczonych
4885 członków w 78 zborach; w
Anglii
– 55 członków w 2 zborach, a w
Kanadzie
– 40 członków w ramach jednego zboru. Zjednoczenia baptystów dnia siódmego działają także w innych krajach. Światowa Federacja Baptystów Dnia Siódmego, utworzona w latach
1964
-
1965
obecnie jednoczy ponad 50.000 Baptystów Dnia Siódmego z 22 krajów i 17
organizacji
. Najwięcej baptystów dnia siódmego żyje w:
Oceniii
(szczególnie
Australii
i
Nowej Zelandii
);
Ameryce Południowej
(szczególnie
Brazylii
i
Argentynie
);
Europie
(szczególnie
Holandii
,
Niemczech
i
Polsce
);
Azji
(szczególnie
Filipinach
,
Indiach
i
Birmie
);
Afryce
(szczególnie:
Republice Południowej Afryki
,
Mozambiku
i
Nigerii
);
Ameryce Północnej
(w
Stanach Zjednoczonych
,
Kanadzie
i
Meksyku
);
Gujanie
i
Jamajce
. Poza uznawaniem soboty (a nie niedzieli) za
dzień święty
, nie ma innych znaczących różnic pomiędzy Baptystami Dnia Siódmego i pozostałymi baptystami. Biura Generalnej Konferencji znajdują się w Janeswille, w stanie
Wisconsin
, Stowarzyszenia Misyjnego w Westerly, w stanie Rhode Island, a Komitetu Chrześcijańskiego Wychowania w Alfred Station, w stanie
Nowy Jork
. Generalna Konferencja Baptystów Dnia Siódmego jest członkiem
Światowego Związku Baptystycznego
. Źródła- Don A. Sanford, A Choosing People: The History of Seventh Day Baptists
- Albert W. Wardin, Jr., Baptists Around the World
- Albert N. Rogers, Seventh Day Baptists in Europe and America
- Leon McBeth, The Baptist Heritage: Four Centuries of Baptist Witness
Linki zewnętrznePrzypisy
Inne hasła zawierające informacje o "Baptyści dnia siódmego":
Wszystkich Świętych
...
Dziady (zwyczaj)
...
Rodzimy Kościół Polski
...
Dzień Zmarłych
...
Dzień Zaduszny
...
Biegun północny
...
Biskup
...
Adwentyzm
AdwentyzmGłówna religia
Chrześcijaństwo
Czas założenia
1831
Wyznanie macierzyste
Milleryzm
Klasyfikacja religii
AdwentyzmGeneza
Chrześcijaństwo
Reformacja
Protestantyzm
Baptyści dnia siódmego
Pietyzm
Metodyzm
Wielkie przebudzenie
Milleryzm
Teologia
Biblia
:
Stary
i
Nowy Testament
Trójca Święta
Pięć zasad protestantyzmu
Sola scriptura
Solus ...
Brno
...
Uznam
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Baptyści dnia siódmego":
12b Prędkość i hamowanie - część 2 (plansza 8)
...
03 Dokumentacja pojazdu i uprawnienia policji (plansza 7)
...
03 Dokumentacja pojazdu i uprawnienia policji (plansza 4)
...
|