Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Co robić, aby nauka przyniosła efekty ?

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 3507 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Przez uczenie się rozumiemy wszelkie czynności ucznia nad przyswojeniem sobie określonych wiadomości i umiejętności. Pojęcie to jest ściśle związane z nauczaniem, czyli świadomą i celową działalnością nauczycieli, której celem jest zapoznanie się uczniów z usystematyzowaną wiedzą.

Oba te procesy przebiegają równolegle i wspierają się nawzajem. Proces uczenia się i nauczania jest bardzo trudny, niełatwo go rozwinąć, ale łatwo i szybko można go zahamować, dlatego rolą rodziców i nauczycieli jest właściwe kierowanie jego przebiegiem. Obserwuje się, że dzieci rozpoczynające edukację chcą się uczyć i dążą do tego, żeby zdobyć jak najwięcej wiadomości, a z biegiem czasu zmniejsza się u nich chęć do nauki. Jest to związane z psychiką. Małe dzieci uczą się przez zabawę, która jest ważnym środkiem wpływającym na rozwój: uczy współżycia, kształtuje ruchy, rozwija i wzbogaca uczucia, wpływa na rozwój wyobraźni. Z wiekiem wzrasta rola świadomego uczenia się: przez działanie, przeżywanie, odkrywanie i przyswajanie wiadomości. Niebagatelną rolę odgrywa tu motywacja, czyli naturalna zdolność do uczenia się w aktywny sposób. Z reguły osobą motywującą do nauki jest rodzic i wychowawca, dlatego tak ważną rolę przypisuje się współpracy szkoły i domu rodzinnego dziecka. Odpowiedni kontakt umożliwi właściwe kierowania procesem nauczania, oraz zapewni stworzenie uczniowi optymalnych warunków do nauki zarówno w domu, jak i w szkole. Należy dodać, że praca z dzieckiem musi być oparta na wzajemnym szacunku, przebiegać w klimacie społecznego i emocjonalnego wsparcia, w którym uczeń jest doceniony i rozumiany.
Gdy uczniowie mają poczucie komfortu psychicznego, są bezpieczni, gdy się ich zachęca do rozwoju własnych zainteresowań, wówczas doprowadzi się do tego, że pojawi się u nich motywacja do nauki. Rolą szkoły w tym aspekcie jest kształcenie pamięci u uczniów, oraz ukształtowanie takich umiejętności, aby potrafili znaleźć potrzebne aktualnie wiadomości, oraz wykorzystać je w różnych sytuacjach. Pamięć natomiast rozwija się z wiekiem przez ćwiczenia, dlatego tak często stosuje się powtarzanie i nauczanie na pamięć. Najłatwiej zapomina się materiał niewyuczony, ale szkodliwe jest też przeliczenie, bo wyłącza się wtedy myślenie i dziecko nie potrafi wykorzystać przyswojonych wiadomości w nowym połączeniu. Bywa i tak, że pewne wiadomości nawet bez powtarzania uczeń pamięta. Są to wiadomości z dziedzin, które dziecko interesują, albo, które wywołały silne i żywe wrażenie, więc nastrój w czasie uczenia nie jest obojętny. Najkorzystniejszy jest nastrój przyjemny, ale spokojny, w spokojnym miejscu, przy wyłączonym radiu i telewizorze. Człowiek przez całe życie dąży do zaspokajania swoich potrzeb;
począwszy od potrzeb biologicznych (jedzenie, spanie), po emocjonalne i intelektualne (bezpieczeństwo, szacunek, potrzeba osiągnięć i odkrywania świata).
Uczenie się to czynność zaspokajająca właśnie tę potrzebę, ale i pozostałe potrzeby też wiążą się ściśle z uczeniem się; np. dziecko niekochane, nierozumiane przez rówieśników, nie będzie dobrze się uczyło. Trudności w nauce powstają zwykle w sytuacjach przymusowych. Wiążą się one ze zdolnościami uczniów, ich pamięcią i inteligencją, a także środowiskiem domowym, w jakim się wychowują. Mogą to być trudności tkwiące w samym dziecku ( słaby wzrok prowadzi do błędnego czytania i pisania, wady słuchu komplikują wiadomości fonetyczne itp.). Różne jest także tempo pracy uczniów: jest to związane z temperamentem człowieka. Dlatego należy jak najszybciej poznać przyczyny niepowodzeń, podjąć środki zaradcze, aby je wyeliminować, podchodzić do każdego ucznia indywidualnie, w przeciwnym razie ciągłe niepowodzenia zabiją w dziecku chęć do nauki i obniżą jej efektywność. Wiadomo nie od dziś, że zagadnienia łatwe dla jednego ucznia, są problemem dla innego. Jest to związane z różnymi zainteresowaniami, bo szybciej zapamiętujemy fakty z dziedziny, którą lubimy. Kluczem do najlepszego zapamiętania materiału jest koncentracja uwagi, dlatego należy wyćwiczyć umiejętność skupiania uwagi.
Oto kilka sposobów:
• Dokładnie ze szczegółami przerysować rysunek,
• Wyjątkowo uważnie notować przez około 10 minut fragment lekcji lub rozmowy (każde słowo),
• Uważnie patrzeć przez 3-5 minut na jeden niewielki punkt. Jednak dłuższa koncentracja nie jest możliwa bez zainteresowania przedmiotem, bo pracę, którą lubimy, wykonujemy szybciej i z mniejszym wysiłkiem. Podobnie jest z lekcjami; zadania
z ulubionych przedmiotów uczniowie wykonują chętniej i dłużej je pamiętają, a do nielubianych podchodzą z przymusem. Dlatego warto potrudzić się, aby dziecko polubiło dany przedmiot.

Jak to zrobić?

Potraktować należy dane zagadnienie, jak zagadkę do odkrycia, na nielubianym przedmiocie skupiać uwagę codziennie przez 15 minut, wtedy łatwiej będzie zapamiętać fakty z danej dziedziny. Innym sposobem jest czytanie książek przygodowych nawiązujących do danej tematyki.
Często uczniowie twierdzą, że nie rozumieją nowych treści i dlatego nie będą się ich uczyć. Uczeń rozumie wtedy, gdy to, czego się nauczył, potrafi powtórzyć własnymi słowami, a jeśli powtórzy to
i zapamięta. Zrozumienie jednak wymaga czasu, oraz postępowania systematycznego i stopniowego.
Pomóc w zrozumieniu mogą nauczyciele, rodzice, rówieśnicy, oraz słowniki i encyklopedie. Należy dziecko uwrażliwić, aby nie wstydziło się pytać, bo pamiętajmy:
dobre zrozumienie = dobre zapamiętanie
.

Efekty nauczania można zwiększać przez:
• Zagospodarowanie odpowiedniego czasu na naukę,
• Odrabianie lekcji ratami, stosując przerwy,
• Powtarzanie wyuczonego materiału swoimi słowami (głośno),
• Korzystnie jest trudniejsze lekcje przeplatać łatwiejszymi,
• Przed odrabianiem lekcji należy się zrelaksować, być w przyjemnym nastroju, aby nauka nie kojarzyła się z przymusem,
• Uczyć się w ciszy, w przewietrzonym pokoju.

Pamięć i wiadomości to nie wszystko: trzeba jeszcze myśleć rozumnie, czyli posiadane wiadomości umiejętnie wykorzystać w różnych sytuacjach, dostrzec wzajemne powiązania.
Rozumne myślenie trenujemy przez całe życie: starając się poznać przyczyny różnych zjawisk, nie przyjmując na ślepo cudzych poglądów, a jednocześnie nie upierając się ślepo przy swoim zdaniu.
Warto zapamiętać, że człowiek myślący jest zawsze gotów do zmiany swego zdania z chwilą, gdy zostaną mu przedstawione odpowiednie rozumowe argumenty.
Na efektywność nauczania ma również wpływ odpowiednie zachowanie ucznia w szkole. Jeśli na lekcjach uważa, to nawet z nielubianych przedmiotów dużo zapamięta.
W szkole trzeba też korzystać z przerw, zwolnić umysł od myślenia o pracy szkolnej, a także rozprężyć mięśnie. Z pracą w szkole zespolona jest praca domowa. Rzetelne wykonywanie zadań domowych podnosi poziom wiadomości uczniów, rozwija ich samodzielne myślenie, umożliwia wykorzystanie wiedzy w praktyce, oraz przygotowuje do samokształcenia.
Zadania domowe najlepiej jest odrabiać o tej samej porze, nie zaraz po powrocie ze szkoły, ani późnym wieczorem, gdy dziecko jest zmęczone. Najlepiej odrabiać lekcje około godziny 17 w miłej, przyjaznej i pogodnej atmosferze. Odrabianie lekcji rozpoczynamy od przedmiotów łatwych, którymi się dziecko interesuje. W nauce trzeba pamiętać o przerwach na odpoczynek. Najlepiej odpoczywa się, wykonując czynność, którą lubimy. Odpoczynkiem po pracy umysłowej jest niezbyt ciężka praca fizyczna i odwrotnie. Każdy uczeń powinien mieć w domu stałe miejsce do nauki. Winno ono być właściwie oświetlone i przewietrzone. Konieczne jest też przestrzeganie zalecanych godzin snu. Należy kłaść się o tej samej porze, w ten sposób stwarza się nawyk zasypiania i nawyk budzenia się o tej samej godzinie. Pamiętajmy, że we śnie zapomina się mniej, niż na jawie.

Ścisłe przestrzeganie tych zaleceń wytworzy u ucznia odpowiednie, pozytywne nastawienie, ułatwi skupienie uwagi, przyczyni się do odrabiania zadań w krótkim czasie i z lepszymi wynikami. Problemem wielu uczniów jest poprawne pisanie wypracowań. Aby je właściwie napisać, trzeba przewidzieć odpowiednio rozłożone w czasie raty. Najpierw należy sporządzić luźną notatkę, co się chce napisać, potem wykonać plan wypracowania, a następnie napisać wypracowanie na brudno i dopiero po sprawdzeniu przepisać. Pamiętajmy, że umiejętne operowanie krótkimi przerwami w czasie pracy pisemnej zwiększa wydajność umysłu. W przypadku zadań matematycznych trzeba najpierw dokładnie odczytać treść, wypisać dane i szukane, wykonać szkic, przypomnieć sobie sposób rozwiązywania podobnych zadań, wypisać pomysły rozwiązań, sprawdzić rozwiązanie, a wreszcie dać odpowiedź na postawione pytanie. Po przyjściu ze szkoły odrabia się najłatwiejsze zadania matematyczne, wieczorem te sprawiające trudności, a rano, przed pójściem do szkoły te najtrudniejsze, bo wtedy najlepiej pracuje mózg, gdy chodzi o zrozumienie. Matematyka to nauka dokładnego, ścisłego myślenia, odważnie „zaatakowana" przestaje być zmorą. Bywa, że problemem dla uczniów jest nauka wiersza. Naukę trzeba rozpocząć od kilkukrotnego głośnego odczytania wiersza, następnie postarać się zrozumieć, o czym autor w wierszu mówi, powtórzyć wiersz kilka razy (zaglądając do książki), a wreszcie postarać się powiedzieć z pamięci cały wiersz. Warto powtórzyć całość przed snem i rano przed pójściem do szkoły. Takie fragmentaryczne podejście umożliwi dłuższe zapamiętanie wiersza, a zastosowanie w recytacji pauz oddających nastrój zapewni sukces. Bardzo często uczniowie mają kłopoty z nauką języków obcych. Należy w takim przypadku uświadomić im konieczność nauki danego języka. Języka obcego trzeba się uczyć codziennie przez 10-20 minut, dużo czytać, starać się tłumaczyć obce zdania, domyślać się znaczenia niezrozumiałych stów, a te, których się nie rozumie, podkreślić i sprawdzić w słowniku lub poprosić nauczyciela o wyjaśnienie. Warto też założyć zeszyt słówek - przez skojarzenie wzrokowe łatwiej zapamiętać nowe wyrazy. Trzeba też w miarę możliwości przy każdej okazji rozmawiać w obcym języku, słuchać radia czy nagrań magnetofonowych. Praca umysłowa - nauka prowadzona za pomocą określonych metod i odpowiedniego planu daje lepsze efekty niż bez metod i bez planu.

Dobór tych metod jest rolą szkoły w kooperacji z rodzicami. Stąd tak istotną rolę przypisuje się ścisłej współpracy szkoły i domu rodzinnego. Efekty uczenia się nie zależą, więc od jednego czynnika. Są one funkcją wszystkich czynników biorących udział w procesie uczenia się i nauczania i dopiero wtedy dają pożądane efekty.

BIBLIOGRAFIA

Ludwik Bandura-O procesie uczenia się,
Jan Konopnicki-„ Powodzenia i niepowodzenia szkolne", Jarosław Rudniański - „Jak się uczyć?"
Korzystałam również ze stron www:
- http://zs2.ciechanow.pl/strony/jaksieuczyc.html,
- http://szybkanauka.net/


Opracowała
Dorota Jędrzejczyk Szkoła Podstawowa w Parkoszu

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie