Artykuł powtał pod wpływem refleksji , dlaczego jedni z moich uczniów doskonale sobie radzą w społeczności uczniowskiej, a innym przychodzi to z trudem. Zauwaźyłam , źe nie ma to nic wspólnego z ogólnymi wynikami w nauce moich wychowanków. Temat okazał się głębszy niź myślałam i bardzo interesujący.
Dlaczego zdolny uczeń, olimpijczyk w wielu przedmiotach, nie potrafi odnaleźć się w społeczności uczniowskiej, w późniejszych latach swego źycia nie potrafi poukładać swoich spraw osobistych, dlaczego jest złym dyrektorem przedsiębiorstwa, dlaczego ma problemy w kontaktach z ludźmi,?
Z drugiej strony co wpływa na to, źe ktoś jest stworzony na stanowisko prezesa firmy? Czy fakt , źe osiągał bardzo dobre wyniki w nauce wystarczy? Otóź nie jest to regułą.
Inteligencja- co to takiego?
W psychologii jest to zespół zdolności umysłowych. Pojęcie to słuźy głównie do określenia poziomu ogólnej sprawności intelektualnej ludzi.
Pojęcie to wywodzi się z łaciny (inteligenta) i oznacza pojmowanie i rozumienie. Definicja inteligencji zajmowała umysły wielu słynnym uczonym takim jak: Stern, Piaget, Sperman, G. Ferguson. Podsumowując ich stwierdzenia moźna pokrótce określić, iź inteligencja to zdolność przystosowywania się do nowych warunków , dostrzegania i kojarzenia wzajemnych zaleźności oraz umiejętności logicznego wiązania faktów i zdarzeń , to takźe zdolność racjonalnego i celowego działania . To zarazem wszystkie doświadczenia dzięki którym dokonywane zostają pewne wybory.
Z pewnością powyźsze informacje nie wyjaśniają problemu, jakim jest inteligencja, która jest indywidualną charakterystyką człowieka, która róźnicuje kaźdego człowieka, kaźdego ucznia. Biorąc za priorytet zindywidualizowane podejście do ucznia , powinniśmy się zapoznać takźe z tym zagadnieniem oczywiście nie eliminując genetycznych uwarunkowań .
Mówiąc o inteligencji , wielu z Was myśli teraz o inteligencji "klasycznej" (umiejętności czysto intelektualne, mierzone ilorazem inteligencji). Obecnie uwaźa się, źe współdziała ona ze zdolnościami w sferze emocjonalnej, motywacyjnej, interpersonalnej . Aby pełnie wykorzystać potencjał intelektualny musi zaistnieć współdziałanie róźnych zdolności z róźnych sfer ludzkiej psychiki.
Zwróćmy uwagę na uczniów którzy na przedmiotach ścisłych czują się "jak ryba w wodzie".
Posiadają niesamowitą zdolność analizowania danych, które potrafią zawrzeć w formie znaków , szybko kojarzą fakty dochodząc do poprawnych wniosków , nie jest dla nich problemem przekształcenie językowe, dokonanie obliczeń liczbowych i symbolicznych . Tacy uczniowie charakteryzują pierwszy z typów , inteligencję kognitywną (abstrakcyją).
Inteligencję werbalną przejawiają ludzie , którzy posiadają zdolność formułowania wypowiedzi, szybkiego i adekwatnego znajdowania słów . Uczniowie przejawiający ten typ inteligencji dobrze rozumieją tekst wypowiadany i pisany.Inteligencję werbalną zwaną inaczej językową łatwo zauwaźą nauczyciele jązyka polskiego i języków obcych. Takich uczniów szybko poznamy po dobrej pamięci, która od zawsze utoźsamiana była z iteligencją. Dzięki umiejętności czytania i pisania ,precyzyjnie definiują terminy, rozwaźają terminy, organizują przyszłe działania , porozumiewają się z innymi.
Bardzo wysoką inteligencją werbalną charakteryzują się uczniowie potrafiący improwizować wiersze.
Następnym , bardzo waźnym typem inteligencji jest inteligencja emocjonalna.
Co powoduje , źe jest tak waźna?
Kaźdy z nas jest świadomy swoich uczuć i emocji,( choć uczniom piętnastoletnim przychodzi to z trudem) a kaźde nasze działanie jest proporcjonajne do uczuć i emocji. Nie kaźdy zdaje sobie sprawę z tego, źe umiejętne sterowanie nimi powoduje większe osiągnięcia w źyciu osobistym i zawodowym . W tym momencie dochodzimy do sedna problemu.
Osoba , która trafnie rozpoznaje swoje uczucia oraz uczucia innych ludzi , potrafi zmotywować się i pokierować własnymi emocjami, jak i osób znaczących , panuje nad swoimi emocjami i doskonale kieruje nimi do osiągnięcia celu, przejawia typ inteligencji emocjonalnej.
Osoby, które nie potrafią rozpoznawać własnych emocji gorzej radzą sobie w źyciu , gorzej podejmują źyciowe decyzje ,np. wybór szkoły ponadgimnazjalnej. Aby dobrze kierować emocjami potrzebna jest wykształcona samoświadomość, czyli zdolność uspokajania się czy otrząsania się ze smutku lub irytacji.Panowanie nad swoimi impulsami, utrzymanie norm uczciwości i prawości, elastyczności w dostosowywaniu do zmian,zdolność koncentracji i jasnego myślenia.
Osoby posiadające inteligencję emocjonalną są świadomi uczuć, potrzeb i niepokojów innych osób, czyli rozumienie innych.
Nie trudno dostrzec pozytywną stronę posiadania wyźej wymienionych umiejętności, moźna je stosować we wszystkich sferach źycia , pozwalają m.in. uniknąć kłótni, bardziej cieszyć się źyciem, szybciej i skuteczniej osiągać swoje cele.
Będąc szkolnym omnibusem trzeba mieć świadomość , źe wszystkie te zdolności i umiejętności są nam niezbędne, a rozwijanie ich jest drogą do sukcesu w źyciu zawodowym i prywatnym.
mgr Agnieszka Markun
Bibliografia:
"Fenomen zwany inteligencją"- K.Richardson, wyd. Amber, 2000
"Sztuka uczenia się" - Z. Pietrasiński, Warszawa 1990
" Jak osiągnąć sukces w nauce" - A. Batko , Kraków 1998
|
