Orientacja przestrzenna jest jedna z pierwszych umiejętności matematycznych , jakie kształtujemy u dzieci. Przedstawiam krótki artykuł, który przygotowałam na spotkanie z rodzicami. Po rzreferowaniu tematu rodzice brali udział w zajęciu, po którym wypełniali załaczona ankietę ewaluacyja.
opracowała: Beata Janta
Program wspomagania umysłowego - Orintacja przestrzenna
Wspomaganie dziecka w jego rozwoju to organizowanie procesu uczenia się i czuwanie nad jego przebiegiem (dotyczy to zarówno zabaw w domu jak i w przedszkolu). Proces ten przynosi najlepsze efekty, gdy jest dopasowany do dziecięcych możliwości. Program wspomagania dziecka w jego rozwoju rozpoczyna się od tworzenia własnego Ja.
Kształtowanie własnego Ja odbywa się w zwykłych codziennych sytuacjach życiowych:
- w kontaktach z dorosłymi i z innymi dziećmi
- w obcowaniu ze zwierzętami
- w czasie manipulowania przedmiotami
Dziecko gromadzi doświadczenia tak, jakby zbierało okruszki. Powoli, bardzo powoli buduje z nich system swojego Ja. Jednocześnie krzepnie zdolność do samodzielnego kierowania swym zachowaniem. Najważniejsze są osobiste doświadczenia dzieci. Stanowią one budulec, z którego dziecko tworzy pojęcia i umiejętności. W trakcie przetwarzania własnych doświadczeń dziecko musi mówić. Nazywanie przedmiotów oraz wykonywanych czynności sprzyja koncentracji uwagi i pomaga dziecku dostrzegać to, co ważne.
Na swój sposób ma ono czuć sens tego, co robi. Dziecięce wypowiedzi są także cenną wskazówką dla dorosłego: na ich podstawie, czy dziecko rozumuje we właściwym kierunku i czy uczy się tego, co trzeba. Dzieci wypowiadają się także poprzez rysunek. Warto więc powiązać kształtowanie świadomości własnego ciała z rysowaniem.
W drugiej połowie trzeciego roku życia co drugie dziecko rysuje już głowonoga. Potrafi zamknąć linię tak, aby tworzyła zarys głowy i umieszcza w środku oczy, nos, usta. Jest to trudne, ale możliwe. Następnie dorysowuje kreski - ręce, nogi i portret gotowy. Dorosłemu jednakowo podobają się portrety - bazgroły i głowonogi. Ważna jest przecież intencja i dziecięcy wysiłek. Rysunków pod dyktando ma być bardzo dużo. W miarę ćwiczenia rysunki stają się coraz lepsze.
Należy jeszcze wspomnieć, że dzieciom często trudno jest zamknąć linię koła. Chcąc narysować człowieka, zaczynają od głowy. Gdy nie radzą sobie z zamknięciem pętli, zmieniają decyzję i rysują coś zupełnie innego. Dlatego w początkowej fazie rysunku dorosły może pomóc dziecku i narysować głowę, a dziecko dokończy rysowanie postaci. Mało kto zdaje sobie sprawę, że więcej niż 80% informacji przekazujemy sobie nawzajem w sposób niewerbalny - gestami i mimiką.
Im młodsze dziecko, tym mniej korzysta z przekazu werbalnego, z języka mówionego. Kłopot w tym, że przyjęcie informacji wyrażanych gestami i mimiką wymaga skupienia się na drugim człowieku przez dłuższą chwilę. Wiąże się z tym wysiłek, do którego dziecko maże nie być przyzwyczajone. Potrzebne jest także nastawienie: Patrzę na ciebie, bo chcę cię zrozumieć.
Jak rozwija się u dzieci rozumienie przestrzeni?
Kształtowanie świadomości schematu swego ciała
- Moja głowa: potrafię nazwać jej części i wiem, co oznaczają miny
- Moje ręce: potrafię nazwać ich części i wiem, co oznaczają gesty
- Moje nogi: potrafię nazwać ich części i wiem, że nogi także mówią
- Mój tułów: potrafię nazwać jego części
- Zagadki ruchowe, czyli pantomima: potrafię porozumieć się bez słów
- Rysunek człowieka: potrafię narysować mamę, tatę, siebie i każdego
Rozwijanie zdolności do przyjmowania własnego punktu widzenia
- Określanie przestrzeni: do góry, w górę, w dół, przed siebie, za, obok
- Chodzenie „pod dyktando” - Strona lewa, strona prawa (nie trzeba wymagać od dzieci 3-4 letnich, aby odróżniały rękę lewą od prawej. Jest na to za wcześnie)
Rozwój sprawności i koordynacji ruchowej dziecka
- Chodzenie po śladach
- Tory przeszkód
- Zanieś misiowi wodę, obiad lalce ...
- Wesołe kotki, pieski ...
- Zabawy plasteliną, masą solną
- lepienie
- Rysowanie patykiem po ziemi, piasku, kredą po asfalcie
Ewaluacja zajęcia otwartego w dniu 21.10.2005 w grupie „Kotki”
Na zajęciu moje dziecko........................................
.potrafi (nie potrafi):
| Lp. |
Umiejętności |
tak |
nie |
Uwagi |
| 1 |
Poprawnie pokazuje i nazywa części ciała |
|
|
|
| 2 |
Wyraża uczucia w sposób niewerbalny - mimika |
|
|
|
| 3 |
Rysuje postać człowieka - rysunek pod dyktando (przechodzenie od bazgrol poprzez głowonogi do rysunku postaci człowieka); 4-latki - wymuszanie detali |
|
|
|
| 4 |
Świadomie porusza się w przestrzeni - Tor przeszkód, według podanej instrukcji |
|
|
|
| 5 |
Wskazuje i nazywa kierunki: nad (głową), pod, za mną, przede mną, obok itp. |
|
|
|
| 6 |
Potrafi lepić z masy solnej |
|
|
| |
