Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Dziecko jest radością nie tylko rodziców

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 1828 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

mgr Danuta Pobłocka

Przedszkole Nr 9 w Lęborku

"Dziecko jest radością nie tylko rodziców".-
W jaki sposób korzystać z nauk Ojca Świętego Jana Pawła II skierowanych do dzieci? "... Drodzy rodzice, wychowujcie swoje dzieci zgodnie z zasadami Ewangelii, aby mogły się stać jej właścicielami w trzecim tysiącleciu. Kościół potrzebuje ich coraz więcej."

Jan Paweł II

     Słowa Ojca Świętego Jana Pawła II, dzisiaj, kiedy nie ma go już wśród nas jeszcze wyraźniej przemawiają do nas.
     Dziecko od przyjścia na świat uczy się zachowań na wzorach. Okres dzieciństwa to czas rozwoju, nabywania nawyków, kształtowania i formatowania osobowości. Takimi wzorami są przede wszystkim najbliżsi w rodzinie. Później może to być nauczyciel, katecheta czy grupa rówieśnicza.
     Gdzie dziecko może znaleźć opiekę, miłość, jeśli nie w rodzinie? Musi to jednak być rodzina moralnie zdrowa. W rodzinie dziecko przyswaja sobie formy zachowania, które mogą decydować o postawach dorosłego człowieka.
     Postawy dziecka uwarunkowane są wychowaniem rodzinnym, wychowaniem przedszkolnym, a także wychowaniem katechetycznym.
     Dziecko potrzebuje wiele troski i przede wszystkim czułej miłości jeżeli ma się dobrze rozwijać. Ale rodzinie także potrzebna jest pomoc ze strony nauczycieli, katechetów i różnych instytucji pełniących funkcje pomocnicze.
     Działalność przedszkolna ma właśnie charakter "pomocniczości" wobec rodziców i rodziny.
     Nauczyciel wychowania przedszkolnego winien współpracować z nauczycielem katechetą, łącząc i wspólnie opracowując niektóre zagadnienia tematyczne. Należy organizować uroczystości na terenie przedszkola z udziałem rodziców a także najbliższych członków rodziny. Tego typu współdziałanie znajduje przyjazny odzew wśród rodziców, a również dzieciom sprawia wielką radość. Mogą to być: teatrzyki, zajęcia otwarte dla rodziców, spotkania z okazji Dnia Babci i Dziadka, Dzień Matki, Dzień Dziecka itp.
     Papież uczy dzieci, że rodzina jest wielką wartością. Mocno podkreśla jej wyjątkową rolę: "Pośród... wielu dróg rodzina jest drogą pierwszą i z wielu względów najważniejszą. Jest drogą powszechną, pozostając za każdym razem drogą szczególną, jedyną i niepowtarzalną, tak jak niepowtarzalny jest każdy człowiek. Rodzina jest drogą, od której nie może on się odłączyć. Wszak normalnie każdy z nas w rodzinie przychodzi na świat, można więc powiedzieć, że rodzinie zawdzięcza sam fakt bycia człowiekiem."

     Jan Paweł II- List do Rodzin 1994r. Nauczyciel religii w przedszkolu ma bardzo trudne a zarazem delikatne zadanie. W planowaniu swojej pracy winien uwzględnić zasadę integracji treści wychowania; kształcenia.
     Zgodnie z ideą scalania treści z różnych dziedzin, można i należy wiązać tematykę zajęć katechetycznych z tematyką kompleksową zajęć przedszkolnych.
     Musimy być świadomi tego, iż bardzo łatwo zranić wrażliwość dzieci, zawieść ich zaufanie.
     Dlatego też naszym obowiązkiem jest tak dobierać treści programowe i tak je przekazywać, aby w żadnym razie nie zrobić krzywdy dziecku.
     Ojciec Święty, mistrz dialogu z drugim człowiekiem, uczy wszystkich, jak rozmawiać z dziećmi o sprawach dla nich ważnych, które również są ważne dla rodziny.
     W liście skierowanym do dzieci w sposób naturalny i ciepły wyraża wielki szacunek dla nich. Mówi o swoim zatroskaniu o ich szczęśliwy rozwój, o bezpieczne dzieciństwo, przeżywane w moralnie zdrowych rodzinach.
     Papież podejmuje z dziećmi dialog odnośnie do ich postawy wobec spraw ważnych w życiu.
     Dialog Papieża z dziećmi uczy nas wszystkich, mających wpływ na proces wychowania i kształcenia dzieci, a szczególny sposób rodziców, jak ważna jest rozmowa o sprawach wielkich i trudnych, prowadzona w atmosferze miłości, zaufania i prawdy.
     Z dziećmi należy rozmawiać o sprawach ważnych, należy ukazywać wartości życia moralnie prawego, szczególnie przybliżać im postacie ich rówieśników, o których możemy powiedzieć: to dobry chłopiec, dobra dziewczynka, to święte dzieci. Papież mówi:
      "I tak, przez wieki aż do naszych czasów nie brak dzieci, nie brak chłopców i dziewcząt wśród świętych i błogosławionych Kościoła. Tak jak w Ewangelii Pan Jezus okazuje im szczególne zaufanie, tak również Jego Matka, Maryja, w ciągu dziejów nieraz czyniła małe dzieci powiernikami swej matczynej troski. Przypominajcie sobie św. Bernardettę z Lourdes, dzieci z La Salette. Czy też już w naszym stuleciu Łucję, Franciszka i Hiacyntę z Fatimy." Jan Paweł II "List do dzieci" 1995r.
     Musimy zdawać sobie sprawę z tego jak ważna jest szczera rozmowa z dziećmi. Ojciec Święty uczy dialogu kulturalnego, przenikniętego szacunkiem dla drugiego człowieka, przemawia do serc wrażliwych i szczerych. Obowiązkiem nauczycieli jest pamiętać w każdej sytuacji o tej specyficznej wrażliwości i szczerości dzieci, przypominać rodzicom o tych istotnych cechach ich pociech i wspierać rodziców w działaniach wychowawczych, a przede wszystkim ujednolicać je.
     Swym autorytetem Ojciec Święty- Jan Paweł II wzmocnił funkcję wychowawczą i rodzicielską rodziny. Podkreślił wielką i jedyną wartość dziecka, jego godność. Tylko zdrowa moralnie rodzina jest w stanie przygotować dziecko do pełnienia ról społecznie pożądanych, by można było rozwijać "cywilizację miłości". Dlatego tak ważne są działania promujące dobre rodziny, które uczą szacunku, tolerancji, wychowują do życia w pokoju i miłości. Ważne jest by wychowywać bardziej do "być" niż "mieć".
     Człowiek jest z natury predysponowany do poznania dobra i zła moralnego. Zasadniczym problemem człowieka powinno być odczytywanie dobra i pójście za nim. Na każdym kroku jest przecież wiele dobra do zrobienia, to dobro może nadać właściwy kierunek i siłę naszemu życiu.
      W codziennej pracy powinniśmy angażować rodziców, kierując się zasadą "wszystko dla wspólnego dobra".
     Należy organizować spotkania z rodzicami, wspólne pogadanki, spotkania z ciekawymi ludźmi, np. psychologiem, lekarzem, logopedą, bibliotekarzem, dobrze też zorganizować spotkanie z katechetą, który nie zawsze jest znany rodzicom.
      Dostojnik Kościoła Katolickiego mówi całemu światu o wielkiej godności dziecka, szacunku, na jaki zasługuje i jaki jest mu należny.
      Papież zwraca się do dzieci jak do zaufanego przyjaciela, prosząc: "...pragnę powierzyć waszej modlitwie, drodzy mali przyjaciele, nie tylko sprawy waszej rodziny, ale także wszystkich rodzin na świecie. I nie tylko to. Mam jeszcze wiele innych spraw, które chcę wam polecić. Papież liczy bardzo na wasze modlitwy. Musimy się razem wiele modlić, ażeby ludzkość, a żyje na ziemi wiele milionów ludzi, stawała się coraz bardziej rodziną Bożą, ażeby mogła żyć w pokoju." Jan Paweł II List do dzieci 1995r
      Dlatego tak ważne jest, by dzieci wychodziły z rodzin mocne miłością, czyste i szczere, radosne, z uporządkowaną hierarchią wartości, twórcze, otwarte, przygotowane do życia w pokoju i miłości.
     Obowiązkiem dorosłych, których spotyka na swojej drodze dziecko, jest zapewnić mu jak najlepsze warunki jego rozwoju zarówno fizycznego jak i psychologicznego. Nauczyciel winien uczestniczyć w rozwiązywaniu problemów rodziców i zauważać je. Rodzice także winni bacznie przyglądać się poczynaniom wychowawczym nauczycieli i katechetów a w razie potrzeby konsultować je.
     Katecheza powinna nie tylko przekazywać wiedzę religijną, ale także przygotować do życia. Korelacja między programami katechezy i wychowania w przedszkolu jest czynnikiem wpływającym na skuteczność wychowania i nauczania.
      Dzieci potrzebują miłości, dobroci, są ufne- nie można ich zaufania w żadnym razie zawieść. Dzieci mają własną intuicję, bogatą wyobraźnię, wszystko je zadziwia, należy wsłuchiwać się w to, co do nas mówią i umieć słuchać.
     Nauka Kościoła, sprawy wiary są tematem bardzo trudnym dla dziecka. Mimo to należy mówić dzieciom o tym, iż istnieje na świecie zło obudzić świadomość grzechu i potrzebę modlitwy. Katecheza uczy dzieci, że modlitwa jest rozmową z Niewidzialnym ale Obecnym.
      "Dziecko wierzy w Boga, bo wierzy rodzicom. Patrzy, jak jego bliscy- dziadek, babcia- klękają w kościele, chce poznać tajemnicę. Jednak nie wszystko można zrozumieć. Bóg nie byłby Bogiem, gdybyśmy go rozumieli. Wiara jest zaufaniem. Trzeba wierzyć jak dziecko. Warto zauważyć, że chrześcijaństwo jest jedyną religią zwracającą uwagę na dziecko. Bóg przyszedł na świat jako dziecko i chce, byśmy byli "jako te dzieci". "Człowiek do końca jest dzieckiem Bożym". ksiądz Jan Twardowski
      Wiersze księdza Jana Twardowskiego z pewnością będą pomocne w przekazaniu trudnych treści małemu dziecku. Są to wiersze bardzo osobiste, szczere, bliskie innym. Pomagają zbliżyć ludziom a także dzieciom Boga. Czasem łatwiej trafić do dziecka przez wiersz niż przez kazanie.
      "O Maluchach"
Tylko maluchom nie nudziło się w czasie kazania
stale mieli coś do roboty
oswajali sterczące z ławek zdechłe parasole z zawistnymi łapkami
klękali nad upuszczonym przez babcię futerałem jak szczypawką
pokazywali różowy język
grzeszników drapali po wąsach sznurowadeł
dziwili się że ksiądz nosi spodnie
że ktoś zdjął koronkową rękawiczkę i ubrał tłustą rękę w wodę święconą
liczyli pobożnie nogi pań
urządzali konkurs kto podniesie szpilkę za łepek
niuchali co w mszale piszczy
pieniądze na tacę odkładali na lody
tupali na zegar z którego rozchodzą się osy minut
wspinali się jak czyżyki na sosnach aby zobaczyć
co się dzieje w górze pomiędzy rękawem
a kołnierzem
wymawiali jak fonetyk otwarte zdziwione "o"
kiedy ksiądz zacinał się na ambonie
- ale Jezus brał je z powagą na kolana

Jan Twardowski
     "Dopuście dzieci i nie przeszkadzajcie im przyjść do mnie, do takich bowiem należy królestwo niebieskie..." (Mat 19.12)
     Miłość, szczęście, którego zawsze pragniemy, to kochać i być kochanym. Niezależnie od wieku człowiek pragnie miłości i tęskni za nią. Człowiek nie wystarcza sam sobie.
     Musimy nauczyć dzieci dostrzegania miłości w drugim człowieku, dbania o nią i pielęgnowania jej.
      Realizacja tego celu może nam się udać tylko wtedy jeśli nauczyciel przedszkola i katecheta będzie współdziałał z rodzicami.
      Słowa Ojca świętego Jana Pawła II skierowane do dzieci:
"... życzę, abyście doznały w sposób szczególny miłości waszych rodziców, waszych braci i sióstr i całej rodziny. Niech ta miłość, właśnie dzięki wam, drodzy chłopcy i dziewczęta rozszerzy się na wasze otoczenie i na cały świat. Niech ta miłość dotrze do wszystkich, którzy jej szczególnie potrzebują; zwłaszcza do cierpiących i zapomnianych. Czyż może być większa radość niż ta, którą wnosi miłość?"
Jan Paweł II

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie