Kali – jedna z drugoplanowych postaci powieści W pustyni i w puszczy Henryka Sienkiewicza . Jest to Afrykańczyk z plemienia Wa-Hima, uratowany i uwolniony z rąk mahometan przez Stasia ; towarzyszył chłopcu, małej ośmioletniej Nel i murzynce Mei , aż do spotkania się z kapitanem Glenem i dr Clarym. Staś w trakcie podróży próbował wykształcić europejski sposób myślenia u Kalego, co owocowało wieloma zabawnymi sytuacjami. Kali był bardzo przesądny i wierzył, że każda zła sytuacja jest spowodowana tym że "złe Mzimu" się zdenerwowało. Był wierny, oddany i posłuszny Stasiowi i wierzył we wszystkie jego słowa.

Kali posługiwał się charakterystycznym sposobem mówienia - wszystkie czasowniki umieszczał w bezokoliczniku .

Do języka potocznego wszedł zwrot moralność Kalego. Oznacza podwójny system oceny uczynków, w zależności od tego kto ich dokonuje. Cytat z powieści^[1]:

Przypisy