Torii Chramu Itsukushima, jego najbardziej rozpoznawalny widok.
Baryłki
sake
w jednym z "pływających" budynków chramu.
Chram Itsukushima (
jap.
厳島神社, Itsukushima Jinja) -
chram
shintō
na wyspie
Itsukushima
w mieście
Hatsukaichi
(
prefektura Hiroshima
w
Japonii
). Znajduje się na
liście światowego dziedzictwa
UNESCO
. Część budynków i przedmiotów została uznana przez rząd japoński za skarby narodowe.
Chram wywodzi swoje początki z
VI wieku
, a w obecnej formie istnieje od
1168
, dzięki funduszom dostarczonym przez wodza Taira no Kiyomori. Konstrukcja świątyni, opierająca się na pomostach zbudowanych nad zatoką, wiąże się z dawnym statusem wyspy jako świętej ziemi. W dawnych czasach przeciętni ludzie nie mogli postawić stopy na wyspie. Przybywali łodzią, przepływając pod bramą, która wydawała się pływać. Obok świątyni znajduje się scena najstarszego w Japonii teatru
nō
, zbudowanego w
1568
roku[1].
Efektowna
brama
chramu Itsukushima jest jedną z największych atrakcji turystycznych Japonii. Widok torii na tle znajdującej się na wyspie góry Misen jest zaliczany do jednego z trzech słynnych widoków (
jap.
日本三景, Nihon-sankei) (pozostałe to:
zatoka
Matsushima i
mierzeja
Amanohashidate
). Brama istnieje od
1168
, chociaż obecna konstrukcja pochodzi z
1875
. Torii jest zbudowane z drewna kamforowego, ma 16 m wysokości, a jego
nadproże
mierzy 23 m długości. Dla zapewnienia dodatkowej stabilności zbudowano ją w stylu "czterech nóg" (yotsu-ashi).
Charakterystyczny widok bramy unoszącej się na wodzie można zobaczyć tylko w czasie przypływu. W czasie odpływu jest otoczona mułem i można podejść do niej pieszo z wyspy. Zwiedzający wkładają w szpary nóg monety i wypowiadają życzenie. W czasie odpływu popularne jest zbieranie w pobliżu bramy owoców morza.
Zachowanie czystości sanktuarium jest tak ważne, że aż do
1878
nie zezwalano w nim na żadne urodziny lub śmierci. Pogrzeby na wyspie są zabronione. Zmarłych przewozi się na ląd stały, aby ich tam pochować, a krewni muszą przed powrotem na wyspę odbyć obrzęd oczyszczenia, jako skażeni śmiercią[1].
Świątynia główna poświęcona jest trzem
boginiom shintō
, córkom
Amaterasu
i
Susanoo
: Takiribime (
jap.
多紀理毘売命, Takiribime), Ichikishimahime (
jap.
市寸島比売命, Ichikishimahime) i Tagitsuhime (
jap.
多岐都比売命, Tagitsuhime). Świątynia składa się z licznych budynków, w tym pawilonów modłów, oczyszczenia i ofiar. Znajduje się tam scena, na której wykonywane są tradycyjne tańce shintōistyczne, oraz dwa pawilony muzyczne. Jest także oddzielna świątynia dla Ookuninushi i jeszcze jedna dla boga Tenjin. Obok zatoki stoi
pagoda
, a przy niej nowoczesny, odporny na
trzęsienia ziemi
budynek skarbca, w którym zgromadzono setki bezcennych przedmiotów - zwoje malowanego
pergaminu
,
maski
i
wachlarze
,
zbroje
i
porcelanę
. W pobliżu stoi Pawilon Tysiąca Mat, na który według podań zużyto drewno z jednego tylko drzewa kamfory.
5 września
2004
chram został poważnie uszkodzony przez
tajfun
. Pomosty i dach zostały częściowo zniszczone, co doprowadziło do czasowego zamknięcia sanktuarium.
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 Rosemary Burton, Richard Cavendish, Wonders of the World, The Publishing Division of The Automobile Associoation, 1991
Linki zewnętrzne