Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Program Koła Tetralnego - Bawimy się w teatr

 

Program „Bawimy się w teatr”  przeznaczony jest dla dowolnego zespołu klasowego, bez względu na wiadomości, umiejętności i poziom uzdolnień uczniów. Gra aktorska jest wyjątkową okazją do osiągnięcia sukcesu przez każde dziecko. Stymuluje bowiem ucznia – „młodego aktora” do większego wysiłku, odwagi, staje się motywacją do nowych wyzwań. Daje też poczucie własnej wartości, godności i nadaje sens twórczej aktywności zarówno dziecka, jak i nauczyciela. Nabór do zespołu odbywa się w sposób dobrowolny.

Opracowała:
mgr Teresa Szczepańska
PUBLICZNE GIMNAZJUM W OLESZNIE
Spis treści


Charakterystyka programu
Program „Bawimy się w teatr” przeznaczony jest dla dowolnego zespołu klasowego, bez względu na wiadomości, umiejętności i poziom uzdolnień uczniów. Gra aktorska jest wyjątkową okazją do osiągnięcia sukcesu przez każde dziecko. Stymuluje bowiem ucznia – „młodego aktora” do większego wysiłku, odwagi, staje się motywacją do nowych wyzwań. Daje też poczucie własnej wartości, godności i nadaje sens twórczej aktywności zarówno dziecka, jak i nauczyciela. Nabór do zespołu odbywa się w sposób dobrowolny
Badania psychologiczne wykazały, że praktyczne działania stanowią podstawę wyższych czynności psychicznych. Należy zatem wyzwalać u uczniów wielostronną aktywność, a czynności umysłowe łączyć z działaniami manipulacyjno-ruchowymi i werbalnymi. Założeniem programu jest wzbogacenie doświadczeń dzieci w wiedzę o teatrze przez wskazywanie różnych dróg poznania oraz inspirowanie i wspieranie indywidualnej i grupowej aktywności. Wykorzystywanie edukacji teatralnej może ustrzec przed jednorodnością, ospałością i monotonią. Motywuje do pracy nad sobą, pomaga w zrozumieniu otaczającego świata, może przenieść w inny świat, w inną rzeczywistość.
Dzieci przygotowując „sztukę” uczą się przez manipulowanie, badanie, działanie. Wyzwalają dzięki temu trzy kategorie aktywności: aktywność intelektualną, aktywność emocjonalną oraz aktywność praktyczną. Muszą działać i bawić się w różny sposób: wypowiadać się, uczyć się
na pamięć, recytować, tworzyć z najróżniejszych materiałów, śpiewać, występować na forum klasy, grupy. „Bawimy się w teatr” to atrakcyjny sposób pracy
z uczniem. Pozwala na pełne przeżywanie, rozumienie swoich uczuć, wzmacnianie wiary we własne siły, wyzwalanie twórczej ekspresji, rozwijanie wyobraźni, wczuwanie się w odczucia innych osób i pełną integrację z grupą.
Program wymaga, aby uczniowie i nauczyciel wykazali się aktywnością i zaangażowaniem w pracę grupy teatralnej. Aktywność nauczyciela powinna być nastawiona na przygotowanie zajęć i całej niezbędnej obudowy programowej, doradztwa, inspirowania, bacznego i dyskretnego prowadzenia obserwacji oraz kierowania procesem twórczym. Dobierając tematykę, poszukując utworów literackich do inscenizacji powinien kierować się potrzebami, zainteresowaniami i wiekiem uczniów.
Cele ogólne
  • Wyposażanie ucznia w wiedzę o teatrze.
  • Kształtowanie doznań estetycznych podczas odbioru różnych form teatralnych.
  • Nabywanie umiejętności czystej, poprawnej wymowy, właściwej modulacji i siły głosu.
  • Inscenizowanie krótkich scenek teatralnych i wystawianie przedstawień .
  • Wyrażanie uczuć, nastrojów poprzez różne formy ekspresji.
  • Wzmacnianie pozytywnego obrazu samego siebie, współpracy w grupie i odpowiedzialności za efekt końcowy.
  • Uwrażliwianie na sztukę, pobudzanie uczniów do działań artystycznych.
    Materiał nauczania i oczekiwane efekty pracy ucznia
Uczeń gościem w teatrze

Materiał nauczania
Oczekiwane osiągnięcia ucznia
Wycieczka do najbliżej położonych teatrów, uczestniczenie
w sztukach przedstawianych przez teatry gościnne.
chętnie odwiedza teatry najbliżej położone,
uczestniczy w spektaklach przedstawianych przez teatry gościnne, szuka sytuacji umożliwiających kontakt z teatrem,
Praca aktora, reżysera, scenografa, charakteryzatora.
słucha wypowiedzi aktora, reżysera, scenografa, charakteryzatora na temat ich pracy na podstawie nagrania i bezpośredniego kontaktu, rozumie sens wypowiedzi, umie wykazać konieczność współdziałania ludzi reprezentujących zawody teatru dla wypracowania efektu końcowego , umie sformułować pytanie i zadać je pracownikowi teatru, kulturalnie prowadzi rozmowę,

Wyposażenie teatru.
zna pojęcia: teatr, widownia, kurtyna, scena, reflektor, garderoba, aktor, kukiełka, pacynka, rekwizyt, balkon, parawan,
Pracownie w teatrze.
potrafi nazwać pracownie znajdujące się w teatrze (krawiecka, plastyczna, dekoratornia, charakteryzatornia),wie jakie jest ich przeznaczenie,
Plakat i program teatralny.
potrafi z plakatu i programu teatralnego odczytać najistotniejsze informacje,
Rodzaje teatrów.
znajduje w literaturze i różnicuje informacje o różnych teatrach ,zna różnice między teatrem dramatycznym i kukiełkowym,
Odbieranie sztuki teatralnej.
wie jak należy zachować się podczas trwania spektaklu ,z uwagą słucha i ogląda przedstawienie teatralne,
Swobodne wypowiadanie się
na temat wrażeń po obejrzeniu spektaklu teatralnego.
potrafi poprawnie w prostej,
w rozwiniętej, uporządkowanej formie wypowiadać się na temat przeżyć i własnych wrażeń,

Uczeń aktorem
Materiał nauczania
Oczekiwane osiągnięcia ucznia
Praca w grupie teatralnej
– współdziałanie.
umie pracować w zespole, rozumie potrzebę podziału pracy, kulturalnie prowadzi rozmowę z członkami grupy, jest otwarty na odmienne opinie, umie słuchać innych, ceni pomysły innych, umiejętnie dobiera argumenty do obrony własnego zdania, potrafi zauważać w trakcie pracy błędy, pomyłki i je korygować w trakcie prac, potrafi asertywnie wyrazić uczucia i krytykę, stosuje się do obowiązujących w grupie zasad i norm,
zauważa pozytywne i negatywne cechy swojej pracy,
Tworzenie małego „dzieła” scenicznego lub kukiełkowego.
chętnie podejmuje trud tworzenia. czuje się odpowiedzialny za końcowy efekt wspólnej pracy,

Etapy przygotowania inscenizacji, przedstawienia kukiełkowego.
planuje kolejne etapy swojej pracy, wybiera spośród kilku najwłaściwszy sposób realizacji zadania, umie uzasadnić swój wybór, porównuje wykonanie zadania
z planem,
Ocena czytanego przez nauczyciela tekstu pod kątem przydatności do wykonania inscenizacji, teatru kukiełkowego.
uważnie słucha tekstu czytanego przez nauczyciela i rówieśników, nagrań utworów poetyckich, potrafi ocenić przydatność tekstu
do inscenizacji,
Wybór utworu literackiego do opracowania inscenizacji, teatrzyku kukiełkowego.
umie wybrać z pomocą nauczyciela utwór literacki do inscenizacji, przedstawienia kukiełkowego,
Czytanie tekstów inscenizacji zmierzające do osiągnięcia poprawności, płynności
i wyrazistości.
czyta tekst do inscenizacji bezbłędnie, płynnie i wyraziście,
Wyodrębnianie z tekstu wypowiadanych ról i opisów scenografii.
potrafi wyodrębnić z tekstu role i opisy scenografii,

Czytanie tekstów inscenizacji z podziałem na role ze zwróceniem uwagi na intonację głosu
i interpretację czytanej roli.
czyta tekst z podziałem na role,
potrafi odpowiednią intonacją głosu i interpretacją oddać charakter odgrywanej roli,
Wygłaszanie z pamięci tekstu inscenizacji z zastosowaniem zmian tonu głosu, tempa, pauz i akcentu logicznego, doskonalenie dykcji.
wygłasza z pamięci własna rolę
z zastosowaniem zmian tonu głosu, tempa, pauz i akcentu logicznego,
Próby czytane, indywidualne i sceniczne.
Próba generalna.
chętnie uczestniczy w próbach,
dostrzega potrzebę odbycia wielu prób,
ma świadomość znaczenia próby generalnej,
Proste lalki (pacynki, kukiełki).
umie wykonać prosta lalkę,
potrafi wykorzystać przedmioty
z najbliższego otoczenia,
Dekoracja – projekt i wykonanie (scenografia).
umie skorzystać z opisów scenografii przy jej projektowaniu
i wykonywaniu,
potrafi zaprojektować i wykonać dekorację,
wykorzystuje różne materiały,
Oprawa muzyczna.
potrafi wybrać piosenkę do inscenizacji,
swobodnie prezentuje swoją rolę na tle muzyki, unie wyszukać odgłosy z najbliższego otoczenia i wykorzystać jako tło dźwiękowe w przedstawieniu, potrafi wydobyć dźwięk z różnych wykonywanych przez siebie czynności i wykorzystać je jako tło dźwiękowo w przedstawieniu,
Właściwa motywacja w pracy.
wierzy we własne możliwości twórcze, czuje się odpowiedzialny za efekt końcowy – małe „dzieło” sceniczne,
Zawiadomienie, ogłoszenie, zaproszenie na przygotowaną inscenizację.
umie przygotować zawiadomienie, ogłoszenie, zaproszenie na inscenizację,
Plakat – projekt i wykonanie.
umie zaprojektować plakat zachęcający do obejrzenia przygotowanej „sztuki”, umie wykonać plakat wg przygotowanego projektu,
Reklama.
potrafi zachęcić przedszkole, inne klasy własnej i innych szkół
do obejrzenia przygotowanej sztuki,
znajduje ludzi zainteresowanych teatrem.

Procedury osiągania celów
WSTĘP

Założeniem programu jest wzbogacenie doświadczeń dzieci w wiedzę o teatrze przez wskazywanie różnych dróg poznania oraz inspirowanie i wspieranie indywidualnej i grupowej aktywności. Wykorzystywanie edukacji teatralnej może ustrzec przed jednorodnością, ospałością i monotonią. Motywuje do pracy nad sobą, pomaga w zrozumieniu otaczającego świata, może przenieść w inny świat, w inną rzeczywistość.
Warunki realizacji
Prawidłową realizację edukacji teatralnej warunkują trzy równoległe kierunki działania:
utrzymanie bezpośredniego kontaktu z teatrem, a więc oglądanie przedstawień teatralnych,
analizowanie i interpretowanie utworów dramatycznych w ścisłym związku z realizacjami teatralnymi,
zachęcanie i zjednywanie, inicjowanie i stymulowanie ekspresji teatralnej uczniów.
Realizując ten program należy:
korzystać z każdej, nadarzającej się okazji do obejrzenia sztuk teatralnych w teatrze gościnnym,
w miarę możliwości zapraszać aktorów na zajęcia, organizować wycieczki do najbliższych teatrów dramatycznych i kukiełkowych (daje to możliwość kontaktu z osobami tam pracującymi oraz obejrzenia pomieszczeń znajdujących się w teatrze), po odbytej wycieczce omówić treść obejrzanej sztuki
przygotowywać krótkie inscenizacje do opracowanych na zajęciach teatralnych tekstów, wybierać teksty z literatury dziecięcej, przygotowywać „małe dzieła” i przedstawiać je innym klasom, zapraszać rodziców i oddziały przedszkolne, współpracować z gazetka szkolną, przedszkolami, innymi szkołami.
Metody pracy Realizując blok tematyczny związany z teatrem lub organizując zajęcia koła teatralnego nauczyciel powinien zmierzać do wzajemnego wiązania metod poszukujących, podających i praktycznych.
Praca dziecka powinna opierać się też na metodach aktywizujących czyli gromadzeniu potrzebnych materiałów, działaniu, doświadczaniu.
Stosowanie powyższych metod pozwoli, by uczeń kończący trzecią klasę był:
wyposażony w wiedzę o teatrze,
ciekawy różnych form teatralnych,
otwarty, radosny, rozśpiewany,
odważny w wygłaszaniu sądów i opinii,
odporny na „potknięcia” i niepowodzenia,
chętny do podejmowania dodatkowych działań,
zgodny we współpracy z grupą teatralną,
opanowany,
szanujący pracę własną i innych.
Sposoby oceniania
Realizując program oceniamy uczniów indywidualnie i grupowo. Ocena ma najczęściej charakter ustny. Bardzo ważne jest, by w początkowej fazie dostrzec w dziecku i pozytywnie ocenić jego zaangażowanie i wysiłek wkładany w tworzenie „małego dzieła”. Ocena powinna informować o postępach, wskazywać członkowi zespołu co robi dobrze, co mu wyszło, ale też nad czym powinien jeszcze popracować. Taki sposób oceniania sprzyja kształtowaniu samokontroli i dobrej atmosfery w zespole. Zapewnia dziecku większe poczucie bezpieczeństwa i sprawiedliwości. „Mali aktorzy” pracują w spokojnej atmosferze, czują się dowartościowani i wierzą we własne siły. Nauczyciel powinien pamiętać o tym, by dostrzec wysiłek każdego ucznia i nagrodzić go pochwałą. Premiera i uznanie widowni będzie najwyższą oceną i nagrodą dla wysiłku całej grupy teatralnej i nauczyciela.
Wykaz literatury
Bąk P., Nauka czytania i recytacji. Warszawa 1976
Berthold M., Historia teatru, tłum. D. Żmij-Zielińska. Warszawa 1980
Degler J., Wprowadzenie do nauki o teatrze. Wrocław 1976
Dorman J., Zabawa dzieci w teatr. Warszawa 1981
Dziedzic A., Drama a wychowanie. Warszawa 1999
Filler W., Współczesny teatr polski. Warszawa 1976
Grzegorek L., Poznajemy teatr. Warszawa 1972
Hausbrandt A., Elementy wiedzy o teatrze. Warszawa 1982
Iłowski S., Vademecum teatru amatorskiego. Kraków 1986
Jurkowski H., Dzieje teatru lalek. Od antyku do romantyzmu. Warszawa 1970
Jurkowski H., Dzieje teatru lalek. Od wielkiej reformy do współczesności. Warszawa 1984
Jurkowski H., Ryl H., Stanowska A., Teatr lalek. Zagadnienia metodyczne. Warszawa 1979
Łojek J., Myśliński J., Władyka W., Dzieje prasy polskiej. Warszawa 1988
Marczak-Oborski S., Iskier przewodnik teatralny. Warszawa 1964
Osterloff B., Raszewska M., Sielicki K., Leksykon teatralny, Warszawa 1996
Pankowska K., Edukacja przez dramę. Warszawa 1997
Red. Gudro. M. Przygoda z dramą, Wrocław 1994
Raszewski Z., Krótka historia teatru polskiego. Warszawa 1997
Semil M., Wysińska E., Słownik współczesnego teatru. Twórcy, teatry, teorie. Warszawa 1980
Way B., Drama w wychowaniu dzieci i młodzieży, tłum. E. Nerwińska,
K. Pankowska, Warszawa 1995
Wroński J., Teatr szkolny i jego funkcje wychowawcze. Kraków 19

Opracowała: Teresa Szczepańska

Jeżeli zauważyłeś jakieś nadużycia w prezentacji napisz o tym poniżej i wyślij je do nas:
INFORMACJE O PREZENTACJI

Ostatnią zmianę prezentacji wykonał: Szkolnictwo.pl.
IP autora: 83.21.195.174
Data utworzenia: 2008-09-01 22:21:08
Edycja: Edytuj prezentację.

HISTORIA PREZENTACJI

Szkolnictwo.pl (83.21.195.174) - Prezentacja (2008-09-01 22:21:08) - Edytuj prezentację.





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie