Efraim Oloff, ur.
20 marca
1715
, zm.
24 grudnia
1766
, rajca i polityk toruński.
Efraim Oloff urodził się w
Elblągu
20 marca
1715
, syn
Efraima
, elbląskiego i toruńskiego pastora i uczonego oraz Krystyny z domu Grass.
W
1726
zaczął naukę w
gimnazjum akademickim
w
Toruniu
. Od
1735
do
1739
studiował na uniwersytecie w
Wittenberdze
. Po studiach został niższym urzędnikiem w kancelarii Torunia. Od
1748
sekretarz Rady Torunia. Jako sekretarz toruński uczestniczył w
1756
w konsultacjach przed sejmikiem generalnym. W
1758
awansował na pierwszego spośród sekretarzy Rady. W sierpniu
1758
uczestniczył w naradach przedsejmikowych w
Starogrodzie
u
biskupa chełmińskiego
Wojciecha S. Leskiego
.
Od
1761
rajca toruński. Współpracował z burmistrzem
Christianem Klosmannem
. W
1762
powołany w skład komisji królewskiej rozpatrującej sprawy
Brodnicy
. Reprezentował Toruń na przedkonwokacyjnym sejmiku generalnym w
1764
, poseł toruński na sejmik generalny w
1764
, podczas którego uczestniczył w konferencjach z delegatami króla
Stanisława Augusta
. Kilkakrotnie brał udział w
1765
-
1766
w spotkaniach polityków z
Prus Królewskich
z wysłannikami monarchy. W
1766
posłował na sejmik generalny w
Malborku
.
Znaczenie Oloffa z czasem znacznie wzrastało i stał się onjedną z najbardziej wpływowych osób w radzie miasta. Uważano go za bardzo zdolnego i zręcznego polityka. Zmarł bezpotomnie w Toruniu
24 grudnia
1766
.