Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Rozpoznanie i rozwiązanie problemu edukacyjnego

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 1556 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

1. IDENTYFIKACJA PROBLEMU.


            W swojej pracy zawsze zwracam uwagę na uczniów, którzy wykazują szczególne uzdolnienia. Zauważone zdolności staram się rozwijać i uwidaczniać na forum szkoły oraz w środowisku. Wśród uczniów klasy I znalazł się chłopiec wyróżniający się wieloma zdolnościami tzn. potrafił szybko uczyć się wierszy, krótkich tekstów oraz pięknie i odważnie je recytować, odtwarzać role. Dodatkowo wykazywał zdolności przywódcze.


2. GENEZA I DYNAMIKA PROBLEMU.

            Rozmawiając z mamą chłopca dowiedziałam się, że syn już od najmłodszych lat wykazuje zdolności recytatorskie, lubi słuchać czytanych przez mamę wierszy, bajek, później sam je recytuje czy opowiada. Chętnie ogląda programy dla dzieci, by potem odtwarzać role różnych postaci. Potrafi też zaprezentować przed rodziną swój spektakl.


3. ZNACZENIE PROBLEMU.

            Uznałam, że należy podjąć z chłopcem systematyczną pracę, aby należycie wykorzystać jego umiejętności i możliwości. Wiedziałam, że właściwe rozwijanie tych zdolności od wczesnych lat pozwoli mu w przyszłości łatwiej przyswajać wiedzę.

            Początkowo zachowanie chłopca nie podobało się innym rówieśnikom w klasie. Nie lubili go, gdyż uważali, że jest zarozumiały i „ważny”. Należało stwarzać sytuacje, w czasie których uczniowie przekonali się co do jego umiejętności, a nawet chętnie go słuchali.


4. PROGNOZA.

A. negatywna – w przypadku zaniechania oddziaływań:

Ÿ niewłaściwe pokierowanie zdolnościami chłopca przyczyni się do ich zaniku,

Ÿ niewłaściwie rozwinie się osobowość chłopca,

Ÿ może nastąpić jego zniechęcenie do nauki.


B. pozytywna – w przypadku wdrożenia oddziaływań:

Ÿ szkoła, to miejsce, gdzie uczeń może rozwijać swoją osobowość,

Ÿ chłopiec może nauczyć się umiejętności modulowania głosem,

Ÿ rozwinąć wrażliwość na piękno mowy ojczystej,

Ÿ doskonalić pamięć słuchową,

Ÿ doskonalić poprawną wymowę.


5. PROPOZYCJA ROZWIĄZANIA.

Cele::

Ÿ doskonalenie poprawnej wymowy,

Ÿ uświadomienie rodzicom ważności prawidłowego rozwijania talentu dziecka,

Ÿ doskonalenie twórczego myślenia,

Ÿ rozwijanie oryginalności poprzez kontakt z żywym słowem,

Ÿ rozwijanie wyobraźni i fantazji,

Ÿ doskonalenie dykcji oraz możliwości modulowania głosem,

Ÿ poszerzenie wiedzy z zakresu literatury pięknej.


Zadania naprawcze:

Ÿ stwarzanie sytuacji sprzyjających słuchaniu żywego słowa (częste recytowanie,                                                              wierszy, czytanie baśni, opowiadań, teatrzyki, nauka piosenek i wierszy na pamięć),

Ÿ czynne uczestnictwo chłopca w uroczystościach szkolnych (recytowanie, odtwarzanie               ról),

Ÿ zachęcanie do czytania.


Zadania profilaktyczne:

Ÿ wzmocnienie wiary we własne siły i możliwości,

Ÿ prezentowanie osiągnięć ucznia rodzicom, na forum szkoły oraz poza szkołą,

Ÿ otoczenie ucznia atmosferą życzliwego zainteresowania.


6. WDRAŻANIE ODDZIAŁYWAŃ:

            Zaplanowałam pracę z chłopcem tak, by umożliwić mu prezentacje zdolności oraz zachęcić do twórczego myślenia i rozwijania oryginalności.

            Bardzo lubianymi zajęciami są zajęcia związane z kulturą żywego słowa. Słuchanie i oglądanie bajek, zaangażowanie w ich treść, czynne uczestnictwo w przedstawieniu rozwijają wyobraźnię i fantazję ucznia, dostarczają przeżyć estetycznych i społecznych. Dlatego też w czasie wolnym od zajęć lekcyjnych zachęcałam chłopca, by recytował znane wiersze oraz opowiadał bajki.

            W związku z tym, że chłopiec lubił być zauważony, chętnie przewodził klasie, zaczęłam od przydzielania mu obowiązków dyżurnego, pomocy słabszemu koledze w nauce. Chłopiec zawsze wykonywał sumiennie swoje zadania i był z tego bardzo dumny.

            Swoje umiejętności artystyczne uczniowie mogą wykazywać na wiele sposobów: podczas uroczystości szkolnych, podczas spotkań z rodzicami lub w czasie występów artystycznych w środowisku.

            By rozwijać w pełni jego zdolności artystyczne powierzyłam mu główną rolę w jasełkach bożonarodzeniowych, które prezentowane były na wspólnym opłatku w szkole a następnie w kościele po niedzielnej mszy.

            W styczniu dzieci wystąpiły na akademii z okazji Dnia Babci i Dziadka. Chłopiec wystąpił w roli narratora. Kolejne występy: z okazji Dnia Kobiet, Dnia Ziemi, Dnia Matki i Ojca nie odbyły się bez jego udziału i cieszyły się dużym uznaniem wśród zaproszonych gości.

            Ponieważ lubił on bardzo recytować z pamięci dawałam mu książki do domu z wierszykami i bajkami, co przyczyniło się do doskonalenia techniki czytania.

            Często rozmawiałam z matką chłopca, informowałam ją o postępach.

            Rozmawiałam również z logopedą, prosiłam by zwracał uwagę, aby chłopiec mówił przy odpowiednim oddechu, właściwym akcentem i artykulacją.




7. EFEKTY ODDZIAŁYWAŃ

            Poświęcenie chłopcu większej uwagi zaowocowało już po pewnym czasie. Chłopiec stawał się bardziej aktywny. Odważnie i coraz piękniej recytował na akademiach szkolnych. Na szkolnym konkursie recytatorskim zajął pierwsze miejsce, natomiast kolejny etap zakończył się dla niego wyróżnieniem. Wypożyczał bardzo dużo książek z biblioteki, a jego czytanie było na takim poziomie, że często czytał fragmenty lektur czy treść opowiadań przy tablicy zastępując nauczyciela.

            Zauważyłam, że osiągane sukcesy dają chłopcu wiele satysfakcji i radości, a także mobilizują do większego wysiłku. Rówieśnicy coraz częściej zaczęli się na nim wzorować.

            Po przejściu do klasy czwartej zaobserwowałam, że nauczycielka języka polskiego dostrzegła jego zdolności i zaczęła powierzać mu role na akademiach oraz w konkursach recytatorskich .




By w pełni rozwijać zainteresowania dziecka , sięgałam do następujących lektur:

1.         Gordon W. Green – „Jak pomagać dziecku zdolnemu”, w przekładzie H. Jankowskiej,                Diogenes, Warszawa 1998.

2.         D. Lewis – „Jak wychowywać dziecko zdolne”, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1998.

3.         CZ. Nowak – „Uczeń zdolny – rozpoznawanie zdolności i uzdolnień dzieci i         młodzieży

Opracowanie: Antonina Teresa Lal
3.         CZ. Nowak –

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie