William Pulteney, 1. hrabia Bath
William Pulteney, 1. hrabia Bath (ur.
22 marca
1684
w
Londynie
, zm.
7 lipca
1764
) -
brytyjski
arystokrata i polityk, kreowany w
1742
r. hrabią Bath przez
króla
Jerzego II
. Przez kilka dni w
1742
r. stał na czele brytyjskiego gabinetu.
Był synem Williama Pulteneya, szlachcica z
Leicestershire
, i jego pierwszej żony Mary Floyd. Wykształcenie odebrał w Westminster School oraz w
Christ Church
na
Uniwersytecie Oksfordzkim
. Po ukończeniu studiów wybrał się w podróż po
Europie
. W
1705
r., dzięki protekcji Henry'ego Guya, uzyskał mandat parlamentarny w okręgu
Hedon
. Szybko stał się prominentnym działaczem stronnictwa
wigów
. Brał udział w oskarżeniu
Henry'ego Sacheverella
. Kiedy w
1712
r. jego przyjaciel
Robert Walpole
został osadzony w
Tower
, Pulteney bronił jego sprawy na forum
Izby Gmin
i, razem z wieloma czołowymi wigami, odwiedzał Walpole'a w więzieniu.
W
1714
r. Pulteney otrzymał stanowisko sekretarza ds. wojny w administracji
Townshenda
. W
1716
r. został członkiem
Tajnej Rady
. Brał udział w rokowaniach pokojowych przed podpisaniem traktatu w
Utrechcie
. Po upadku gabinetu Townshenda w
1717
r. Pulteney odszedł ze stanowiska. Kiedy w
1722
r. na czele rządu stanął Walpole, Pulteney liczył na otrzymanie stanowiska w rządzie, ale Walpole zaoferował mu tylko tytuł parowski. Oferta została odrzucona, ale w
1723
r. Pulteney przyjął ofiarowane mu mało znaczące stanowisko na Dworze Królewskim. Sprawował je do
1725
r.
Po odwołaniu Pulteney pozostał politykiem opozycji, grupując wokół siebie stronnictwo tzw. "Patriot Whigs". W
1730
r. odrzucił propozycje Walpole wejścia do jego gabinetu. W
1726
r. został współzałożycielem pisma
The Craftsman
. W
1734
r. zmienił swój okręg wyborczy na
Middlesex
. Po upadku Walpole'a w
1742
r. liczył na stanowisko pierwszego lorda skarbu, ale musiał zadowolić się parowskimi tytułami hrabiego Bath, wicehrabiego Pulteney i barona Pulteney, dzięki którym zasiadł w
Izbie Lordów
.
10 lutego
1746
r. swój gabinet do dymisji podał
Henry Pelham
. Król Jerzy II powierzył wówczas misję tworzenia rządu lordowi Bath. Bath misję przyjął i zdążył obsadzić część stanowisk, ale szybko zdał sobie sprawę, że nie uzyska wystarczającego poparcia w parlamencie i już
12 lutego
zrezygnował ze stanowiska. Pelham powrócił na stanowisko. Po nieudanej próbie utworzenia rządu Bath zaprzestał prowadzenia aktywnej działalności politycznej.
Zmarł w
1764
r.
27 grudnia
1714
r. poślubił Annę Marię Gumley (zm.
14 września
1758
), córkę Johna Gumleya. Ich jedyny syn, William, zmarł bezpotomnie w
1763
r. Wraz ze śmiercią lorda Bath wygasły więc jego tytuły parowskie.
Linki zewnętrzne