Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Charakterystyka dziecka z Zespołem Aspergera

 

Pojawienie się w klasie ucznia sprawiającego trudności, zmusza nauczyciela do prowadzenia działań, służących określeniu rodzaju zaburzenia oraz motywuje go do poszukiwań różnych wskazówek do pracy z takim dzieckiem. Tak też było w przypadku pojawienia się w mojej klasie ucznia z podejrzeniem ZA – ZESPOŁU ASPERGERA. Cóż to jest? Trudno znaleźć obszerną literaturę pedagogiczną na ten temat. Być może materiał, który przygotowałam na podstawie informacji zawartych na stronie STOWARZYSZENIA POMOCY DZIECIOM Z UKRYTYMI NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIAMI IM. HANSA ASPERGERA przybliży ten problem nauczycielom , którzy zetknęli się z nim w swojej pracy.
 
Zespół Aspergera uznawany jest za łagodną odmianę autyzmu, którego główną oznaką jest znaczne i nieprzerwane upośledzenie relacji społecznych, schematyczność zachowania, powtarzające się odruchy, silne upodobanie do rutyny i unikanie zmian. Osoby te posługują się względnie dobrym , pełnym wyrazu językiem, osiągają przeciętny lub ponad przeciętny poziom rozwoju i rzadko mają trudności w nauce.

     Szwedzki badacz Gillberg zaproponował kilka kryteriów, które charakteryzują to zaburzenie. Są to :
  • Zaburzenia funkcji społecznych
    • niezdolność do nawiązywania kontaktów z rówieśnikami
    • brak chęci do nawiązywania kontaktów z rówieśnikami
    • nieadekwatne reakcje społeczne i emocjonalne
  • Ograniczone zainteresowania
    • przywiązanie do powtórzeń
    • zapamiętywanie faktów bez ich rozumienia
    • zainteresowanie tylko wybranymi dziedzinami
  • Powtarzające się zachowania rutynowe i rytuały
    • narzucanie sobie pewnych sposobów zachowań
    • narzucanie innym różnych sposobów zachowań
  • Specyficzne cechy języka
    • możliwe opóźnienie wczesnego rozwoju mowy
    • na pozór perfekcyjnie opanowane funkcje ekspresyjne języka
    • upośledzenie rozumienia, obejmujące zła interpretację znaczeń dosłownych i ukrytych
  • Problemy z komunikacją pozawerbalną
    • ograniczony zakres gestów
    • język ciała niezdarny
    • niewłaściwe stosowanie mimiki
    • szczególnie sztywne spojrzenie
    • trudności w utrzymaniu bliskiego kontaktu fizycznego
  • Niezgrabność ruchowa
     Wszystkie te w/w elementy charakteryzują dziecko z ZA, choć nie występują one równocześnie u każdego dziecka. Stąd też diagnozowanie tego zaburzenia jest trudne i trwa kilka lat.

    Na poszczególnych etapach rozwoju mogą się pojawiać różne charakterystyczne objawy ZA:

WIEK 0-3 LAT
  • brak dzielenia wspólnego pola uwagi
  • brak lub nieadekwatna reakcja na imię
  • brak proszenia o coś
  • brak wskazywania palcem
  • brak lub ograniczona gestykulacja
  • częste napady złości
  • fiksacje
  • nadwrażliwość na bodźce
  • niezdarność ruchowa
  • obojętność
  • późny rozwój mowy
  • silny opór na zmiany
  • sztywność i dziwaczność zachowania
  • zaburzenia zabaw symbolicznych
DZIECKO PRZEDSZKOLNE
  • tendencja do unikania spontanicznych kontaktów lub słaba zdolność do interakcji społecznych
  • problemy z podtrzymywaniem prostej rozmowy lub tendencja do powtarzania się w rozmowie
  • dziwne reakcje werbalne
  • trzymanie się sztywnych rytuałów, trudności w akceptowaniu zmian
  • trudności w kontrolowaniu reakcji społecznych, emocjonalnych, szczególnie gniewu, agresji lub nadmiernego niepokoju
  • nadaktywność
  • zatracanie się we własnych zainteresowaniach,
  • dobre zdolności pamięciowe, włącznie z rozpoznawaniem cyfr, liter, faktów
MŁODSZE DZIECKO SZKOLNE
  • niedojrzałość społeczna
  • trudności z umiejętnościami motorycznymi: pisanie, kolorowanie
  • obsesyjne zainteresowania dziecka wybranymi dziedzinami
  • trudności z zawieraniem i utrzymywaniem przyjaźni , kontakty powierzchowne
  • chęć nawiązywania kontaktu z dorosłymi
  • nadaktywność
  • problemy z koncentracja uwagi
  • niepokój, trudności w uczeniu się
  • wroga postawa rówiesników
  • odrzucenie przez grupę
Diagnozę o występowaniu ZA stawia się na podstawie wielu badań i obserwacji:
  1. Neurolog ocenia rozwój psychomotoryczny
  2. Rodzice dokonują obserwacji zachowania dziecka
  3. Pedagog obserwuje dziecko pod kątem zaburzeń zachowania w grupie rówieśniczej, zaburzeń emocjonalnych, bądź braku występowania umiejętności adekwatnych do wieku dziecka
  4. Pediatra określa występowanie zaburzeń zdrowotnych towarzyszących zaburzeniom emocjonalnym
  5. Psycholog weryfikuje informacje na podstawie wywiadu z rodzicami, opinii przedszkola oraz wykonanych badań i testów
  6. Psychiatra dokonuje diagnostyki klinicznej, kieruje na badania dodatkowe, tj. badania genetyczne, metaboliczne.
     Dopiero po przeprowadzeniu szeregu badań i analiz można wydać opinię stwierdzającą występowanie ZA, bądź opinię o podejrzeniu występowania ZA, co jest dla nauczyciela najważniejszą informacją. Taka opinia zobowiązuje nauczyciela do poszukiwania rozwiązań ułatwiających funkcjonowanie dziecka z ZA w klasie szkolnej.

BIBLIOGRAFIA http://aim.dmkproject.net/spdzun/index.php?option=com_frontpage&Itemid=1

STRONA STOWARZYSZENIA POMOCY DZIECIOM Z UKRYTYMI NIEPEŁNOSPRAWNOSCIAMI IM. HANSA ASPERGERA

opracowała
Barbara Musik

Jeżeli zauważyłeś jakieś nadużycia w prezentacji napisz o tym poniżej i wyślij je do nas:
INFORMACJE O PREZENTACJI

Ostatnią zmianę prezentacji wykonał: Szkolnictwo.pl.
IP autora: 83.21.195.174
Data utworzenia: 2008-09-01 22:39:02
Edycja: Edytuj prezentację.

HISTORIA PREZENTACJI

Szkolnictwo.pl (83.21.195.174) - Prezentacja (2008-09-01 22:39:02) - Edytuj prezentację.





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie