Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Terapia przez zabawę z dziećmi o szczególnych potrzebach edukacyjnych

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 2393 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 

Zabawa - jest rodzajem aktywności człowieka. Występuje w różnych formach i przez całe życie człowieka. Dominuje w okresie dzieciństwa. Jest działalnością złożoną, zmienia się w ciągu życia. Zabawa (wg Okonia) jest działaniem wykonywanym dla własnej przyjemności a opartej na udziale wyobraźni tworzącej nową rzeczywistość. Chociaż działaniem tym rządzą reguły, których treść pochodzi głównie z życia społecznego ma ono charakter twórczy i prowadzi do samodzielnego poznawania i przekształcania rzeczywistości.

Według Brzezińskiej podstawowe cechy zabawy to:

  • Zabawa jest działaniem swobodnym (podjętym dobrowolnie, nie pod przymusem)
  • Zabawa jest działaniem bezinteresownym (czynność bawienia się jest czynnością samą w sobie, nie daje korzyści)
  • Do zabawy potrzebna jest przestrzeń, rekwizyty, czas
  • W zabawie zawsze występuje element napięcia (bawiące się dzieci przeżywają bardzo silne emocje, występują one na skutek silnego zaangażowania dziecka w wykonywaną czynność)
  • Zabawą rządzą określone normy, reguły, dzięki temu jest ona uporządkowana. Uczestnicy zabawy którzy nieustannie łamią zasady zostają z zabawy wykluczeni.

    Zabawa wraz z wiekiem dziecka rozwija się. Ze względu na kryterium rozwojowe sklasyfikowano zabawy według następującego kryterium rozwojowego:
    1. zabawa manipulacyjna - niespecyficzna, u bardzo małych dzieci - specyficzna pojawia się gdy dziecko odkryje budowę przedmiotu.
    2. zabawy tematyczne- mają różne nazwy - twórcze, iluzyjne, w role, symboliczne. Wraz z wiekiem rozwija się zakres tematów i ról. Tematy i role są realizowane w sposób coraz bardziej twórczy. Wydłuża się czas trwania zabawy. Dzieci przechodzą od zabaw indywidualnych do zespołowych. Wraz z wiekiem zmienia się rodzaj i funkcje przedmiotów akcesoriów używanych do zabawy.
    3. zabawy konstrukcyjne- w wyniku których powstaje jakiś rezultat. Najpierw dziecko buduje, dopiero potem nazywa wytwory swojej działalności
    4. gry i zabawy dydaktyczne- reguły narzucone z zewnątrz
    5. zabawy ruchowe
    6. zabawy budowlane.

    Zabawa posiada szereg funkcji ważnych w rozwoju dziecka.
    1. Funkcja kształcąca - w zabawie dziecko przyswaja informacje o przyrodzie, zdobywa wiedzę o cechach przedmiotów, ćwiczy sposoby posługiwania się nimi, uczy się rozpoznawać stany emocjonalne, a także wyrażania uczuć.
    2. Funkcja wychowawcza - dziecko przyswaja normy, uczy się ich przestrzegania w różnych sytuacjach. Uczy się nawiązywać kontakty z innymi. Współdziałania, współpracy.
    3. funkcja terapeutyczno - korekcyjna. W zabawie dziecko ma możliwość odreagowania napięć (dorosły odreagowuje przez rozmowę, dziecko przez zabawę). Sytuacja zabawy jest zawsze bezpieczna, pozwala ujawnić złe emocje (lęk, agresje). Terapia zabawowa ma wieloletnie tradycje, jest stosowana z dziećmi nadpobudliwymi, agresywnymi, leniwymi.
    4. Funkcja diagnostyczno - projekcyjna. Możemy zebrać bardzo dużo informacji obserwując zabawę dziecka, o rozwoju, o dysharmoniach, charakterze, stanach emocjonalnych, konfliktach, pozycji w rodzinie.

    Zabawa jest jednym z najważniejszych elementów życia dziecka. Jest to forma aktywności, która dla dziecka w wieku przedszkolnym jest najbliższa. Oprócz tego, że uczy ona dziecko pożytecznych umiejętności jak przyjmowanie różnych pozycji ciała, utrzymanie równowagi, poszerza jego wyobraźnię oraz stanowi zajęcie i rozrywkę dla dziecka. Gdy dziecko bawi się, jest zadowolone, wykazuje się umiejętnością samodzielnego organizowania sobie czasu.

    Terapia zabawą została opisana po raz pierwszy przez A.M.Jernberg w USA i jest stosowana od połowy lat 60-tych.

    Podstawową rolą terapii przez zabawę jest zastąpienie niewłaściwego rozwiązywania problemów i patologicznych zachowań takimi, które są zdrowe twórcze i odpowiednie do wieku dziecka.

    Wszystkie podstawowe techniki terapii wywodzą się z obserwacji normalnych zachowań matek podczas codziennych interakcji z niemowlętami.

    W terapii przez zabawę wykorzystano nie tylko czynności opiekuńcze, nawiązuje ona również do ich zachowań strukturalizujących i prowokujących oraz do narzucania się dziecku (M.Piszczek "Terapia zabawą, terapia przez sztukę" Warszawa 1997).

    Oto kilka przykładów zachowań matek:
    Strukturalizacja - matka wyznacza granicę, zabrania, definiuje, tłumaczy.
    Prowokowanie - matka zagaduje, ośmiela i zachęca dziecko np. bawi się z nim w chowanego i goni je.
    Narzucanie się - matka łaskocze, podrzuca i huśta dziecko.
    Czynności opiekuńcze - matka pielęgnuje i karmi dziecko. Trzyma je w ramionach, przytula i kołysze.

    Repertuar technik terapii zabawą jest stały, określona technika zależy od rodzaju występujących u dziecka zaburzeń (za M.Piszczek)

    M. Piszczek pisze iż niezależnie od zaburzeń dziecka terapia zabawą ma zawsze taki sam przebieg. Można w niej wyróżnić sześć faz.
    1. Faza wprowadzająca - terapeuta pierwszy przychodzi do dziecka, sesja pozwala na uzyskanie przez dziecko wglądu w swoje przeżycia.
    2. Faza eksploracji - dziecko i terapeuta poznają się wzajemnie (porównują dłonie, włosy itp.) Terapeuta staje się kimś bardzo ważnym dla dziecka.
    3. Faza tymczasowej akceptacji - dziecko akceptuje prawie wszystkie proponowane mu zabawy, terapeuta nadal wtrąca się i jest natrętny, natarczywy
    4. Faza negatywnych reakcji - dziecko zaczyna stawiać opór, sprzeciwia się zażyłości, zaczyna odrzucać współpracę terapeuta przekonuje dziecko, że przebywanie razem i wspólna zabawa są przyjemne, nie wycofuje się mimo płaczu i gniewu dziecka.
    5. Faza rozwoju i zaufania - dziecko doświadcza przyjemności z bliskiego kontaktu z drugim człowiekiem, poznaje satysfakcję z odwzajemnienia kontaktu, dziecko i terapeuta osiągają dużą przyjemność z bycia razem
    6. Zakończenie - obejmuje trzy części:
    - przygotowanie (nauczyciel zaczyna dostrzegać pozytywne zmiany w zachowaniu dziecka niektóre symptomy zaburzeń mijają,
    - zapowiedź rozstania
    - przyjęcie pożegnalne (nauczyciel wycofuje się na pozycję uczestnika)

    Dzieci upośledzone umysłowo nie potrafią się bawić, dlatego rolą pedagoga specjalnego jest nauczyć je tego. Ponieważ zabawa pełni olbrzymią rolę w kształtowaniu i rozwoju osobowości dziecka jest ona również bardzo dobrą formą terapii przeznaczoną dla dzieci z problemami emocjonalnymi, zaburzeniem zachowania. Z własnego doświadczenia wiem, że również bardzo dobrze sprawdza się w terapii dzieci agresywnych, lękowych, wycofujących się, nadpobudliwych, autystycznych. Co przedstawiłam wcześniej w funkcjach zabaw.

    U dzieci z niepełnosprawnością umysłową, mimo licznych pokazów prawdziwe działania zabawowe pojawiają się z trudem. Częściej mamy do czynienia z prostym naśladownictwem. Niekiedy osoby te powtarzają czynności demonstrowane przez dorosłego. Dzieci z niepełnosprawnością umysłową często nie bawią się zabawkami lub mają jedną ulubioną zabawkę i posługiwania zabawkami trzeba ich nauczyć.

    W swojej pracy zabawie poświęcam bardzo dużo uwagi. Jak wspomniałam ta forma działalności jest dziecku w wieku przedszkolnym najbliższa.

    Czas poświęcony na zabawę jest dla dziecka radością chociaż rozwija ono takie umiejętności jak: słuchanie, sprawność językową, poznawanie części ciała, kolory, itp.

    Zabawy, w które bawię się z dziećmi dostarczają mi wielu cennych doświadczeń i wytwarzają między nami więź uczuciową. Dobry kontakt z nauczycielem daje poczucie bezpieczeństwa, które na tym etapie jest najważniejsze dla dziecka.

    Renata Tomaszewska
    Przedszkole Miejskie nr 175 w Łodzi

  • Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

    X


    Zarejestruj się lub zaloguj,
    aby mieć pełny dostęp
    do serwisu edukacyjnego.




    www.szkolnictwo.pl

    e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
    - największy w Polsce katalog szkół
    - ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




    Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

    Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




    Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie