Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Scenariusz uroczystego pasowania na czytelnika uczniów klasy pierwszej

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 13309 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Scenariusz pasowania na czytelnika uczniów klas pierwszych, który prezentuję okazał się fantastycznym i trafionym pomysłem. W organizację uroczystości byli zaangazowani nie tylko uczniowie ale takze rodzice. Pasowanie na czytelnika uczniów klas pierwszych, które zostało zrealizowane na podstawie prezentowanego scenariusza przyniosło wiele wzruszeń rodzicom, zintegrowało zbiorowość szkolną, dzieciom sprawiło wielką radość i pozwoliło im choć na chwilę przenieść się w zaczarowany świat bajek i baśni. Natomiast mi dało wiele satysfakcji. Dlatego chętnie podzielę sie tym doświadczeniem z innymi.
SCENARIUSZ IMPREZY CZYTELNICZEJ PT.:

„ŚWIATOWY DZIEŃ KSIĄŻKI DLA DZIECI – PASOWANIE NA CZYTELNIKA UCZNIÓW KLAS PIERWSZYCH”


Cele ogólne:
Ø pasowanie pierwszoklasistów na czytelników biblioteki szkolnej,
Ø rozwijanie twórczej aktywności dzieci,
Ø budzenie wyobraźni i fantazji dziecka,
Ø integracja zbiorowości szkolnej,
Ø rozbudzanie nawyku korzystania z biblioteki,
Ø zachęcanie do czytania i wypożyczania książek,
Ø budzenie zainteresowań wartościową literaturą dziecięcą
Cele operacyjne:
Uczeń:
Ø rozumie symboliczną wymowę pasowania na czytelnika,
Ø rozumie znaczenie i wagę złożonego przyrzeczenia,
Ø rozumie potrzebę należytego przygotowania się do uroczystości,
Ø potrafi współuczestniczyć w przygotowaniu ciekawego programu artystycznego,
Ø umie docenić trud przygotowań do uroczystości,
Ø rozumie rolę książki w swoim życiu oraz konieczność właściwego obchodzenia się z książką,
Ø poznał osobę autora H.CH.Andersena, jego czasy i niektóre baśniowe wątki autobiograficzne
Metody:
Ø oglądowa: przedstawienie w wykonaniu dzieci



Pomoce dydaktyczne:
Ø kostiumy i rekwizyty z baśni H.CH.Andersena,
Ø scenografia przedstawiająca pokój pisarza,
Ø prace plastyczne przedstawiające bohaterów baśni Andersena,
Ø kasety z podkładem muzycznym
Ø zakładki wykonane przez dzieci z kl. II b i III c,
Ø napis z hasłem „Światowy Dzień Książki dla Dzieci
Ø spotkanie z Andersenem
Adresaci:
Uczniowie klas pierwszych oraz ich koledzy z kl. II i III.
Termin:
2 IV 2005r.
Miejsce:
sala gimnastyczna
Organizatorzy:
p. H.Koszada i M.Rzetecka, współpraca biblioteka szkolna

Do opracowania scenariusza wykorzystano materiały:
Ø wiersz J.Kulmowej „List do pana Andersena”,
Ø fragmenty inscenizacji „Brzydkie kaczątko” z książki M.Barańskiej „Bajdobrzenie na naszej scenie”, wyd. Harmonia, Gdańsk 2002r.
Ø fragmenty inscenizacji „Calineczka” na motywach bajki H.CH.Andersena
Ø materiały metodyczne zawarte w zbiorach biblioteki szkolnej


(Przewodnicząca szkoły): Witam serdecznie wszystkich zebranych na uroczystości „Pasowania na czytelnika”.Serdecznie witam Panią Dyrektor Elżbietę Pokojową, wszystkich nauczycieli, kolegów i koleżanki z klas II i III. Szczególnie witam wychowawczynie klas I oraz Was, Pierwszoklasiści!
Jest to dla Was bardzo uroczysta i wyjątkowa chwila. Znacie już literki i na pewno potraficie samodzielnie czytać. Pierwszoklasiści – czy umiecie czytać? Świetnie. Możecie, więc sami poznawać zaczarowany świat bajek i baśni, śledzić przygody książkowych bohaterów. Cały ten świat możecie poznać w książkach, które czekają na Was w bibliotece szkolnej. Od dzisiejszego dnia staniecie się czytelnikami. Będziecie mogli samodzielnie wypożyczać książki i chodzić do czytelni.
Uroczystość ta została zaplanowana nie przypadkowo na kwietnia. Ponieważ 2 kwietnia obchodzimy rocznicę urodzin H.CH.Andersena. Od 1967 w rocznicę urodzin baśniopisarza obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Książki dla Dzieci.
Z tej okazji starsi koledzy przygotowali dla Was inscenizację. Proszę wszystkich o uwagę, a szczególnie Was Pierwszoklasiści, bo będziecie również aktorami w tym przedstawieniu.

(chłopiec przebrany za Andersena): Nazywam się H.CH.Andersen.
Urodziłem się 2 kwietnia 1805 roku w niewielkim duńskim mieście – Odense. Ojciec mój był szewcem. Zarabiał niewiele, nie zawsze jedliśmy do syta, ale nasz mały domek wydawał mi się wspaniały.
Ojciec nie mógł mnie kształcić, dlatego sam uczył mnie czytania i miłości do książek, które bardzo kochał.
Kiedyś rodzice zabrali mnie do teatru. Siedzieliśmy na najdalszych i najtańszych miejscach, ale teatr mnie oczarował, pokazał mi inny, nie znany dotychczas świat.
Gdy miałem jedenaście lat, niespodziewanie spadło na nasza rodzinę nieszczęście. Nagle umarł ojciec. Mieliśmy niewiele pieniędzy, matka chciała, abym wyuczył się krawiectwa i szybko zaczął zarabiać na chleb. Mnie jednak marzyła się sława i chciałem poznać świat. Postanowiłem uczyć się aktorstwa. Okazało się jednak, że scena nie jest moim powołaniem.
Często zdarzało się, że znajome dzieci prosiły mnie o opowiadanie baśni. Słuchały ich z wielką ciekawością. Zebrało się tych opowieści sporo, więc w końcu postanowiłem je spisać. Dziś zabiorę Was w niecodzienną i tajemniczą podróż. Za chwilę udamy się w świat moich baśni. Zapraszam! Posłuchajcie!
Piosenka „Świat Baśni Andersena”.

„Brzydkie kaczątko”
Matka: Siedzę tu i siedzę,
dni minęło wiele.
Może się wyklują
Jutro lub w niedzielę?

Kaczątka: I pi, pi, pi
II pi …… pi …… pi, pi, pi
III pi, pi ….. pipi – pipi

Matka: Nareszcie!
Chodźcie do mamusi.
Mama was obejrzeć
I policzyć musi.

(Ogląda i liczy dzieci)
Pierwsze – malutkie
Drugie – żółciutkie
Trzecie – śliczniutkie Czwarte – gdzie czwarte?

Brzydkie Kaczątko: Pi, pi, pi, Tutaj!
Matka: Chodźże, Kaczątko,
Wreszcie do mamy!

Brzydkie Kaczątko: Jestem już, mamusiu!
Matka: Witaj, synku, ale …
Jesteś jakiś dziwny,
Niepodobny wcale …

Brzydkie Kaczątko: Do kogo, mamo?Matka: Do kaczych dzieci. (po namyśle)
Chodźmy nad rzekę,
Bo słońce świeci.

Postać przebrana za psa:
Muszę przyjrzeć im się z bliska;
Niech się tutaj wszystkie zbiorą.
Pierwsze Kaczę – bardzo ładne.
Drugie Kaczę – bardzo ładne.


Trzecie Kaczę – bardzo ładne.
Lecz to czwarte jest szkaradne!
Brzydkie, dziwne, całe szare,
Wyrośnięte ponad miarę!

Matka: Wiem, że nie jest piękne.
Trudno, tak to bywa.
Za to jest odważne
I wspaniale pływa.

Brzydkie Kaczątko: Nikomu nic złego nie robię,
A kogut mnie szczypie i dziobie.
Nikt nie chce być moim kolegą.
Dlaczego? Mamo? Dlaczego?
(Przytula się do matki na pożegnanie, potem odchodzi; odwraca się i macha na pożegnanie)

ANDERSEN:
Smutny był los brzydkiego kaczątka, którego poza matką nikt nie kochał. I ja czułem się jak brzydkie kaczątko – nawet nie marzyłem o takim szczęściu wówczas, kiedy byłem małym chłopcem.
Ale wszystko dobre, co dobrze się kończy.

Brzydkie Kaczątko: Jakie mam duże skrzydła!
Już chyba latać umiem!
Cóż to się ze mną stało?
Już nie wiem! Nie rozumiem!

Matka: (z radością i wzruszeniem)
Wszyscy podziwiająPiękną twoją postać.
Ty, Kaczątko Brzydkie,
Stałeś się łabędziem!

Brzydkie Kaczątko: Mamo! Czy marzyłaś,
Że tak kiedyś będzie?

Matka: Byłeś brzydki, byłeś dziwny,
Zawsze byłeś sam.

Brzydkie Kaczątko: Teraz wszystko się zmieniło
I przyjaciół mam!


Matka: Zawsze trzeba mieć nadzieję,
Nawet, gdy jest źle.
Kto marzenia w sercu nosi,
Ten nie podda się!

Brzydkie kaczątko: Tej wiosny zdarzył się cud prawdziwy!
Jestem szczęśliwy! Jestem szczęśliwy!

Piosenka „Dzień dobry, Panie Andersenie”:
Było brzydkie kaczątko,
najsmutniejsze z kaczątek,
zahukane, malutkie i słabe,
dokuczali mu wszyscy
i nikt o tym nie wiedział,
że z kaczątka narodzi się łabędź.
Dzień dobry, Panie Andersenie,
Pan daleko pośród gwiazd,
a tutaj rośnie pokolenie
i to pytanie zadać czas:
- A co z nas będzie?
Co z nas będzie?
Czy w srebrne pióra

dmuchnie wiatr?

Czy wyrośniemy na łabędzie

jak to kaczątko z dawnych lat?

Jeszcze pióra za małe,
jeszcze skrzydeł nie widać,
jeszcze łabędź nie gotów do lotu.
Ej, kaczęta, słyszycie?
Pan Andersen w nas wierzy,
nie możemy mu sprawić zawodu.
Dzień dobry, Panie Andersenie,
my nie rzucamy słów na wiatr,
będziemy starać się codziennie,
żeby łabędzie ujrzał świat.
Pan wie, co będzie,
co z nas będzie,
i już niedługo przyjdzie czas,
że wyrośniemy na łabędzie
i pofruniemy aż do gwiazd.


(Przewodnicząca szkoły): Wzruszały wszystkich losy Kaja i Gerdy.
Posłuchajcie co im się przydarzyło.



„KRÓLOWA ŚNIEGU” (dziewczynka przebrana za Królową Śniegu):

Jestem władczynią całego zimowego świata – Królową Śniegu. Mam swą siedzibę w ogromnym lodowym pałacu. Bardzo chciałam, aby mieszkał ze mną mały chłopiec – Kay. Któregoś dnia zabrałam go z podwórka. Mogłam to zrobić, ponieważ w sercu i w oku Kaya utkwiły odłamki czarodziejskiego lustra, przez które oziębły jego uczucia. Pocałowałam go i jego zimne serce całkiem zlodowaciało. Zamieszkał ze mną i wydawało się, że jest szczęśliwy. Tymczasem mała Gerda, jako przyjaciółka, wyruszyła na poszukiwanie chłopca. Pomocy w drodze udzielały jej wrony, księżniczka i młody książę, mała rozbójniczka, gołębie, stara Laponka i Finka. Do mojego pałacu przywiózł ją ren. W tym czasie byłam daleko. Gerda na widok Kaya zapłakała gorącymi łzami, które wypłukały odłamki lustra z jego serca i oka. W tej chwili Kay przypomniał sobie dom i zapragnął wrócić do niego z Gerdą. Moje czary przestały działać – nie wróciłam na czas, aby zapobiec ich ucieczce. Ren odwiózł oboje do domu, a ja znów jestem sama w zimnym pałacu.


(Przewodnicząca szkoły): Smutny był los dziewczynki z zapałkami – posłuchajcie:

„DZIEWCZYNKA Z ZAPAŁKAMI”

(Wchodzi Narrator w czarnej pelerynie i cylindrze w towarzystwie Damy).

Narrator: Wśród najsmutniejszych bajek świata, tych, które wszyscy dobrze znamy, jest baśń, przy której można płakać; ta o dziewczynce z zapałkami.

(Wchodzi Dziewczynka opatulona dużą chustą, prze ramię ma przewieszoną płachtę z zapałkami. Jednocześnie następuje odtworzenie kasety).

Raz w sylwestrową, mroźną noc, gdy radość trwała aż do świtania, po śniegu boso dziewczynka szła, niosąc zapałki do sprzedania.


(Dziewczynka powoli obchodzi widownię wyjmując wiązki zapałek, usiłuje je sprzedawać).

W jej domu biednym hulał wiatr,

zgłodniały ojciec czekał z mamą,

więc choć za jeden marny grosz

zapałki chciała sprzedać panom.


(Narrator kłania się damie i rozpoczynają taniec, który trwa do końca zwrotki. Dziewczynka zatrzymuje się w pobliżu tańczącej pary, pochyla głowę, czeka smutna i zrezygnowana).

A ci beztroscy rozbawieni,

w swych ciepłych domach jedli cuda,

gdy ona stała przemarznięta

wciąż myśląc, że się sprzedaż uda.


(Dziewczynka siada na podłodze podkurczając nogi i poprawiając chustę, chucha w dłonie. Zapala zapałki, grzeje ręce, wpatruje się w płomień).

Okrutny mróz ją wnet ogarnął

i gasił iskrę życia słabą,

więc zapałkami dłonie grzała,

myśląc, co z ojcem jest i z mamą.


(Zapala kilka zapałek naraz. Wchodzi Anioł, rzuca w górę confetti, staje bokiem do widowni wyciągając ręce nad głową Dziewczynki).

W słabym płomieniu tych zapałek

widziała lepsze, barwne światy,

aż biały anioł spłynął na nią,

taki przyjazny i skrzydlaty.


(Dziewczynka spogląda na Anioła, opiera głowę o ścianę i zamyka oczy).

I uśmiechała się do niego,

do tej radości za oknami,

lecz nikt nie dostrzegł jej wołania,

czyli błyskania zapałkami.


(Powoli osuwa się na ziemię, skulona leży nieruchomo do końca).

Świtem, gdy Nowy Rok już nastał

i ludzie radość objawiali,

pod ścianą spała zamarznięta

mała dziewczynka z zapałkami.


(Ostatnią zwrotkę mówi Anioł):

Okrutnie kończą się te bajkio ludzkich sercach bez miłości,
są jak pudełka od zapałek;
nigdy w nich ciepło nie zagości.



DZIECKO I


Ja dziękuję Panu,
Panie Janie Christianie,
za to cudne dla dzieci bajanie.
Za kominiarczyka, co się kochał
w pasterce.
Za słowika,
że miał żywe serce.
Za szkiełko Królowej Śniegu.
I za smutny los żołnierza cynowego.
Za księżniczkę na ziarnku grochu.
Za cień,
który musi trwać przy mnie wszędzie.
Za każde brzydkie kaczątko,
co wie teraz,
że się stanie łabędziem.
Joanna Kulmowa „list do pana Andersena”



Piosenka „Świat baśni Andersena”
Gdy siedzisz sam, wśród czterech ścian
I smutek ci doskwiera,
Rozmawiasz już od godzin dwóch

Z ekranem komputera.
Posłuchać chciej piosenki tej,
A spełnisz swe marzenia.
Zapraszam cię, by przenieść się
W świat baśni Andersena.
La, la, la, la, la ,la, la, la, la,
W świat baśni Andersena.
Tam z lodu świat północny wiatr
Wyrzeźbił dla swej pani,
A mały Kay śni, że to raj,
I bawi się klockami.
Idź, Gerdo, bo tam znajdziesz go,
I spełnisz swe marzenia.
Zaproś i nas na jakiś czas
W świat baśni Andersena.
La, la, la… itd.
Słowiczy śpiew zapiera dech,
Wyciska łzy radości.
Słucha go dwór, pochlebców chór,
I całe rzesze gości.

Ptaszku, czy wiesz, że my cię też
Słyszymy w swych marzeniach?
Więc zaproś nas na jakiś czas
W świat baśni Andersena.
La, la, la… itd.
Więc nie siedź sam wśród czterech ścian
I nie daj się smutkowi.
Komputer weź, wyłącz i cześć,
Rozmowę z nim masz z głowy.
Posłuchać chciej piosenki tej,
A spełnisz swe marzenia.
Zapraszam cię, by przenieść się
W świat baśni Andersena.
La, la, la…



(Przewodnicząca szkoły): A teraz drogie dzieci poznajmy świat fantazji, kolorowy świat Calineczki, w którym wszystko jest możliwe, w którym kwiaty mówią ludzkim głosem:




„CALINECZKA”

Calineczka: Jak tu pięknie! Ile tu kwiatów.
A w każdym z nich ktoś mieszka…


(Kwiaty się budzą.)

Calineczka: Kim wy jesteście?

Duszki Kwiaty: Kwiaty. A ty? A ty?

Calineczka: Ja jestem Calineczka, duszek kwiatowy, a wy?

Duszki Kwiaty: My też, my też jesteśmy duszkami.

(Przedstawiając się, tańcząc i kłaniając.)

Duszek 1 – Jestem Calineczka.
Duszek 2 – Jestem Calineczka.
Duszek 3 - Jestem Calineczka.
Duszek 4 – jestem Calineczka.
Duszek 2 – Czy chcesz z nami zostać?
Duszek 1 – Możesz mieszkać w tym kwiatku …
Duszek 3 – Albo w tym…

Calineczka: Pewnie, że zostaję!
Ach! Jaka jestem szczęśliwa!



Recytator I (dzieci z kl. I a)
Powiedz, czy to jest możliwe:
Bym wyprawił się w nieznane razem z Gerdą do Królowej Śniegu?

Recytator II (dziecko z kl. I b)
Powiedz, czy to jest możliwe:
Bym spotkał Calineczkę w kraju Elfów?

Recytator III (dziecko z kl. I c)
Powiedz, czy to jest możliwe:
By, dziewczynka z zapałkami uśmiechnęła się do mnie?

Recytator IV (dziecko z kl. I d)
Powiedz, czy to jest możliwe:
Abym, mogła dziś podziwiać pięknego łabędzia, który wyrósł z brzydkiego kaczątka?


Wszyscy: TAK


Recytator I (inny)

To wszystko jest możliwe!

Kiedy ziemia w mrok spowita, weź do ręki grubą książkę i wspaniałe baśnie czytaj.


Recytator II
Odnajdziesz zawsze siebie pośród wielu dziwnych zdarzeń. Raz z uśmiechem, raz ze strachem, popłyniesz w świat marzeń.


Recytator III
Zmieniasz postać, pokonujesz długie lata, przeżywasz je mile.

Książka umie wyczarować najpiękniejsze w życiu chwile.




(Przewodnicząca szkoły): Moment pasowania się zbliża, ale przedtem wysłuchajmy jeszcze, jak skarżą się zniszczone przez złych czytelników książki.



J.Huszczu „Skarga książki”
Jestem książka z biblioteki,
Wszyscy krzyczą, żem ciekawa,
Więc mnie ciągle ktoś pożycza,
Lecz nie cieszy mnie ta sława.
Miałam papier bielusieńki,
Ślady na nim Florka ręki,
Pozaginał Zbyś mi rogi,
Julek na mnie kładł pierogi.
Krzyś ze swym zwyczajem zgodnie

Trzymał mnie aż trzy tygodnie.
Franek wylał na mnie kawę,
Potem cisnął mnie pod ławę.
Cóż mi z tego, żem ciekawa,
Kiedy żyć tak nie potrafię.
Nie będziecie mnie szanować,
To się zamknę na klucz w szafie!



Andersen
To było bardzo smutne wyznanie. Pamiętajmy, książek nie wolno niszczyć. Wszyscy przecież lubimy czytać piękne, czyste książki.

(Andersen): Czy będziecie pamiętać, aby szanować książki?
To wspaniale.



(Przewodnicząca szkoły): Pierwszoklasiści!
Nadszedł teraz najważniejszy moment naszej uroczystości.
Za chwilę złożycie przyrzeczenie czytelnika. Proszę wszystkich o powstanie. Wszystkie pierwszaki proszę o powtarzanie słów przyrzeczenia.





Ja – uczeń klasy pierwszej SP nr 1 w Turku,
uroczyście przyrzekam:
- być pilnym czytelnikiem naszej szkolnej biblioteki
- szanować wypożyczone książki Przyrzekamy!
- uczyć się i wykorzystywać dla swojego rozwoju
wiedzę w nich zawartą
Przyrzekam być wiernym przyjacielem książki.



Teraz możecie usiąść. Za chwilę zostaniecie pasowani na czytelników, przez panie bibliotekarki z naszej biblioteki szkolnej.

Na pamiątkę dzisiejszego spotkania, każdy Pierwszoklasista otrzyma dyplom wykonaną przez starszych kolegów specjalnie dla Was.

Piosenka „Książka najlepszym przyjacielem”
W majowe dni w alejach tłok,
zapachy kwiatów, barwne wstążki,
a na stoiskach, jak co rok,
czekają na was nowe książki.
Ref.: Weź skarb najdroższy, książkę weź,
W niej dawne sprawy, polskie dzieje.
Książka jak słońce, chleb i pieśń
Najlepszym twoim przyjacielem!
Tyle kolorów, tyle stron!
Tytułów sto, tytułów tysiąc!
Książka, twój druh, gdzie wejdzie w dom,
to nie zawiedzie, mogę przysiąc.
Ref.: Weź skarb…

Odkrywasz książkę właśnie tak,
jakbyś odkrywał sto sekretów.
Poznajesz nowy, wielki świat,
myśli uczonych i poetów.
Ref.: Weź skarb…


Czas naszego spotkania dobiega końca. Bardzo serdecznie dziękujemy uczniom kl. II b i III c oraz wychowawczyniom Pani M.Rzeteckiej i Pani H.Koszadzie
za przygotowanie występu.
Wszystkim obecnym dziękuję za uwagę, a uczniom klas I życzymy wspaniałych przygód w świecie książek i zapraszam do naszej biblioteki szkolnej po pierwszą książkę.

opracowanie : Halina Koszada

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie