www.szkolnictwo.pl

      Zabawa ruchowa to prosta nieskomplikowana forma ruchu, oparta na podstawowych ruchach motorycznych człowieka (chodzie, biegu, czworakowaniu, itp.). Polega na indywidualnej rywalizacji: kto dokładniej wykonał zadanie, kto szybciej, kto dalej. Gra ruchowa jest wyższą formą zabawy ruchowej, zróżnicowaną pod względem trudności ruchu, w której biorą udział drużyny rywalizujące ze sobą o zwycięstwo. Podstawową różnicą między zabawą a grą ruchową jest element rywalizacji: w zabawie - indywidualny, w grze - zespołowy. Zabawy i gry ruchowe są bardzo lubianą przez dzieci formą zajęć ruchowych.

      Wynika to z ich różnorodności, swobody działania, prostoty ruchów, możliwości wyboru ćwiczeń i sprawdzenia się z rówieśnikami. Stwarzają dziecku niezliczone okazje do podejmowania aktywności, doznawania przez nie radości, pewności siebie, poczucia przydatności, a nawet niezbędności w samym ich przebiegu.

      W profilaktyce i korekcji wad postaw zabawy i gry ruchowe powinny zajmować szczególne miejsce. Korekcja wad postawy jest procesem długotrwałym. Obok oddziaływania na układ mięśniowy, musimy doprowadzić do zmiany nawyku postawy z wadliwej na prawidłową, skorygowaną. Proces ten z reguły trwa kilka lat. Prowadzenie zajęć w formie ścisłej, zwłaszcza w grupach dzieci młodszych powoduje zmęczenie , znużenie i brak zainteresowań korektywą. Zajęcia gimnastyki korekcyjnej stają się wtedy ciężkim, narzuconym przez dorosłych obowiązkiem. Wprowadzenie zabaw i gier ruchowych dostosowanych do potrzeb gimnastyki korekcyjnej w znacznym stopniu uatrakcyjnia zajęcia i mobilizuje ćwiczących do większego wysiłku.

      Największą grupę uczestniczących w zajęciach gimnastyki korekcyjnej stanowią dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Psychice dziecka w tym wieku odpowiada taka forma ruchu, jaką jest zabawa - zwłaszcza gdy występuje ona pod postacią opowieści ruchowej, formy naśladowczej, a nawet zadaniowej.

      W zabawie ruchowej dziecko jest odpowiedzialne tylko za siebie, nie obarcza się go stresami wynikającymi z odpowiedzialności za drużynę i konsekwencja- mi, które mogą nastąpić po przegranej z winy takich, a nie innych możliwości dziecka. W grupie dzieci starszych perspektywa nagrody w postaci obiecanej gry ruchowej może spowodować lepsze wykonanie ćwiczeń w formie ścisłej.

      Gry i zabawy ruchowe mają bardzo duże znaczenie w gimnastyce korekcyjnej. Przypisuje się im następujące wartości:

1. Polepszanie stanu zdrowia. Aktywność ruchowa w trakcie zabaw i gier jest bardzo istotna dla zdrowia człowieka.
2. Rozwijają sprawność fizyczną. Opierają się one w ogromnej większości na naturalnych formach ruchu jak: biegi, skoki, rzuty, czworakowanie. Angażują duże grupy mięśniowe, więc maja wpływ na prawidłowe funkcjonowanie i rozwój mięśni, które przede wszystkim odgrywają ogromną rolę w utrzymaniu prawidłowej postawy ciała.
3. Mają oddziaływanie wychowawcze. Udziałem w dobrze zorganizowanych zabawach stwarza się możliwości kształtowania odpowiednich cech charakteru: opanowania, wytrzymałości, koleżeństwa.

• kształtują odruch prawidłowej postawy ciała w różnych pozycjach wyjściowych,
• wpływają na poszczególne grupy mięśniowe w celu likwidacji dystonii mięśniowej,
• wyrabiają zdolności do długotrwałego utrzymywania skorygowanej postawy,
• sprzyjają odciążeniu kręgosłupa od ucisku osiowego poprzez leżenie, pełzanie, ślizgi na czworakach,
• podnoszą ogólną sprawność i wydolność organizmu,
• utrzymują prawidłową ruchomość kręgosłupa,
• wzmacniają grupy mięśniowe, które w głównej mierze decydują o prawidłowej postawie i wydolności stóp.

• uatrakcyjniają zajęcia poprzez wprowadzenie radosnego nastroju i dobrego samopoczucia,
• stwarzają najlepsze warunki do czynnego wypoczynku,
• wyrabiają dodatnie cechy charakteru, a w szczególności świadomą dyscyplinę i karność,
• wyrabiają nawyk dokładnego wykonywania zadań korekcyjnych i wychwytywania błędów,
• wyrabiają nawyk respektowania przepisów zabaw i gier ruchowych,
• rozwijają umiejętność zespołowego współdziałania i współzawodnictwa,
• uczą pokonywania nieśmiałości w zespole,
• uczą koleżeństwa, społecznej odpowiedzialności.

1. "Czaty na czworakach" - dzieci ustawiają się w gromadce na jednym końcu sali, "czatujący" na drugim końcu sali tyłem do dzieci, które starają się na czworakach zbliżyć do czatującego. Gdy "czatujący" odwróci się twarzą do dzieci, te winny zatrzymać się w miejscu, w uprzednio ustalonej postawie. Jeżeli "czatujący" dostrzeże, że któreś z dzieci poruszyło się lub zatrzymało w nieprawidłowej postawie, poleca mu cofnąć się do linii startu. Wygrywa dziecko, które pierwsze dojdzie do "czatującego".
2. "Natarcie" - dwa zespoły na wyznaczonych naprzeciw siebie liniach. Na sygnał prowadzącego zmiana miejsc biegiem, ustawiają się na liniach środkowych w ustalonej postawie. Wygrywa zespół, który otrzymał mniejszą ilość punktów karnych za błędy postawy.
3. "Kozły" - toczenie piłki głową w parach na czworakach. Zabawa przerywana jest celem poprawy ustawienia głowy i barków. Wygrywa para, która wykonała zadanie sprawniej i poprawnie. Punktujemy wykonanie zadania od 1 do 5 punktów.
4. "Wypędzanie kur z ogródka" - sala podzielona na dwie połowy (ogródki) Dwa zespoły zajmują miejsca w swoich częściach sali, trzymając oburącz piłkę (woreczek). Na sygnał obydwie drużyny toczą piłki "kurki" po podłodze na teren przeciwnej drużyny. Wygrywa zespół, który potoczył więcej piłek "kurek do ogródka" sąsiada. Liczy się tylko te "kurki", które znalazły się w wyznaczonym "ogródku". Toczenie piłki winno być wykonywane oburącz i po liniach prostych.
5. "Rzuty i chwyty w parach" - stojąc parami twarzą do siebie rzuty piłki ze skłonu w przód i wyprost tułowia, ręce w górę. (Ćwiczący wykonuje skłon do przodu z piłką, w momencie wyprostu tułowia wykonujemy rzut do współćwiczącego).
   Ćwiczący w leżeniu przodem trzyma piłkę oburącz na wysokości karku, drugi współćwiczący stoi kilka kroków (siła rzutu) przed nim. Rzut piłki zza głowy do stojącego (unieść klatkę piersiową nad podłożem) który chwyta ją i toczy po ziemi do leżącego. Zmiana ról.
6. "Wyścig w podciąganiu się po ławeczce" - podział na cztery grupy, przy każdym zespole ławeczka i kocyk. Na sygnał pierwsi ćwiczący kładą kocyk na ławce i podciągają się w leżeniu przodem wzdłuż ławeczki, następnie wstaje, bierze kocyk i biegiem wraca do następnego ćwiczącego, któremu daje kocyk, a sam idzie na koniec rzędu.
7. "Murarz i cegły" - na środku sali wyznaczamy korytarz szerokości 2m, w którym porusza się wyznaczone dziecko "murarz". Pozostałe dzieci stoją po jednej stronie sali, a na sygnał przebiegają na przeciwną stronę. Zadaniem "murarza" jest chwytanie dzieci w obrębie korytarza. Schwytane dziecko staje się "cegłą" tworzącą "mur" ustawiając się w ustalonych pozycjach (leżenie, siady, stanie) z prawidłową korektą postawy.
8. "Berek" - obroną przed złapaniem jest przybranie prawidłowej postawy.
9. "Słonko świeci, deszcz pada" - na zapowiedź "słonko świeci" dzieci biegają po sali, na zapowiedź "deszcz pada" przyciskają się całym ciałem do ściany - chowają pod okapem dachu.
10. "Czarownik i czarodziej" - dotknięte przez "czarownika" dziecko staje w postawie prawidłowej i może być "odczarowane" przez "czarodzieja", który sprawdza poprawność postawy.
11. "Dziad i żołnierz" - dzieci poruszają się po sali lub stoją na obwodzie koła; na zapowiedź "dziad" pochylają się i garbią, na zapowiedź "żołnierz" przybierają postawę prawidłową.
12. "Karuzela" - (do melodii "Chłopcy, dziewczęta, dalej spieszcie się...") - wykroki wykonuje się z dotykaniem podłogi palcami stóp, a podskoki z obciąganiem stóp.
13. "Szczur" - leżenie przodem z ramionami w górę na obwodzie koła; unoszenie przed "szczurem" ramion i górnej części tułowia lub leżenie tyłem z oparciem na przedramionach i unoszenie w górę nóg wyprostowanych w stawach kolanowych.
14. "Foki na słońcu" - leżenie przodem, bardzo niewielkie uniesienie tułowia ponad podłogę, ręce w położeniu "skrzydełka", broda, łopatki ściągnięte. Skłony tułowia, ruchy głowy na boki.
15. "Szczekanie psa" - siad klęczny podparty, broda, łopatki ściągnięte, naśladowanie szczekania psa.
16. "Obserwacja przez lornetkę" - leżenie przodem, uniesienie tułowia ponad podłogę, ułożenie dłoni w formie lornetek, uniesienie. Wytrzymać (obserwować), liczyć do 10. położyć się i rozluźnić, liczyć do 5. Całość powtórzyć 5-8 razy.
17. "Kurczęta pija wodę" - w siadzie klęcznym lub skrzyżnym, ręce w "skrzydełka"- opady tułowia (naśladowanie picia wody), głowa do góry.
18. "Ślimak pokazuje rogi" - leżenie przodem, dłonie pokazują rogi, uniesienie tułowia ponad podłogę, broda, łopatki ściągnięte. Wytrzymać (liczyć do 10). Położyć się, rozluźnić, liczyć do 5. Całość powtórzyć 5-8 razy.
19. "Pokłony krasnoludków" - w staniu, ramiona w bok, skłony.
20. "Mały pajacyk" - w staniu rozkrocznym, skłon, klaśnięcie o pięty i uda.
21. " Dmuchający wiatr" - w siadzie skrzyżnym, krążek z kulkami, trzymany oburącz przed twarzą na linii brody, wdech i zdmuchiwanie kulek papieru (nauczyciel zwraca uwagę na poprawny siad dziecka i głęboki wdech nosem).
22. "Spacer bocianów" - poprawny chód w przód i dotykanie na zmianę prawym i lewym kolanem krążka uniesionego na linii bioder.
23. "Świecznik" - leżenie tyłem, ramiona ugięte pod kątem prostym, nogi ustabilizowane, np. pod pierwszym szczeblem drabinki. Przejść do siadu, wykonując w tym czasie cztery skręty tułowia w jedną i w drugą stronę. Położyć się, rozluźnić, liczyć do 4. powtórzyć całość 3-8 razy.
24. "Rybacy na jezioro" - dwoje dzieci "rybaków" trzymając się za ręce goni resztę. Po złapaniu trzecie dziecko przyłącza się do "rybaków". Po złapaniu czwartego dziecka "rybacy" dzielą się na dwie łodzie po dwóch rybaków. Zabawa trwa do złapania wszystkich dzieci.
25. "Ogonki na czworakach" - dzieci wkładają za gumkę od spodenek szarfę tak, aby 2/3 szarfy wisiało na zewnątrz. Dwoje dzieci nie ma szarf. Ich zadaniem jest zabranie szarfy innym dzieciom; te znów zabierają innym.
26. "Kurki zbierają ziarenka" - w klęku podpartym, dłonie skierowane do środka. Naśladowanie ruchów kury zbierającej ziarenka, dotknąć nosem do podłogi między rękoma.
27. "Odlot ptaków" - leżenie przodem, ręce w bok, wzniesione nad podłogę imitują ruchy skrzydeł ptaków.
28. "Chodzi mucha po suficie" - leżenie tyłem, nogi ugięte w stawach kolanowych, ręce wzdłuż tułowia. Naśladowanie poruszania się muchy.
29. "Wrzuć woreczek" - zespoły ustawione w kołach dookoła celu (np. zakreślonego kredą koła). Na sygnał starają się jak najszybciej chwycić woreczek palcami stóp i wrzucić go do celu. Wygrywa zespół, który wrzuci więcej woreczków.
30. "Gąsienice" - naśladowanie stopami stóp poruszanie się gąsienic.
31. "Śnieżyca" - stopami drzemy gazety na jak najdrobniejsze kawałki (płatki śniegu), które pokrywają podłoże.
32. "Odkurzacz" - stopami sprzątamy śmieci (strzępy gazety, guziki, kapsle, kasztany, woreczki z grochem, szarfy) gromadząc je w stosownym pojemniku.
33. "Jeż" - chodzimy po lesie, w którym ukryły się jeże (podłoże pokryte różnymi przedmiotami - guziki, kasztany, woreczki z grochem, kapsle).
34. "Kręgle" - strącamy kręgle (lub piramidy z butelek i puszek) rzucając do nich małymi przyborami chwytanymi stopą.
35. "Mycie się" - myjemy się dokładnie przed snem - stopa to mydło.
36. "Motylki" - jesteśmy motylkami i poruszamy skrzydełkami (ugięte w łokciach ramiona utrzymywane w płaszczyźnie tułowia).
37. "Pompowanie kół samochodu" - wykonując naprzemienne wznosy i opusty ramion trzymających laskę gimnastyczną pompujemy koła samochodu (ćwiczenie wykonywane w siadzie skrzyżnym, laska gimnastyczna trzymana za głową).
38. "Pomniki" - jesteśmy pomnikami i nie możemy się poruszać (ćwiczenie wykonywane po napięciu mięśni kręgosłupa).
39. "Jazda samochodem" - jedziemy samochodem amortyzując nierówności podłoża przez uginanie ramion. Ćwiczenie wykonywane w klęku podpartym.
40. "Drzewa na wietrze" - siad skrzyżny - silny wiatr przechyla gałęzie drzew (ramiona) do tyłu.
41. "Podpieranie ściany" - dociskamy plecy do ściany, aby powstrzymać ją przed upadnięciem.
42. "Dźwig" - przenosimy materiały budowlane (woreczki z grochem, kapsle, kasztany, piłeczki) stopą w miejsce, w którym będzie budowany dom.
43. "Radar" - radar penetruję okolicę - ćwiczenie wykonywane w siadzie skrzyżnym - skręty tułowia.
44. "Wycieranie się po kąpieli" - wycieramy się po kąpieli, stopa to ręcznik.
45. "Orkiestra" - wyklaskujemy łączącymi się podeszwami stóp rytm dowolnej piosenki.