KONSPEKT ZAJĘCIA Z DZIEĆMI SZEŚCIOLETNIMI
Temat: Zmiana przebiegu wydarzeń w baśni braci Grimm pt. „O wilku i siedmiu koźlątkach”.
Cele operacyjne: Dziecko potrafi:
- właściwie zareagować na usłyszaną formę powitania,
- zrozumieć potrzebę zachowania ostrożności podczas samotnego pobytu w domu,
- zmienić przebieg wydarzenia w baśni zgodnie z kryterium podanym przez nauczyciela, ale według swojego pomysłu,
- przedstawić gestem, mimiką i głosem wydarzenia w baśni,
- sformułować wniosek o potrzebie słuchania swoich rodziców,
- reagować na sygnał w zabawie ruchowej.
Metody: Z grupy metod słownych: rozmowa.
Z grupy metod czynnych: metoda zadań stawianych dziecku, gra dramowa.
Z grupy metod oglądowych: pokaz (teatrzyk cieni).
Środki dydaktyczne: sylwety bohaterów utworu (wilk, koza, koźlątka, dom), teatrzyk cienie (lampka, ekran), opaski dla koźlątek i wilka, ławeczki.
PRZEBIEG ZAJĘCIA I Przygotowanie do odbioru baśni. Nauczycielka przeprowadza zabawę integracyjną „Powitanie”. Witam wszystkich tych, którzy: lubią niespodzianki, chcą się z nami bawić, lubią baśnie.
Kto się czuje powitany proszę zrobić śmieszną minę. Zaprasza dzieci do teatrzyku cieni.
II Ukierunkowany odbiór baśni. Nauczycielka prosi o uważne słuchanie baśni.
Słuchając baśni zwróćcie uwagę na to, o co prosiła swoje dzieci mama – koza?
Prezentuje baśń z wykorzystaniem teatrzyku cieni.
III Analiza treści baśni. Rozmowa oparta na analizie treści baśni.
Nauczycielka przeprowadza krótką rozmowę po przedstawieniu baśni: dlaczego mama – koza wychodząc z domu zakazała swoim dzieciom otwierać drzwi?
(bała się, że do domu wejdzie wilk i pożre jej dzieci),
jak zachowały się koźlęta po pierwszej i drugiej wizycie nieoczekiwanego gościa? Dlaczego tak sądzicie?
(nie otworzyły drzwi wilkowi, ponieważ poznały, że nie jest to ich mama),
jak oceniacie postępowanie koźlątek podczas trzeciej wizyty wilka?
(koźlątka były nieposłuszne mamie. Mimo zakazu otworzyły drzwi. Nie pomyślały o tym, że wilk użyje podstępu),
jak zachowacie się, gdy podczas nieobecności rodziców ktoś zadzwoni do drzwi?
(nie otworzymy nikomu drzwi, nawet nie będziemy z nim rozmawiać),
dlaczego nie należy otwierać drzwi nieznajomym osobom?
(nieznajoma osoba może okazać się złym człowiekiem np. złodziejem i może nas skrzywdzić!).
Zabawa ruchowa.
Nauczycielka proponuje zabawę ruchową pt. „Ucieczka przed wilkiem”. W części sali wyznaczone jest mieszkanie dla wilka. Jedno z dzieci jest wilkiem. W sali ustawione są też ławeczki. Dzieci idą do lasu. Gdy usłyszą wołanie: Wilk idzie! – muszą jak najszybciej wejść na ławkę. Zadaniem wilka jest złapanie dzieci. Nie wolno mu jednak dotknąć dziecka, które stoi na ławce.
Zmiana zakończenia baśni w formie gry dramowej.
Nauczycielka prosi, zastanówcie się przez chwilę i pomyślcie jak można zmienić przebieg wydarzeń tej baśni, aby bohaterowie uniknęli tragicznej przygody.
Proponuje dzieciom grę dramową w grupach. Jedno z dzieci w każdej grupie jest wilkiem, pozostałe są koźlętami. Zachowują się tak, jak wspólnie ustalają.
(dzieci podzielone są na trzy grupy. Wysuwają propozycje zmiany przebiegu wydarzeń odgrywając scenkę dramową).
Nauczycielka zadaje pytanie:
jaką radę proponuje nam autor tej baśni?
(powinniśmy słuchać rodziców, nie wolno nam nikomu otwierać drzwi).
IV Podsumowanie. Formułowanie morału baśni.
Nauczycielka zadaje pytania:
Czego nauczyła każdego z was ta baśń?
Jaki jest jej morał?
Jaka nauka z niej wypływa?
(zawsze należy słuchać rodziców. Oni są mądrzejsi od nas, mają większe doświadczenie życiowe. Bardzo nas kochają i chcą naszego dobra).
Analiza zajęć Głównym celem zajęcia było twórcze działanie dzieci podczas zmiany przebiegu wydarzeń w baśni braci Grimm pt. „O wilku i siedmiu koźlątkach”. Bardzo ważne było tu trafne odczytanie morału i zwrócenie uwagi dzieci na zachowanie ostrożności podczas samotnego pobytu w domu. Należało też uświadomić dzieciom, jak ważną dla nich samych normą jest posłuszeństwo w stosunku do rodziców. Lekkomyślność koźlątek mogła zakończyć się tragicznie. Utwór ten jest przykładem bajeczki o prostej formie i nieskomplikowanej fabule. Prezentuje pozytywne treści wychowawcze, jest łatwy w odbiorze i z tego względu został przeze mnie wybrany.
Zaproszenie do teatrzyku cieni bardzo ucieszyło moje sześciolatki. W skupieniu słuchały opowiadanej baśni. Po jej zakończeniu chętnie odpowiadały na moje pytania. Udało im się także odczytać i zrozumieć zawarty w niej morał. Trafnie oceniły postępowanie koźlątek podczas kolejnych wizyt wilka. Miały jednak trudności z odpowiedzią na pytanie: Jak wy zachowacie się, gdy podczas nieobecności rodziców, ktoś zadzwoni do drzwi? Długo też myślały nad tym jak zmienić przebieg wydarzeń, aby bohaterowie uniknęli tragicznej przygody. Kiedy jednak pomysły zostały sformułowane chętnie odgrywały, korzystając z opasek, zmienioną przez siebie wersję baśni. Na szczególną uwagę zasłużyły dwa pomysły. W pierwszym przypadku dzieci zaproponowały aby na pukanie wilka do drzwi odpowiedzieć mu: Jeśli jesteś naszą mamą to sama sobie otwórz drzwi, nasza mama ma klucze przy sobie. Druga grupa dzieci poprosiła wilka aby stanął za oknem tak, by mogły zobaczyć go całego a nie tylko jedną łapę.
Zainteresowanie dzieci baśnią było duże. Odbiór baśni ułatwiło przekazanie jej w formie teatrzyku cieni. Wykorzystanie tej formy poruszyło dziecięcą wyobraźnię, fantazję i emocje.
Założone cele zostały zrealizowane. Na tym zajęciu starałam się przekazać dzieciom kilka ważnych zasad:
- podczas samotnego pobytu w domu nie wolno nikomu otwierać drzwi,
- odbierając telefon od nieznajomej osoby, nie wolno podawać swojego imienia,
- w razie niebezpieczeństwa należy dzwonić pod telefony alarmowe.
Katarzyna Szapiel
