Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Problemy adaptacyjne 3-latków w przedszkolu - wskazówki dla rodziców

 

 

Okres przedszkolny to dla dziecka czas wielu przeżyć. Poznaje ono świat, uczy się współżycia w grupie, stawia pierwsze samodzielne kroki w przedszkolnej społeczności. Wtedy też zaczynają się pierwsze poważne problemy, ponieważ okazuje się, że bariera emocjonalna jest zbyt duża. Rodzice zbyt często skupiają się na rozwoju umysłowym swojego dziecka, lekceważąc sferę emocjonalną. To duży błąd, który w przyszłości może przerodzić się w zaburzenia osobowości, a czasami w poważne lęki nerwicowe. Pierwsze tygodnie dla małego przedszkolaka to z pewnością wielki stres, który często odreagowuje płaczem. Dlatego też, najważniejsze w tym czasie jest zbudowanie więzi między dziećmi i nauczycielem oraz stworzenie takiej atmosfery, w której przedszkolak poczuje się bezpiecznie.

Tęsknota za rodzicami narasta w momencie rozstania z nimi, spożywania posiłków oraz odpoczynku. Lęk przed rozstaniem to najtrudniejsza chwila, ponieważ dziecko początkowo nie uświadamia sobie, że jego pobyt w przedszkolu to decyzja ostateczna. Dopóki widzi rodziców to stara się wszelkimi sposobami zmusić ich do zmiany decyzji płacze, krzyczy, tupie nogami bądź tuli się do nich. Dlatego nie należy przedłużać rozstania, ponieważ to tylko je utrudnia. Długie pożegnania budzą w dziecku nadzieję, że mama je zabierze więc płacze i histeryzuje, aby pokazać jak bardzo jest mu źle. Najlepszym pocieszeniem dla dziecka będzie szybkie zaistnienie w grupie. Dziecko powinno dostać krótki komunikat, że mama już poszła do pracy i na pewno po niego przyjdzie lecz później. Można razem z dzieckiem pożegnać mamę i pomachać jej przez okno, co ostatecznie utwierdza je w przekonaniu, że rodzice poszli i musi się dostosować do nowej sytuacji. Ważnym momentem jest codzienne powitanie dziecka w grupie. Powinno ono czuć, że pani i koledzy czekają na niego i cieszą się że przyszedł, aby bawić się z nimi. Niektóre dzieci denerwują się i zaczynają płakać przed posiłkiem. Często związane jest to z jego samodzielnością. Dziecko niesamodzielne to często dziecko zalęknione, zdane całkowicie na czyjąś pomoc. Dlatego samodzielne zjadanie posiłków to nie tylko kwestia sprawności manualnej czy zaradności, ale również podstawa budowania poczucia własnej wartości i pewności siebie. Trzylatek, który czuje, że potrafi sam o siebie zadbać zaczyna inaczej funkcjonować w przedszkolnej społeczności. Niezwykle ważne jest pozytywne nastawienie dzieci do posiłku.

Maluchy bardzo niechętnie przebierają się w piżamy, które kojarzą się im z wieczornym snem. Dlatego też, nauczycielki starają się urozmaicić poobiedni wypoczynek opowiadając dzieciom bajki, czytając ulubione wierszyki bądź śpiewając kołysanki. Dzieci mogą również zasypiać ze swoimi ulubionymi maskotkami, aby poczuć się bezpieczniej. Poczucie bezpieczeństwa jest dla malucha bardzo ważne. Przedszkole stanie się dla nich przyjazne jeżeli poczują się z nim związane, nawiążą kontakt z pracownikami przedszkola i swoimi rówieśnikami. Aby jednak dziecko szybko zaaklimatyzowało się w przedszkolu wiele zależy od postępowania rodziców, dlatego warto aby przestrzegali kilku ważnych zasad:
- w początkowym okresie dobrze jest odbierać dziecko wcześniej, ponieważ trzylatek ma inne poczucie czasu i okres przebywania poza domem wydaje mu się bardzo długi;
- wprowadzamy w domach stały rytm dnia;
- nie mówimy dziecku, że przyjdziemy po nie wcześniej, jeżeli to jest nie możliwe;
- nigdy nie straszymy dziecka przedszkolem;
- przyzwyczajamy je do różnych potraw, nie rozdrabniamy pokarmów;
- wdrażajmy dziecko do przestrzegania umów i zasad;
- przyzwyczajajmy je do samoobsługi;
- odzwyczajajmy od smoczków, pampersów, nocnika;
- pozwólmy dziecku zabrać cząstkę domu do przedszkola np. przytulankę;
- organizujmy dziecku kontakty z rówieśnikami i innymi dziećmi;
- nie okazujmy dziecku własnych rozterek zostawiając je w przedszkolu, przekazujemy mu wtedy swoje lęki;
- przygotujmy dla trzylatka wygodny strój do samodzielnego ubrania, który można pobrudzić w czasie pracy czy zabawy w przedszkolu.

Bibliografia:
1.Gruszczyk-Kolczyńska E. : Płaczę i rozpaczam gdy muszę iść do przedszkola. "Wychowanie w Przedszkolu"1998, nr2.
2.Ciechanowska A. : Potrzeby emocjonalne dziecka. "Wychowanie w Przedszkolu" 1999, nr7.
3.Szurowska B.: Pokonać lęki. "Wychowanie w Przedszkolu" 2000, nr5.

Bogumiła Flisek-Górna

Jeżeli zauważyłeś jakieś nadużycia w prezentacji napisz o tym poniżej i wyślij je do nas:
INFORMACJE O PREZENTACJI

Ostatnią zmianę prezentacji wykonał: Szkolnictwo.pl.
IP autora: 83.21.195.174
Data utworzenia: 2008-09-01 22:59:46
Edycja: Edytuj prezentację.

HISTORIA PREZENTACJI

Szkolnictwo.pl (83.21.195.174) - Prezentacja (2008-09-01 22:59:46) - Edytuj prezentację.





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie