Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Program edukacji turystycznej

 

Wycieczki szkolne jako jedna z podstawowych form pracy dydaktyczno-wychowawczej i działalności krajoznawczo-turystycznej odgrywają ważną rolę w kształtowaniu postaw młodzieży. Prawne uregulowania krajoznawstwa i turystyki młodzieży szkolnej znajdują się w trzech ustawach i aktach wykonawczych do tych ustaw.

Choszczno, dn. 10.11.2003r.
ZESPÓŁ SZKÓŁ NR 1
W CHOSZCZNIE
IZABELA BIAŁEK
BEATA CIESZYŃSKA
GRZEGORZ JACEK BRZUSTOWICZ
BEATA STARUCH


"POZNAJ SWÓJ KRAJ"

PROGRAM EDUKACJI TURYSTYCZNEJ

dla młodzieży szkół ponadgimnazjalnych
realizowany przez młodzież Zespołu Szkół Nr1

I. WPROWADZENIE:

" Świat takich nauczycieli chwalił i chwali,
którzy ucząc chodzili, a chodząc nauczali"

Wycieczki szkolne jako jedna z podstawowych form pracy dydaktyczno-wychowawczej i działalności krajoznawczo-turystycznej odgrywają ważną rolę w kształtowaniu postaw młodzieży. Prawne uregulowania krajoznawstwa i turystyki młodzieży szkolnej znajdują się w trzech ustawach i aktach wykonawczych do tych ustaw. Są to:
  • ustawa o systemie oświaty,
  • ustawa o kulturze fizycznej,
  • ustawie o usługach turystycznych.
Wycieczki zaspokajają różnorodne potrzeby młodego pokolenia. Kształtują takie składniki osobowości jak: stosunek do świata wartości, społeczeństwa, drugiego człowieka, samego siebie, świata kultury i przyrody.
Zdobywanie wiedzy w trakcie wycieczek daje okazję do rozwoju różnorodnych zainteresowań i zamiłowań, wdraża do racjonalnego i kulturalnego organizowania i spędzania wolnego czasu, wiąże naukę z życiem i realizuje postulat wielostronnego nauczania i uczenia się.
Na szczególną uwagę zasługuje również aspekt sprawnościowy i rekreacyjny wycieczek. Ruch na świeżym powietrzu wpływa dodatnio na wzrost i rozwój organizmu ludzkiego. Wycieczki zapobiegają hipokinezji - chorobie wynikającej z niedostatku ruchu, na którą coraz częściej zapada młodzież, zwłaszcza ta siedząca przy komputerach. Proponowany przeze mnie program ma na celu zwrócenie uwagi nauczycieli na to, aby traktowali krajoznawstwo jako wielką szansę pięknego zaistnienia w życiu młodzieży. Krajoznawstwo i turystyka powinny stale towarzyszyć procesowi wychowania i kształcenia młodego pokolenia. Dlatego też proponuję, aby realizacja programu odbywała się w cyklu trzyletnim na wycieczkach turystyczno-krajoznawczych, godzinach wychowawczych, zajęciach Szkolnego Koła Krajoznawczo Turystycznego, zajęciach Szkolnego Koła Polskiego Towarzystwa Schronisk Młodzieżowych. Jest to okres, w którym uczniowie przebywają w szkole ponadgimnazjalnej.
Zasady krajoznawstwa zakładają poszukiwanie autentyzmu, życzliwe kontaktowanie się z ludźmi, poszukiwanie głębokich, estetycznych, kulturalnych, patriotycznych przeżyć, nieschematycznych form wypoczynku i kontaktu z przyrodą.

II.SZCZEGÓŁOWE CELE KSZTAŁCENIA:
  1. Wyrobienie nawyku racjonalnego i pożytecznego spędzania wolnego czasu poprzez wycieczki turystyczno-krajoznawcze.
  2. Pogłębione poznawanie własnego regionu, w tym dziedzictwa kulturowego jako części Polski i Europy.
  3. Pogłębianie więzi ze swoim środowiskiem, regionem, krajem.
  4. Przygotowanie do dojrzałego życia w strukturach regionalnych, narodowych, państwowych i europejskich.
  5. Kształtowanie pozytywnych cech charakteru, poglądów, postaw, przekonań.
  6. Nauka wytrwałości i współzawodnictwa oraz integracji w grupie.
  7. Rozwijanie indywidualnych zamiłowań i zainteresowań.
  8. Zbliżenie do naturalnych warunków przyrody.
  9. Poszerzanie wiedzy zdobytej w czasie zajęć lekcyjnych.
  10. Wdrażanie do dbałości o własny rozwój fizyczny, troskę o higienę i kondycję.
  11. Przeciwdziałanie patologii społecznej.
  12. Pogłębianie wiadomości dotyczących ochrony przyrody poprzez:
    • poznawanie parków narodowych,
    • poznawanie przepisów dotyczących ochrony przyrody i obiektów z tym związanych,
    • poznawanie roślin, ptaków i zwierząt chronionych.
    • poznanie i zrozumienie zagrożeń dla środowiska przyrodniczego.
III.ZADANIA SZKOŁY:
  1. Stworzenie warunków umożliwiających realizację programu.
  2. Wspieranie nauczycieli, którzy rozumieją rolę krajoznawstwa i wycieczek jako metody skutecznie rozwijającą młodzież.
  3. Wyrażanie zgody na organizację wycieczek, imprez turystycznych, zawodów.
  4. Umożliwienie nauczycielom zdobywania uprawnień kierowników szkolnych wycieczek krajoznawczo-turystycznych.
  5. Stwarzanie życzliwej atmosfery wokół zagadnień krajoznawstwa i turystyki w szkole.
  6. Docenianie uczniów zaangażowanych i zainteresowanych poznawaniem własnego regionu i kraju.
IV.TREŚCI PROGRAMOWE
Program ten poprzez swoje treści ma na celu przede wszystkim wykształcić u młodzieży nawyk racjonalnego i pożytecznego spędzania wolnego czasu, podnosić sprawność fizyczną, uczyć wytrwałości i współzawodnictwa. Treści programu mają wyposażyć ucznia w zasób wiedzy, która pozwoli mu uprawiać turystykę i krajoznawstwo w życiu dorosłym. Zapoznają go z różnorodnymi formami imprez turystycznych, ich organizacją i korzyściami, jakie one niosą.

SZCZEGÓŁOWE TREŚCI PROGRAMOWE:

  1. Poznanie historii i działalność POLSKIEGO TOWARZYSTWA TURYSTYCZNO-KRAJOZNAWCZEGO.
  2. Zapoznanie z historią i strukturami organizacyjnymi POLSKIEGO TOWARZYSTWA SCHRONISK MŁODZIEŻOWYCH.
  3. Region i województwo – PTTK I PTSM.
  4. ZWIĄZEK HARCERSTWA POLSKIEGO –poznanie historii i struktur organizacyjnych oraz jego roli w rozwój turystyki młodzieży.
  5. Zapoznanie z organizacją ruchu turystystycznego w Polsce.
  6. Zapoznanie z organizacją ruchu turystycznego w państwach ościennych w związku z wejściem Polski do Unii Europejskiej.
  7. Uczestnictwo w imprezach turystyki kwalifikowanej – podział i charakterystyka.
  8. Poznanie odznak turystyki krajoznawczej i kwalifikowanej.
  9. Marsze i biegi na orientację – jak brać w nich udział i jak je organizować.
  10. Kształtowanie postaw patriotycznych. Przywiązanie do polskich krajobrazów, rodzinnego folkloru, ojcowizny, korzeni, z których pochodzimy.
  11. Propagowanie aktywności fizycznej poprzez np. turystykę pieszą i jej wpływ na rozwój organizmu ludzkiego.
  12. Przestrzeganie zasad higieny i dbałości o zdrowie biologiczne i psychiczne.
  13. Poznanie krain geograficznych Polski, zapoznanie z ich walorami przyrodniczymi.
  14. Poznanie Parków Narodowych Polski.
  15. Zapoznanie z rezerwatami przyrody i obszarami krajobrazu chronionego Polski.
  16. Poznanie miejsc pamięci narodowej.
  17. Umiejętność udzielania pierwszej pomocy.
  18. Umiejętność opowiedzenia o walorach turystycznych mojego miasta.

V.FORMY REALIZACJI:

Program zakłada realizację treści przede wszystkim na:
  • wycieczkach krajoznawczo-turystycznych,
  • zajęciach koła SKKT,
  • zajęciach koła PTSM,
  • godzinach wychowawczych.
INNE FORMY PRACY KRAJOZNAWCZEJ:
  • biegi na orientację,
  • ogniska,
  • turnieje,
  • złazy ( Impreza masowa. Celem wędrówki jest dojście pieszo do określonego z góry punktu oraz realizacja po drodze wyznaczonych zadań),
  • rajdy ( Planowa wędrówka po określonym terenie z góry określonymi zadaniami do wykonania przez cały zespół),
  • spotkania,
  • konkursy,
  • pogadanki,
  • wystawy,
  • zbieranie map, folderów, przewodników – mała biblioteczka turystyczna.
  • prowadzenie kroniki szkolnego koła SKKT i PTSM.
W związku z tym, że program realizowany jest w cyklu trzyletnim proponuję realizację następujących form:
  1. Wycieczki jednodniowej.
  2. Rajdu pieszego.
  3. Biwaku.
  4. Wycieczki o charakterze kulturalnym ( teatr, kino, opera).
  5. Wieczornicy.
  6. Wycieczki wielodniowej.
  7. Rajdu pieszego wielodniowego.
  8. Wycieczki turystyki kwalifikowanej ( kajak, rower, góry).
  9. Ogniska.
  10. Rajdu pieszego po górach.
  11. Wycieczki zagranicznej wielodniowej.
  12. Zlotu młodzieży.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
  • Literatura fachowa:
  • geograficzna,
  • krajoznawcza,
  • historyczna,
  • sportowa,
  • biologiczna,
  • mapy,
  • przewodniki.
  • Środki audiowizualne:
  • magnetowid,
  • aparat fotograficzny,
  • telewizor,
  • magnetofon,
  • rysunki,
  • multimedia.
VI. PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW:
W założeniach wyjściowych reformy oświaty przyjęto odniesienia pozwalające na sięgnięcie po krajoznawstwo jako efektywną metodę społeczno-dydaktyczną. Program "POZNAJ SWÓJ KRAJ" realizuje ten cel. Turystyka i krajoznawstwo stwarzają sytuacje, w których młodzież sama w praktycznym działaniu, własnym wysiłkiem zdobywa życiowe doświadczenia, nawyki i wzory postępowania.
Podstawową formą organizacyjną są wycieczki krajoznawczo-turystyczne. Praca poznawcza i wychowawcza realizowana będzie również na zajęciach pozalekcyjnych szkolnego koła SKKT i PTSM. Tutaj młodzież będzie realizować to, co zostanie wypracowane przez nią w salach lekcyjnych. Aby spełnić oczekiwania uczestników i organizatorów, wycieczka powinna:
  • być dostosowana do możliwości umysłowych i fizycznych uczestników;
  • mieć jasno nakreślone cele poznawcze, kształcące i wychowawcze;
  • dobrą organizację.
Uczeń uczestniczący w tym programie powinien posiadać obudzone potrzeby uprawiania turystyki i rekreacji, umieć organizować czynny wypoczynek dla siebie i rówieśników.

VII. PERSPEKTYWY:
Ostatecznym celem programu "POZNAJ SWÓJ KRAJ" jest przyswojenie przez ogół uczniów wiedzy o kraju i środowisku, w którym wzrastają. Uczestniczenie w tym programie ma na celu wyrobienie w uczniach nawyku poznawania, poprzez uczestnictwo we wszelkiego rodzaju wycieczkach, rajdach, obozach w dorosłym życiu. Realizując ten program w dużej mierze przyczynimy się do realizacji zasad nauczania poglądowego. Ze względu na wielostronne oddziaływanie na rozwój umysłowy i fizyczny uczniów, program ten w pełni ma zdawać egzamin wobec wzrastających wymagań szkoły. Uczniowie uczestniczący w tym programie zapoznają się z różnymi formami imprez turystycznych nie tylko z formą wycieczki. W perspektywie mają oni uczestniczyć w ruchu turystycznym i krajoznawczym poprzez PTSM i PTTK.

VIII. EWALUACJA PROGRAMU:
Opracowany program poddawany będzie ciągłej ewaluacji w celu jego ulepszania, dostosowywania do potrzeb szkoły i dokonywania w nim zmian. Od momentu wdrożenia programu będzie prowadzona ewaluacja wspierająca ( wywiady, obserwacje). Na koniec zostanie dokonana ewaluacja całościowa w formie ankiety. Ankietę wypełniać będą nauczyciele biorący udział w wdrażaniu programu i uczniowie. Zebrane informacje mają odpowiedzieć na pytanie czy:
  • założone cele zostały osiągnięte,
  • uczniowie zdobyli odpowiednią wiedzę.
Za przeprowadzenie ewaluacji odpowiedzialny jest nauczyciel wdrażający program.

OPRACOWAŁA: IZABELA BIAŁEK
BEATA CIESZYŃSKA
BOGDAN BRZUSTOWICZ
BEATA STARUCH

ZAŁĄCZNIK NR 1
BIBLIOGRAFIA
  1. Andrzej Gordon, "Krajoznawstwo i turystyka w szkole", Warszawa 2002r.
  2. Anna Czerni, Anna Kornecka, "Wycieczki, biwaki, urlopy", Warszawa 1972r.
  3. Krzysztof Przecławski " Turystyka a wychowanie", Warszawa 1973r.
  4. Tadeusz Łobożewicz, "Krajoznawstwo i turystyka w szkole", Warszawa 1978r.
  5. Janusz Podolski, "Turystyka szkolna", Warszawa 1974r.
  6. Wędrowiec Zachodniopomorski, kwartalnik krajoznawczo-turystyczny nr1/2002,2/2002, 4/2001, 1/2003.
Izabela BIałek

Jeżeli zauważyłeś jakieś nadużycia w prezentacji napisz o tym poniżej i wyślij je do nas:
INFORMACJE O PREZENTACJI

Ostatnią zmianę prezentacji wykonał: Szkolnictwo.pl.
IP autora: 83.21.195.174
Data utworzenia: 2008-09-01 22:44:46
Edycja: Edytuj prezentację.

HISTORIA PREZENTACJI

Szkolnictwo.pl (83.21.195.174) - Prezentacja (2008-09-01 22:44:46) - Edytuj prezentację.





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie