Lietuvos Tarybų Socialistinė Respublika Литовская Советская Социалистическая Республика
← ← 1940-1941 1944-1990 → →
Flaga Litewskiej SRR Godło Litewskiej SRR Flaga Litewskiej SRR Godło Litewskiej SRR
Dewiza : Visų šalių proletarai, vienykitės! (Proletariusze wszystkich krajów, łączcie się!)
Hymn: Hymn Litewskiej SRR
Państwo	ZSRR
Stolica	Wilno
Data utworzenia	3 sierpnia 1940
Data likwidacji	11 marca 1990
Powierzchnia	65 200 km²
Miejsce w ZSRR	11
Populacja •  liczba ludności •  gęstość	3 689 779 56,6 osób/km²

Litewska Socjalistyczna Republika Radziecka ( lit. Lietuvos Tarybų Socialistinė Respublika, rus. Литовская Советская Социалистическая Республика), LSRR - twór polityczny powstały w sierpniu 1940 roku w wyniku aneksji Litwy przez ZSRR , rozwiązany ostatecznie we wrześniu 1991 roku, gdy kraje Zachodu uznały niepodległość Litwy i została ona przyjęta w poczet członków ONZ .

LSSR była także proklamowana w grudniu 1918, w lutym weszła w skład LitBiela i ostatecznie zlikwidowana przez polską ofensywę w sierpniu 1919. Plany bolszewików dotyczące inwazji Litwy w lecie 1920 i proklamowania LSSR zostały zniweczone przez porażkę w bitwie z Polakami pod Warszawą .

23 sierpnia 1939 r. III Rzesza i Związek Radziecki zawarły tajny układ ( pakt Ribbentrop-Mołotow ), który sytuował Litwę w niemieckiej strefie wpływów. Następnie w ramach rekompensaty Hitler oddał Litwę w radziecką strefę wpływów.

Dokonując licznych prowokacji granicznych w 1940 ZSRR wysunął wobec Litwinów ultimatum, żądając utworzenia baz sowieckich na terytorium republiki. 15 czerwca 1940 150 tysięczna armia radziecka rozpoczęła okupację Litwy. Kilkanaście dni przed wybuchem wojny niemiecko-radzieckiej , rozpoczęto deportacje 35 tysięcy ludności na Syberię.

Po II wojnie światowej ponownie rozpoczęła się sowiecka okupacja Litwy, na tereny tego kraju przywieziono wtedy wielu Rosjan, którzy, w większości, pozostali tam do dziś.

Adolfas Ramanauskas-Vanagas. Partyzantka litewska

Powstał Ruch Walki o Wolność Litwy. Partyzantka litewska działająca w latach 1944-1953 była ruchem niepodległościowym łączącym zbrojny i cywilny charakter, stawiającym sobie za cel sprzeciwienie się przyłączeniu Litwy do ZSRR i budowę demokratycznej, niepodległej Litwy.

W okresie walk partyzanckich zginęło ponad 30 tys. osób i ponad 350 tys. deportowani na Syberię.

Litewska Socjalistyczna Republika Radziecka przestała istnieć faktycznie po 11 marca 1990 roku, gdy Rada Najwyższa LSRR wydała deklarację niepodległości, a pierwszym krajem, który ją wówczas uznał była Islandia . Aż do sierpnia 1991 roku – kiedy to niepodległość tego kraju uznały wszystkie kraje NATO i Unii Europejskiej – Litwa i inne kraje bałtyckie traktowane były przez władze radzieckie jako część ZSRR .

Polska uznała niepodległość Litwy 26 sierpnia 1991 roku.