Wiosna to czas wyjazdów i wycieczek. Wycieczka to nie tylko miła forma spędzenia wolnego czasu. W pracy nauczyciela wycieczka odgrywa dużą rolę ze względu na treści dydaktyczne i wychowawcze.
Spośród różnorodnych sposobów realizacji celów kształcenia i wychowania w kształceniu zintegrowanym wycieczki zajmują czołowe miejsce.
Przez wycieczkę rozumiemy celowe i zorganizowane wyjście w naturalne środowisko przyrodnicze lub społeczne.
Wycieczka jako forma pracy z uczniem klas I- III maże wystąpić w różnych ogniwach procesu nauczania – uczenia się. Najczęściej stosowana jest w procesie uświadamiania uczniom:
- celów i zadań nauczania
- w procesie zaznajamiania uczniów z nowym materiałem i jego opracowaniem,
- w procesie utrwalania wiadomości i wyrabiania umiejętności.
Najczęściej organizuje się wycieczkę w celu zaznajomienia uczniów z nowym materiałem i jego opracowaniem. Umożliwiają one bezpośredni kontakt z rzeczywistością. Głównym źródłem wiedzy będzie obserwacja obiektów i zjawisk przyrodniczych, społecznych i innych w ich naturalnym środowisku. Wycieczka w tym przypadku pełni funkcję poznawczą, czyli jest źródłem wiedzy, np. wycieczka do lasu.
Podczas opracowania nowego materiału uczeń w naturalnym środowisku porównuje, analizuje, dochodzi do poznania ogólnych, istotnych właściwości przedmiotów i zjawisk w otaczającej go rzeczywistości, czyli kształtuje pojęcia.
Bardzo często po opracowaniu nowego materiału organizuje się wycieczkę, aby materiał utrwalić, uporządkować i wykorzystać w działalności praktycznej. Uczniowie wówczas konfrontują swoje wiadomości z rzeczywistością, wyszukują podobieństwa i różnice. Utrwalenie wiadomości na wycieczce może mieć charakter rozszerzający dotychczasowe wiadomości uczniów. Nauczyciel może również sprawdzić stopień przyswojenia różnych pojęć oraz operatywność zdobytej wiedzy w działalności praktycznej, np. „droga do szkoły”.
Na wycieczkach pojawiają się rozmaite sytuacje, okazje, które można wykorzystać do kształtowania w dzieciach społecznie wartościowych cech charakteru i woli, nawyków społecznego postępowania. Kulturalnego zachowania się w miejscach publicznych, umiejętności współżycia w zespole, dostosowania się do woli większości. Uczeń poznaje otoczenie, równocześnie poznaje siebie w tym otoczeniu, rozwija własne zainteresowania.
Podczas wycieczek mamy doskonałą okazję do kształtowania u swoich uczniów stosunku emocjonalno - opiekuńczego do przyrody, do wszystkiego co żyje, poczucia odpowiedzialności za swoje postępowanie. Uświadomienie dzieciom faktu, że jesteśmy częścią świata przyrody i niszcząc naturalne środowisko niszczymy siebie.
Wycieczka to „ otwieranie drzwi na świat’, przygotowanie do samodzielnych wypraw w przyszłości, obserwacji w celu zaspokajania ciekawości, potrzeb intelektualnych, estetycznych i zdrowotnych. Aby mogła spełnić swoje funkcje, każda wycieczka musi być starannie przygotowana, posiadać cele do realizacji oraz spełniać wszystkie standardy bezpieczeństwa.
Opracowała : mgr Alina Pater
