|
|
Rozrywki umysłowe w nauczaniu ortografii
Systematyczne badania nad ortografią wykazują wciąż niezadawalający jej poziom. Pilną i nieodzowną więc potrzebą jest opracowanie skutecznych rozwiązań metodycznych. Jednym z nich mogą okazać się rozrywki umysłowe. Dlatego niniejsza publikacja ma na celu ukazanie wpływu rozrywek umysłowych na kształtowanie nawyku poprawnego pisania.
Rola rozrywek umysłowych, gier i zabaw dydaktycznych w kształtowaniu umiejętności poprawnego stosowania reguł ortograficznych.
Jednym z elementów kszałcenia języka pisanego jest nauka ortografii. Nastręcza ona uczniom wielu kłopotów. Może stać się przysłowiową zmorą dla ucznia i doprowadzić go do zniechęcenia pracą szkolną. Kłopoty więc z pisownią mogą więc stanowić dla ucznia poważną przeszkodę w osiąganiu sukcesów szkolnych. Jako, że nauka ortografii jest nauką trudną, trzeba szukać ciekawych i atrakcyjnych ćwiczeń, które wykształcą u ucznia odpowiedzialność ortograficzną. Trudny materiał ortograficzny można pomieścić w różnorodnych rozrywkach umysłowych takich jak:
- krzyżówki,
- zagadki,
- rebusy,
- gry dydaktyczne,
- loteryjki,
- domina,
- szarady itp.
Droga opanowania nawyku ortograficznego prowadzi przez kilka etapów, spośród których najważniejszą rolę odgrywa pierwsze zetknięcie się dziecka z zapisem oraz umiejętne dozowanie przez nauczyciela różnorodnych ćwiczeń, które umiejętność poprawnego zapisu doprowadzają do automatyzacji. Automatyzacji dokonuje się przy współudziale wszystkich sfer osobowości dziecka – a więc sfery intelektualnej, emocjonalnej i wolincjonalno – motywacyjnej. Ponieważ ukształtowanie w uczniu nawyku otograficznego wymaga od niego wielostronnej aktywności ( aktywizacja pamięci wzrokowej, słuchowej, kinestetycznej, pełne zaangażowanie uczuciowe i woli) – to rozrywki umysłowe ze względu na swe wielorakie walory znajdują szerokie możliwości zastosowania.
Wprowadzenie rozrywek umysłowych do procesu nauczania ortografii na szczeblu nauczania początkowego skutecznie sprzyja zapobieganiu błędom ortograficznym i prowadzi do szybszego opanowania przez uczniów umiejętności poprawnego pisania, a następnie do wyrobienia nawyku ortograficznego. Podawanie dziecku materiału ortograficznego w tak atrakcyjnej formie chroni go przed bezmyślnością i zmusza do świadomego wysiłku. Częste manipulowanie odpowiednio dobranym w rozrywkach materiałem ortograficznym wzmaga u uczniów czujność ortograficzną oraz świadomy stosunek do problemów ortograficznych. Radość dziecka z rozwiązania każdej zagadki jest tak duża, iż z trudem nieraz odszukany wyraz , wyrażenie czy hasło trwale zapisują się w jego pamięci.
W ten sposób łatwo utrwalają się obrazy graficzne wyrazów trudnych pod względem ortogrficznym. Zabawowy charakter rozrywek umysłowych, atrakcyjność ich form i treści głęboko aktywizują uczniów pod względem emocjonalnym, co bezpośrednio wpływa na powstawanie pozytywnej motywacji do nauki. Dzięki odmienności sytuacji jakie niosą gry i zabawy dydaktyczne, dzięki towarzyszącym im emocjom i napięciom, praca na lekcji staje się ciekawa i pasjonująca. Osiągane przez uczniów sukcesy przynoszą im radość i satysfakcję.
Oprócz rozrywek umysłowych istotną rolę w nauczaniu ortografii odgrywają gry i zabawy dydaktyczne. Wywodzą się ze wspólnej formy aktywności jaką jest zabawa. Ze względu na swoje wyjątkowe walory poznawcze i wychowawcze są często stosowane w edukacji wczesnoszkolnej, bowiem przyczyniają się do wszechstronnego rozwoju osobowości dziecka. Aktywność dziecka w formie zabawy jest bardzo pomocna w przyswajaniu i zapamiętywaniu reguł ortograficznych jak i w wyrabianiu u dzieci czujności ortograficznej. Wszystkie tego typu ćwiczenia pobudzają aktywność uczniów, zmuszają do intensywnego wysiłku w celu samodzielnego pokonania trudności. Zabawy te aktywizują różne sfery poznawcze jak: odbiór, interpretacja danych zmysłowych, procesy myślenia, kształtowanie operacji logicznych, wyjaśniania i oceny. Wszelkiego rodzaju gry i zabawy dydaktyczne typu ortograficznego wymagają od uczniów szczególnego wysiłku i aktywnej postawy, wyrabiają świadomy stosunek do problemów ortograficznych. Wiedza, którą posługuje się dziecko przy rozwiązywaniu tego typu zadań, staje się bardziej operatywna, utrwala się. Poznawane reguły i zasady ortograficzne przestają być pustymi formułami.
Wartości dydaktyczno – wychowawcze, jakie tkwią w rozrywkach umysłowych można przedstawić słowami J. Kikena: "IM NAUKA BARDZIEJ TRACI CHARAKTER NAWYKU I STANIE SIĘ PRZEŻYCIEM , TYM BARDZIEJ TWÓRCZĄ BĘDZIE PRACA I RADOSNĄ SZKOŁA."
Oto kilka propozycji książkowych, w których można znaleźć przykłady rozrywek umysłowych oraz gier i zabaw dydaktycznych:
- Hemmerling W: Zabawy w nuaczaniu początkowym.
- Kapica G.: Rozrywki umysłowe w nauczaniu początkowym.
- Puślecki W.: Gry problemowe.
opracowała mgr Grażyna Zając
|
INFORMACJE O PREZENTACJI Ostatnią zmianę prezentacji wykonał: Szkolnictwo.pl.
IP autora: 83.21.195.174
Data utworzenia: 2008-09-01 22:50:30
Edycja: Edytuj prezentację. HISTORIA PREZENTACJI Szkolnictwo.pl (83.21.195.174) - Prezentacja (2008-09-01 22:50:30) - Edytuj prezentację.
|
|
|
