Święto Żandarmerii Wojskowej -
polskie święto państwowe
obchodzone corocznie
13 czerwca
, na mocy
ustawy
z 24 sierpnia
2001
roku, przez
Żandarmerię Wojskową
(ŻW)[1].
Dzień ten nie jest
dniem wolnym od pracy
.
Historia
Data obchodów nie jest przypadkowa i nawiązuje do dziedzictwa tradycji
Dywizjonu Karabinierów Konnych
z 1831 oraz formacji
żandarmerii z lat 1914-1945
[2]. W historii polskiej żandarmerii 13 czerwca 1831 powołano "Służbę Polową" na mocy rozkazu wydanego przez
gen. Tomasza Łubieńskiego
[3]. Z kolei 12 grudnia 1935
Minister Spraw Wojskowych
unieważnił daty świąt dywizjonowych oraz zatwierdził dzień 13 czerwca jako datę święta żandarmerii[4]. W 1946 roku rząd brytyjski przejął na siebie przeprowadzenie demobilizacji
Polskich Sił Zbrojnych
, tworząc Polski Korpus Przysposobienia i Rozmieszczenia. Utrzymano w nim formacje żandarmerii, które miały pomóc w zapewnieniu ładu, porządku i dyscypliny wśród demobilizowanych żołnierzy. Był to tym samym koniec żandarmerii wojskowej
II Rzeczypospolitej
. Oficjalnie oddziały żandarmerii reaktywowano 1 września
1990
roku[5].
Obchody
Święto Żandarmerii Wojskowej po raz pierwszy obchodzono w czerwcu
1994
, ustanowione decyzją
Ministra Obrony Narodowej
z dnia 26 kwietnia tegoż roku[6]. Z braku opracowań traktujących o historii żandarmerii przez kilka kolejnych lat święto utożsamiane było z rocznicą
bitwy pod Dębem Wielkim
, która faktycznie miała miejsce 31 marca 1831 roku.
Polska żandarmeria aktywnie uczestniczyła i uczestniczy w
misjach pokojowych
i stabilizacyjnych pod auspicjami
NATO
,
ONZ
,
UE
. Żandarmi pełnili służbę w Iraku, Syrii, Libanie, Demokratycznej Republice Konga i w Czadzie. Aktualnie żołnierze ŻW są obecni w Afganistanie, Bośni i Hercegowinie oraz Kosowie[7]. Im również ten dzień jest poświęcony.
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne