Twoje dziecko przesiaduje przed telewizorem lub komputerem. Z czasem jest to dla ciebie bardzo niepokojące. Jak sobie radzić w takich sytuacjach? W dzisiejszych czasach ludzie są bardzo zapracowani, zabiegani, a dzieci pozostawione bez dozoru dorosłych. Praca ludzi na wsi często wymaga dłuższego przebywania poza domem, zwłaszcza w okresie wiosenno-letnim i jesienią. Praca w polu jest ciężka i czasochłonna, a zmęczeni rodzice nie zawsze mają siłę i czas zająć się dzieckiem. Z daleka słyszane krzyki bawiących się dzieci niejednokrotnie odrywają matkę od pracy, ponieważ nie wie czy dzieci bawią się, czy też któremuś z nich dzieje się krzywda.
BERNADETA MANDZIUK
JAK ZAPOBIEGAĆ UZALEŻNIENIU DZIECKA OD TELEWIZORA, KOMPUTERA, (INTERNETU)
W dzisiejszych czasach ludzie są bardzo zapracowani, zabiegani, a dzieci pozostawione bez dozoru dorosłych. Praca ludzi na wsi często wymaga dłuższego przebywania poza domem, zwłaszcza w okresie wiosenno-letnim i jesienią. Praca w polu jest ciężka i czasochłonna, a zmęczeni rodzice nie zawsze mają siłę i czas zająć się dzieckiem. Z daleka słyszane krzyki bawiących się dzieci niejednokrotnie odrywają matkę od pracy, ponieważ nie wie czy dzieci bawią się, czy też któremuś z nich dzieje się krzywda.
Nic dziwnego, że rodzice są uspokojeni, gdy dziecko ogląda program telewizyjny lub gra na komputerze. Jest cicho, dziecku nie dzieje się krzywda. To są tylko pozory. Dziecko, które godzinami przesiaduje przed telewizorem czy komputerem nie jest bezpieczne. Wiążą się z tym zagrożenia fizyczne: wada postawy, wada wzroku, szkodliwe promieniowanie fal elektromagnetycznych na ludzki organizm. Większe jednak szkody odnosi psychika dziecka, które traci kontakt z otoczeniem, nie czuje się głodne, zapomina o obowiązkach. Po prostu nie może oderwać się od telewizora lub przerwać wciągającej gry komputerowej. Rodzice coraz częściej słyszą owo przysłowiowe : "Zaraz".
Po wielogodzinnym wpatrywaniu się w ekran, przemęczony syn czy córka nie może zasnąć, traci apetyt. To wpływa na gorsze wyniki w nauce, zmniejsza się odporność organizmu na choroby. Z czasem dziecku brakuje chęci do odrobienia lekcji, powtórzenia materiału. Późnej rezygnuje ono z czytania książek, bo lekturę można szybciej poznać w wersji filmowej. Dzieci, które mało czytają, zwykle mają uboższy zasób słów i gorzej posługują się językiem pisanym. Popełniają liczne błędy ortograficzne i z trudem układają zdania.
Najgorsze jest jednak to, że telewizja, komputer, Internet potrafią tak samo uzależnić, jak alkohol, nikotyna czy narkotyk. Uzależnione dziecko czuje potrzebę przebywania przed włączonym telewizorem czy komputerem. Nie ważne jaki program, jaka gra. Pogarszają się relacje z domownikami. Dziecko nie ma ani czasu, ani ochoty na rozmowę. Staje się nerwowe i jakby nieobecne.
Najważniejsze - to nie dopuścić do uzależnienia. Trzeba kontrolować
obowiązkowo, ile dziecko spędza czasu przed ekranem i co ogląda. W świetle naukowych spostrzeżeń, 1-2 godziny "ekranowych" emocji to dla nastolatka dawka zupełnie wystarczająca. Rodzice powinni nauczyć dzieci, aby umiały wybierać ciekawe programy telewizyjne. Dzieci powinny zrozumieć, że komputer ma służyć do pisania, rysowania i zdobywania informacji; nie może okradać człowieka z czasu. W młodym wieku szczególnie ważny jest aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu, właściwe relacje z najbliższymi i odpowiednia ilość snu. Problemu tego czasem nie dostrzegają dorośli, bo sami są już uzależnieni od mediów. Najlepszym tego przykładem jest włączanie telewizora po przyjściu do domu, oglądanie telewizji podczas wspólnego posiłku.
Co zrobić, gdy dziecko uzależni się od mediów?
Nie trzeba wtedy sięgać po drastyczne środki. Rodzice wówczas powinni zwrócić szczególną uwagę na dziecko. Przede wszystkim powinni sami zacząć wymagać od siebie i służyć przykładem ograniczając swój czas przed telewizorem i komputerem do minimum. Powinni dużo rozmawiać z dzieckiem na temat zagrożeń z powodu uzależnienia. Do tej pory kontrolę nad dzieckiem sprawowały: telewizja lub komputer. Od tej pory kontrolę nad dzieckiem przejmują rodzice. Kontrolują jakie programy dziecko ogląda i ograniczają czas spędzany przed telewizorem i komputerem. Z dzieckiem nie można postępować w sposób drastyczny, gdyż konsekwencją tak drastycznego postępowania będzie sięganie w przyszłości przez dziecko po różnego rodzaju używki, które pomagają w tłumieniu uczuć i emocji, zwłaszcza negatywnych. Jeśli to możliwe, należy wybrać się całą rodziną w jakieś ciekawe miejsce, do lasu, nad wodę lub zimą na kulig. Dziecko powinno zrozumieć, że techniczne wynalazki mają służyć człowiekowi, a nie odwrotnie.
Gdy swoje sposoby zawiodą, pozostaje zwrócenie się o pomoc do osób kompetentnych i podjęcie terapii.
BIBLIOGRAFIA
1. Tomasz Goban-Klas
Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu PWN Warszawa, Kraków 2000
2. Byron Reeves, Clifford Nass
Media i ludzie PIW Warszawa 2000
