Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Taniec – harmonia ruchu i dobrego wychowania

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 2039 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Wychowania fizycznego nie można ograniczać do roli przedmiotu nauczania techniki ruchów, lecz trzeba uważać go jako integralną część całokształtu procesu dydaktyczno – wychowawczego szkoły. W podstawach programowych znajduje się dział R-T-M ( RYTM-TANIEC-MUZYKA), który realizowany, wpływa nie tylko na sferę fizyczną ucznia, ale również kształtuje go jako wszechstronnie wykształconego człowieka.
Choszczno; 31 03 2004r.
Izabela Białek
Nauczyciel mianowany
Zespołu Szkół Nr 1
W Choszcznie

" TANIEC – HARMONIA RUCHU I DOBREGO WYCHOWANIA"

PROGRAM EDUKACYJNO – WYCHOWAWCZY

Dla młodzieży szkół ponadgimnazjalnych, realizowany przez młodzież Zespołu Szkół Nr 1 w Choszcznie.

I.WPROWADZENIE

     Wychowania fizycznego nie można ograniczać do roli przedmiotu nauczania techniki ruchów, lecz trzeba uważać go jako integralną część całokształtu procesu dydaktyczno – wychowawczego szkoły. W podstawach programowych znajduje się dział R-T-M ( RYTM-TANIEC-MUZYKA), który realizowany, wpływa nie tylko na sferę fizyczną ucznia, ale również kształtuje go jako wszechstronnie wykształconego człowieka. Młodzi ludzie chcą uczyć się tańca, aby być atrakcyjnym towarzysko. Znajomość tańca jest symbolem obycia. Taniec towarzyski jest praktyczny i przydaje się później w życiu, kiedy idziemy na elegancki bal lub na zwykłe wesele. Dzięki bogatej różnorodności form, swojemu powiązaniu z tradycją, swoim walorom estetycznym taniec spełnia wychowawcze i rekreacyjne założenia kultury fizycznej. Taniec stał się integralną częścią wychowania fizycznego. Należy zwrócić uwagę na wielostronny jego wpływ na osobowość młodego człowieka. Poprzez taniec uczeń wyrabia w sobie poczucie rytmu, słuchu, swobodę i płynność ruchów. Uzyskuje elastyczność i harmonijność ruchową. Tańce towarzyskie bezsprzecznie przyczyniają się do umiejętności i łatwości obcowania w towarzystwie, umiejętności " dobrego znalezienia się", do nabrania ogłady towarzyskiej. Wprowadzanie elementów tanecznych do zajęć wychowania fizycznego ma na celu nie tylko urozmaicenie tych zajęć, ale również kształtowanie siły mięśni tułowia, nóg, poprawę wydolności układu krążenia i oddychania. Tańce towarzyskie wymagają od nas wyprostowanej postawy, a więc wzmacniają mięśnie tułowia, mięśnie brzucha, grzbietu. Ruchy taneczne, obroty, podskoki angażują po kolei poszczególne partie ciała i pozwalają na wyćwiczenie równowagi, giętkości, prawidłowej postawy i oddechu. Uczą panować nad swoim ciałem, kiedy poruszamy się w sposób kontrolowany lub utrzymujemy je w równowadze. Przy tańcu można spalić naprawdę sporo kalorii. Tańce towarzyskie to nie tylko rozrywka, ale również sposób na stres, dobre samopoczucie, radość, odprężenie umysłu, relaks i równocześnie aktywna forma spędzenia wolnego czasu. Wobec tylu pozytywnych oddziaływań tańca na kształtowanie młodego człowieka uważam za zasadne realizowanie programu " TANIEC – HARMONIA RUCHU I DOBREGO WYCHOWANIA". Proponuję realizację programu w cyklu trzyletnim. Realizacja programu odbywa się na lekcjach wychowania fizycznego, oraz zajęciach " SZKOŁY TAŃCA DLA MATURZYSTÓW".

II. SZCZEGÓŁOWE CELE KSZTAŁCENIA
  1. Nabycie umiejętności wykonywania podstawowych kroków i figur w tańcach towarzyskich.
  2. Nabranie ogłady towarzyskiej i savoir vivru w zakresie imprez tanecznych.
  3. Ukształtowanie młodego człowieka pod kątem wszechstronnego rozwoju.
  4. Wyrobienie poczucia rytmu, słuchu i płynności ruchów.
  5. Wyrobienie nawyku aktywnego spędzania wolnego czasu.
  6. Rozwinięcie indywidualnych zainteresowań i zamiłowań.
  7. Poprawa wydolności układu krążenia i oddychania.
  8. Wzmocnienie siły mięśni brzucha, grzbietu, pośladków i nóg.
  9. Wyrobienie umiejętności stosowania form tanecznych jako sposobu walki ze stresem.

III. ZADANIA SZKOŁY
  1. Tworzenie warunków umożliwiających realizację zaplanowanych działań w ramach zajęć wychowania fizycznego i zajęć pozalekcyjnych.
  2. Wspieranie nauczycieli, którzy realizują program.
  3. Dostrzeganie uczniów zaangażowanych w poszerzanie swojej wiedzy w zakresie tańców – motywowanie ich.

IV. TREŚCI PROGRAMOWE
POZNANIE TECHNIKI PODSTAWYCH KROKÓW TAŃCÓW TOWARZYSKICH
  1. Walca angielskiego,
  2. Walca wiedeńskiego,
  3. Poloneza,
  4. Cha – Cha,
  5. Java,
  6. Tanga,
  7. "Disco" samby.

POZNANIE FIGUR W TAŃCACH TOWARZYSKICH
  1. Walc angielski
    • krok z obrotem.
  2. Walc wiedeński
    • obrót w prawo,
    • obrót w lewo.
  3. Polonez
    • para za parą,
    • czwórkami środkiem sali,
    • trójka za trójką,
    • szóstkami środkiem sali,
    • łańcuszek,
    • most,
    • młynek
    • obrót.
  4. Cha – cha
    • promenada,
    • obrót partnerki,
    • obrót partnerki i partnera.
  5. "Disco" samba
    • ustawienie bokiem
    • rozejście do boku,
    • samba w prawo,
    • samba w lewo,
    • obrót partnerki i ustawienie frontalne,
    • obrót partnerki wokół własnej osi.
  6. Jare
    • jare w prawo,
    • jare w lewo,
    • obrót partnerki.
  7. Tango
    • kroki w tył i w przód,
    • kroki w bok,
    • kroki w obrocie pary,
    • przechylenie partnerki.
MOTORYKA
  1. Wyrobienie poczucia rytmu.
  2. Wzmocnienie siły mięśni brzucha, grzbietu, pośladków i nóg.
  3. Zwiększenie wydolności układu krwionośnego i oddechowego.

WIADOMOŚCI
  1. Wpływ tańca jako środka do walki ze stresem.
  2. Nabycie zasad "savoir vivru":
    • zaproszenie do tańca,
    • zachowanie w czasie tańca,
    • zachowanie po tańcu,
    • ubiór.
  3. Wpływ uprawiania tańców na układ mięśniowy, krwionośny i oddechowy.
  4. Taniec jako relaks.

V. FORMY I METODY REALIZACJI

METODY
  1. Objaśnienie.
  2. Pokaz.
  3. Wykład.
  4. Dyskusja.
  5. Burz mózgów.
  6. Pogadanka.

FORMY
  1. Zajęcia obligatoryjne w ramach wychowania fizycznego.
  2. Zajęcia "Szkoły tańca dla maturzystów".
  3. Spotkania z instruktorami tańców towarzyskich.
  4. Próby Poloneza.
  5. Twórcze realizowanie się rozumiane jako:
    • tworzenie własnych układów tanecznych,
    • prezentowanie się na forum szkoły,
    • uczestnictwo w konkursach.
CYKL TRZYLETNI Z ROZBICIEM NA KLASY.
W klasie pierwszej nauka:
  • walca angielskiego,
  • cha-cha,
  • Java.
W klasie drugiej nauka;
  • walca wiedeńskiego,
  • "disco" samby.
W klasie trzeciej nauka:
  • poloneza,
  • tanga.

VI. ŚRODKI DYDAKTYCZNE

  1. Literatura fachowa.
    • rytmika,
    • taniec,
    • metodyka.
  2. Środki audiowizualne
    • magnetofon,
    • magnetowid,
    • kasety,
    • płyty,
    • multimedia,
    • kamera.
VII. OCZEKIWANE OSIĄGNIĘCIA

  1. Nadrzędnym celem edukacyjnym jest absolwent wszechstronnie wykształcony i "obyty" w towarzystwie.
  2. Umiejętność wykonania podstawowych kroków i figur tańców towarzyskich
  3. Rozbudzenie i rozwinięcie zainteresowań ucznia, pomoc w osiągnięciu przez niego umiejętności, swobody i łatwości obcowania w towarzystwie poprzez taniec.
  4. Uczeń umie aktywnie spędzać wolny czas.
  5. Uczeń posiada rozbudzone potrzeby uprawiania, poznawania i doskonalenia różnego rodzaju tańców, nie tylko dyskotekowych.
  6. Wykształcenie świadomego uczestnictwa w programie i umiejętności zachęcania innych do realizacji tego programu.
  7. Nabycie umiejętności tworzenia własnych układów tanecznych.

VIII. EWALUACJA

     Za prowadzenie ewaluacji odpowiedzialny jest nauczyciel bądź osoba wdrażająca ten program. Zadaniem ewaluacji jest ulepszanie programu, dostosowywanie go do warunków szkoły, grupy uczniów, dla których przeznaczony jest ten program. Proces ten ma ocenić to czy zostały osiągnięte cele programu, zbierać dane i obserwować efekty. Narzędziami badawczymi będą ankiety lub inne formy narzędzi badawczych, przeznaczone dla uczniów i nauczycieli. Za tworzenie narzędzi badawczych odpowiedzialna jest osoba realizująca program. Wyniki badań będą wykorzystywane w celu modyfikacji proponowanego programu.
Końcowe wnioski przedstawiane będą na zebraniach zespołu przedmiotowego lub wychowawczego.

OPRACOWAŁA:
Mgr Izabela Białek

BIBLIOGRAFIA

  1. Maria Wasikowska – " RYTMIKA"
  2. Janina Siemkowicz – " ĆWICZENIA MUZYCZNO-RUCHOWE"
  3. Krystyna Moll – " WSZYSTKIE PARY TAŃCZĄ"
  4. Wacław Gniewkowski, Kazimiera Wlażnik – "WYCHOWANIW FIZYCZNE"
  5. Praca zbiorowa pod redakcją Michała Niewiadomskiego – "METODYKA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO"
  6. Dwumiesięcznik KULTURA FIZYCZNA – Barbara Klesza AWF i sportu, " ROLA TAŃCA W WYCHOWANIU MŁODZIEŻY"
  7. Miesięcznik LADY FITNESS 02/2004

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie